Οι ερευνητές από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κέλαμ του Ινστιτούτου Γενετικής...
Wellcome Trust Sanger, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν ότι η συγκεκριμένη μετάλλαξη του γονιδίου IFITM3 είναι πολύ πιο συχνή στους ανθρώπους που καταλήγουν στο νοσοκομείο λόγω γρίπης, από ό,τι στον υπόλοιπο πληθυσμό που περνάει τη γρίπη πιο ελαφρά.
Κανονικά το γονίδιο ελέγχει μια πρωτεΐνη που προστατεύει τα κύτταρα από τους ιούς, ωστόσο μια σπάνια μετάλλαξη του γονιδίου, η οποία μειώνει σημαντικά την παρουσία της εν λόγω πρωτεΐνης, κάνει τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού πιο ευάλωτα στον ιό της γρίπης. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι όσοι έχουν αυτή την παραλλαγή του γονιδίου θα έπρεπε να εμβολιάζονται για τη γρίπη, όπως οι άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η επικίνδυνη παραλλαγή του γονιδίου υπάρχει περίπου σε έναν άνθρωπο στους 400, ενώ μεταξύ όσων νοσηλεύονται στα νοσοκομεία λόγω γρίπης, το ποσοστό όσων έχουν τη γενετική ποικιλομορφία αυξάνεται κατακόρυφα σε έναν στους 20.
Όταν το γονίδιο IFITM3 υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό, τότε παρεμποδίζεται η εξάπλωση του ιού της γρίπης στους πνεύμονες, όταν όμως το επίπεδο του γονιδίου είναι μικρότερο, τότε η μόλυνση εξαπλώνεται πιο εύκολα.
Οι δοκιμές με πειραματόζωα από τα οποία είχε αφαιρεθεί τελείως το εν λόγω γονίδιο, έδειξαν ότι αυτά τα ποντίκια αρρώστησαν πολύ πιο σοβαρά. Η απώλεια αυτού και μόνο του γονιδίου αποδείχτηκε ότι επιδείνωνε σοβαρά τη μόλυνση των πειραματόζωων από τον ιό και η γρίπη και οδηγούσε ακόμα και στον θάνατό τους.
Οι ερευνητές επισήμαναν πάντως την ανάγκη να γίνουν μεγαλύτερες έρευνες πάνω στο ζήτημα και εκτίμησαν ότι αυτό το γονίδιο είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαφορετική αντίδραση των ανθρώπων στη γρίπη, γιατί δηλαδή άλλοι έχουν μικρότερες αντιστάσεις απέναντι στον ιό και άλλοι μεγαλύτερες.
