Ενώ απομένουν πέντε εβδομάδες μέχρι τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο Σαρκοζί προσπαθεί να συσπειρώσει ξανά το ευρύτερο δυνατό δεξιό ακροατήριο δείχνοντας πυγμή ενώ ταυτόχρονα δηλώνει σπαραξικάρδια ότι... άλλαξε και διδάχθηκε από τα λάθη του.
Έτσι ξαφνικά πρόβαλε το ζήτημα της Συνθήκης του Σένγκεν απειλώντας να αποσύρει τη Γαλλία από την ελεύθερη, υποτίθεται, ζώνη διακίνησης ανάμεσα σε 25 ευρωπαϊκά κράτη, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ανακόψει τη ροή των παράνομων μεταναστών!
Ο Γάλλος πρόεδρος έθεσε ως όριο δώδεκα μήνες για την αναμόρφωση της Συνθήκης του Σένγκεν, προσπαθώντας έτσι να αποσπάσει το δεξιό και ακροδεξιό κοινό που συσπειρώνει η υποψήφια του ρατσιστικού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν.
Επιστράτευση
Ο Σαρκοζί οργάνωσε μια εντυπωσιακή συγκέντρωση χιλιάδων υποστηρικτών του για να δημιουργήσει την αίσθηση λαϊκού ρεύματος υπέρ του. Επιστράτευσε όχι μόνο τη σύζυγό του Κάρλα, αλλά και τον πρώην πρωθυπουργό Εντουάρ Μπαλαντίρ, τη σύζυγο του πρώην προέδρου Σιράκ, αλλά και τον... Ζεράρ Ντεπαρντιέ.
Επιπλέον, θέλοντας να επωφεληθεί από την αντιμουσουλμανική προπαγάνδα της Λεπέν, υπεραμύνθηκε του δικαιώματος των παιδιών στη Γαλλία να κολυμπούν μαζί, να κάθονται δίπλα - δίπλα στις τάξεις και να τρώνε τα ίδια φαγητά, αναφερόμενος έτσι στις προσπάθειες ορισμένων μουσουλμάνων να χωρίσουν τα δύο φύλα και να προσφέρουν στα παιδιά μόνο θρησκευτικώς εγκεκριμένα γεύματα...
Ο Σαρκοζί επικαλέστηκε τη Ζαν ντ’ Αρκ, τον Βίκτορ Ουγκό, τον στρατάρχη Ντε Γκωλ, τον ευρωπαϊστή Ρομπέρ Σουμάν και ολόκληρη την ανθρωπιστική παράδοση της Γαλλίας, ενώ αντέγραψε και την αμερικανική ορολογία για τη «σιωπηλή πλειοψηφία»... Όμως δεν είχε να προτείνει τίποτε καινούργιο για τα κορυφαία ζητήματα της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ευρώπη.
Ταυτόχρονα προσπαθεί να αντιγράψει ορισμένα από τα προγραμματικά στοιχεία του Ολάντ, όπως έναν νέο φόρο στα κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων. Ωστόσο οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Ολάντ να προηγείται σταθερά με 29% για τον πρώτο γύρο και τον Σαρκοζί στο 26%, ενώ η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου παραμένει σταθερά στην τρίτη θέση με 17%. Ο Ολάντ εξασφαλίζει άνετη νίκη στον δεύτερο γύρο με 56% έναντι 44% του Σαρκοζί!...
Εθνικισμός
Η στροφή προς τα δεξιά του Σαρκοζί δεν επικεντρώνεται μόνο στο ζήτημα των μεταναστών, αλλά προσπαθεί να υποκινήσει τα εθνικιστικά αισθήματα των Γάλλων στην οικονομία τονίζοντας την ανάγκη περισσότερων επενδύσεων για να σωθεί η γαλλική χαλυβουργία, που αντιμετωπίζει σκληρό ανταγωνισμό από την Ασία.
Ο Γάλλος πρόεδρος επικαλέστηκε ακόμη και τον νόμο που προώθησε ο Αμερικανός πρόεδρος Χούβερ το 1933 για να ωθήσει τους Αμερικανούς να αγοράζουν τα δικά τους προϊόντα, τονίζοντας την ανάγκη η Ευρώπη να κάνει αυτό που έκανε η πρώτη ελεύθερη οικονομία στον κόσμο.
Η αναφορά του Σαρκοζί πάντως στη Συνθήκη του Σένγκεν είχε και ορισμένες νύξεις για τα κράτη που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, για την ανάγκη να ελέγξει η Ευρώπη τις εισόδους στο έδαφός της ή ακόμη για την απειλή του ότι δεν θα δεχθεί να υποστεί η χώρα του τις ανεπάρκειες του ελέγχου στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.
Όλα αυτά έχουν στόχο τους ανάμεσα σε άλλες χώρες και την Ελλάδα βέβαια... Ήδη επτά ευρωπαϊκές χώρες της Κεντρικής ή της Βόρειας Ευρώπης – μαζί και η Γαλλία – ζητούν νέο σχέδιο δράσης για να διακοπεί η παράνομη μετανάστευση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την απεγνωσμένη προσπάθεια του Σαρκοζί να κερδίσει ξανά το δεξιό ακροατήριο παρακολουθεί με ψυχραιμία ο Ολάντ.
Ο Ολάντ επιμένει ότι η ευρωπαϊκή συμφωνία για τα δημοσιονομικά πρέπει να συμπληρωθεί με νέες διατάξεις για την ανάπτυξη και την αλληλεγγύη. Στενός συνεργάτης του, αναφερόμενος στην ομιλία του Σαρκοζί, τόνισε ότι πρόκειται για «άσκηση αμνησίας» επειδή δείχνει σαν να ζούσε κάπου αλλού τα τελευταία δέκα χρόνια και ξαφνικά ανακάλυψε τα προβλήματα για τα οποία εκείνος είναι ο κυριότερος υπεύθυνος!...
Μεγάλες δυσκολίες
Ο Σαρκοζί δυσκολεύεται να βρει το αδύνατο σημείο του Ολάντ και να επικεντρώσει εκεί την προσπάθειά του. Έχει επικρίνει ώς τώρα το 35ωρο, την αποχή των σοσιαλιστών από την ψήφιση της νέας ευρωπαϊκής συνθήκης ή το σχέδιό τους να κλείσουν ορισμένους πυρηνικούς σταθμούς. Από την πλευρά του ο Ολάντ επιμένει στην αποχώρηση των γαλλικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν ώς το τέλος του χρόνου, ενώ στο ζήτημα των πυρηνικών, του ΝΑΤΟ ή του Ιράν ακολουθεί μετριοπαθή στάση, η οποία δεν επιτρέπει την αντεπίθεση του Σαρκοζί. Αν η στροφή προς τα δεξιά δεν καταφέρει να αντιστρέψει το ρεύμα υπέρ του Ολάντ, ο Γάλλος πρόεδρος θα αναγκαστεί να πάει στην αναμέτρηση συρόμενος, με βέβαιη την τελική ήττα του...
