Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι η πολιτική συνεννόηση έχει κοινωνικό έρεισμα;
Ο πολίτης ζητά καθαρές λύσεις πέρα και έξω από την νομή της Εξουσίας.
Η κοινωνία απαιτεί την αλήθεια για να παρέχει εμπιστοσύνη.
Μόνο οι εξουσιαστές μας, αναζητούν μερισμό και διάχυση των ευθυνών ενώ τρέμουν μια ισχυρή λαϊκή εντολή.
Μια εντολή πού θα περιέχει ακόμη και αυτό το απροσδόκητο μιας γνήσιας λαϊκής έκφρασης.
Η συντηρητική παράταξη της Πατρίδας μας, πήρε πάντα εκείνες τις ιστορικές αποφάσεις πού βελτίωναν το βιοτικό επίπεδο και διασφάλιζαν τον πολίτη. Κατηγορήθηκε για τα πιστεύω της τόσο πολύ, ώστε να αισθάνεται η ίδια «ένοχη».
Αυτή η παράταξη δεν μπορεί να συγκυβερνά με αυτούς, πού κατέλυσαν κάθε αξιακό κώδικα στο όνομα της πρόσκαιρης ευημερίας, με αυτούς πού παρέδωσαν την Πατρίδα μας στα αρπαχτικά – γιάπηδες, «χωρίς υπόληψη, χωρίς αιδώ».
Αυτή η παράταξη δεν πρέπει να μείνει πίσω στη διαχειριστική αντίληψη μιας λογιστικής αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων, τακτική πού μόνο διαχέει τις ευθύνες.
Αυτή η παράταξη ΔΕΝ είναι ένα κόμμα, είναι η έκφραση της ελπίδας του αύριο και δεν δικαιούται να μείνει πίσω στις ιδέες μιας απλής συγκυβέρνησης.
Πρέπει να πει την αλήθεια, να δείξει το όραμα και την ελπίδα για να κερδίσει μια ισχυρή και νωπή λαϊκή εντολή.
