Σε οποιοδήποτε άλλο δημοκρατικό κράτος, η δημοσιοποίηση της απόφασης 9/2012 του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου σχετικά...
με την υπόθεση της αντικατάστασης ή όχι των Οικονομικών Εισαγγελέων θα γέμιζε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και θα αποτελούσε τεράστιο θέμα συζήτησης σε όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές. Ατυχώς, εδώ είναι Ελλάδα και τα διαπλεκόμενα καλά κρατούν… Πέρα από το ότι κανείς μπορεί να διαβάσει και να κρίνει μόνος του το τι συνέβη, ίσως η ουσία μπορεί να μην είναι καν στην ενέργεια των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων να παραιτηθούν αλλά στα όσα αναφέρονται στην απόφαση κυρίως από τον εισηγητή της υπόθεσης Αντιεισαγγελέα κύριο Κολιοκώστα. Γιατί ο εισαγγελικός λειτουργός από την μία εξάρει το ήθος, το έργο και την ικανότητά των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι,«Ιδιαίτερα ο κ. Πεπόνης είναι αποφασιστικός, αυστηρός, μαχητικός και άτεγκτος» από την άλλη όμως, καυτηριάζει την πλειονότητα των συναδέλφων του αναφέροντας ότι «δυστυχώς στον κλάδο δεν έχουμε πολλούς με τα προσόντα αυτά»… Μάλιστα αυτή η ζοφερή κατάσταση προφανώς έκανε και τον κύριο Κολιοκώστα να ζητήσει να κριθούν επιεικώς οι δύο εισαγγελείς επισημαίνοντας παράλληλα ότι «έχουμε αρκετούς οπισθοφύλακες και απλούς θεατές (εισαγγελείς) στο δικαστικό σώμα, μαχόμενους εισαγγελείς όμως λίγους και γι' αυτό στα λάθη τους πρέπει να είμαστε επιεικείς». Η κριτική του ολοκληρώθηκε με την ίδια την Δικαιοσύνη για την οποία γράφει ότι αποκρύπτει την αλήθεια όταν πρόκειται για δικά της θέματα!
Με λίγα λόγια και εδώ ισχύει το κόρακας δεν βγάζει κοράκου μάτι, όπως συμβαίνει κατά κόρον με όλες τις επαγγελματικές τάξεις! Με λίγα λόγια, άστα να πάνε… Όταν διαβάζεις τέτοια πράγματα αισθάνεσαι πραγματικά μόνος και απροστάτευτος μπροστά στα άγρια θηρία. Και όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη δεν υπάρχει και πολιτισμός για να θυμηθούμε τα λόγια του Φρόυντ. Εξ ίσου σημαντική είναι και η θέση τόσο της Προέδρου του Αρείου Πάγου κυρίας Ρένας Ασημακοπούλου όσο και του κυρίου Τέντε, του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου οι οποίοι μεταξύ άλλων παρατήρησαν «ασύνετη»αντίδραση με «θορυβώδεις ισχυρισμούς και υπαινιγμούς» για δήθεν παρεμβάσεις στα έργα τους και μάλιστα από θεσμικούς παράγοντες. «Έδωσαν, έτσι, την εντύπωση ότι ενδιαφέρονται λιγότερο για ουσιαστική εκπλήρωση του έργου που τους ανατέθηκε (από το οποίο μάλιστα ζήτησαν αδόκιμα την αποδέσμευση τους) και περισσότερο για την εύκολη δημοσιότητα, συμπεριφορά, η οποία δεν συνάδει προς την ιδιότητα του δικαστικού λειτουργού». Και εδώ θα θέσουμε πλέον και τις δικές μας ερωτήσεις προς όλους για ένα και μοναδικό λόγο. Γιατί ακόμη θέλουμε να πιστεύουμε στην Ελληνική δικαιοσύνη όσο και αν ακούγεται αυτό «παράξενο». Χωρίς δικαιοσύνη, ειδικά στην πατρίδα μας, καήκαμε. Άλλωστε τι είχε πει ο Πλάτων: «Μηδέν περί πλείονος ποιού προ του δικαίου» (Να φροντίζεις περισσότερο για το δίκαιο απ΄ οτιδήποτε άλλο). Ρωτάμε λοιπόν: Τι σκοπεύει να κάνει η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπροστά στα όσα κατήγγειλε ουσιαστικά ο κύριος Κολιοκώστας; Όλη τους η αυστηρότητα περιορίζεται στους σκληρούς χαρακτηρισμούς για την στάση των δύο Οικονομικών Εισαγγελέων; Έσφαλλαν, και εμείς το πιστεύουμε αυτό, αλλά ας μην ξεχνάμε Errare Humanum est (τοσφάλλειν ανθρώπινον)… Με τους άλλους όμως, τους οπισθοφύλακες και απλούς θεατές, που αναφέρει ο Αντιεισαγγελέας τι θα γίνει; Αυτοί δεν σας ενοχλούν; Πως θα λυτρωθεί η χώρα από τα κάθε είδους αρπακτικά και όρνεα; Δεν θα πρέπει η δικαιοσύνη να αυτοκαθαρθεί; Γιατί αν περιμένουμε από τους πολιτικούς να μεριμνήσουν για αυτό, άστα να πάνε…. Με την απόκρυψη της αλήθειας όσον αφορά τα του οίκου σας, τι θα γίνει κύριοι δικαστές και εισαγγελείς; Να μην βλέπουμε μόνον την καμπούρα των άλλων, πολύ δε περισσότερο να μην δικάζουμε και καταδικάζουμε την καμπούρα των άλλων…. Τέλος, και περιμένοντας τις αντιδράσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου θα δώσουμε ως απλοί πολίτες και μία συμβουλή προς τους άξιους εισαγγελείς, τους μαχητές, τους άτεγκτους… Από ότι έχουμε καταλάβει είσαστε πολύ λίγοι αριθμητικά μπροστά στην μεγάλη πλειοψηφία. Δεν χρειάζεται λοιπόν να βγάζεται και τα μάτια σας μεταξύ σας, κύριε Πεπόνη… Δεν χρειάζεστε και εσείς ειδικά τώρα τις μεταξύ σας κόντρες, αντιπαλότητες κλπ. «Δραγάτσηδες» χρειαζόμαστε και άλλους πολλούς… Και μην ξεχνάτε το Errare Humanum est δεν ισχύει μόνον για κάποιους εκλεκτούς….
