Οι πολιτικοί μας πέρα από το πάτο στο βαρέλι της οικονομίας έχουν χάσει και τον πάτο στο βαρέλι της απαξίωσης τους.
Δεν έχουν όριο σε τίποτα, δεν διστάζουν για τίποτα και συνεχίζουν να ζουν μέσα στον εικονικό κόσμο που πλάθουν, όπως είπαν και οι Έλληνες ψυχίατροι στο συνέδριο τους. Καλή τους ώρα, να αγιάσει το στόμα τους, γιατί μας έκαναν να ανακουφιστούμε. Ξέρετε τι πάει να πει να βλέπει κανείς τα πράγματα όπως έχουν στην πραγματικότητα και οι πολιτικοί με την προπαγάνδα τους να σε κάνουν να αμφιβάλεις για τον εαυτό σου; Τουλάχιστον τώρα ξέρουμε ότι οι λογικοί πολίτες αυτής της χώρας δεν χρειάζονται γιατρό. Ψυχίατρο τουλάχιστον, γιατί τους άλλους με τα όσα περνάμε όλοι μας θα τους χρειαστούμε στα σίγουρα…. Μόλις σήμερα διαβάσαμε ότι, στην Ελβετία οι βουλευτές της κάτω Βουλής ενέκριναν την φορολογική τροποποίηση, που θεωρείται κομβική για την επίλυση της διαφοράς με τις ΗΠΑ για τις έρευνες σχετικά με τις ελβετικές τράπεζες που είναι συνδεδεμένες με υπεράκτιους λογαριασμούς. Για να καταλάβουμε δε την σημασία αρκεί να τονίσουμε ότι η τροποποίηση αυτή, για πολλούς, θεωρείται ως απεμπόληση των περιβόητων, μακραίωνων, νόμων εμπιστευτικότητας των Ελβετικών τραπεζών! Το σχέδιο αυτό επιτρέπει στην Ελβετία να παραδώσει τα στοιχεία για τους πιθανούς φοροφυγάδες ακόμη και εάν οι Αμερικανικές αρχές δεν μπορούν να ταυτοποιήσεων τους υπόπτους είτε ονομαστικά, είτε μέσω του τραπεζικού λογαριασμού τους. Και οι δικοί μας πολιτικοί εδώ δύο χρόνια τι κάνουν; Μια φορολόγηση «προσπαθούν» να κάνουν σε καταθέσεις, όχι να βρούνε τους φοροφυγάδες στην Ελβετία και ακόμη τίποτα.
Παρ’ όλες τις κατά καιρούς βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τα κτυπήματα κατά της φοροδιαφυγής δεν έχουν κάνει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ. Φανταζόμαστε, ότι παρ’ όλη την λύπη τους, η περικοπή συντάξεων, επικουρικών ή μισθών είναι για τους κυβερνώντες πολύ πιο εύκολη λύση. Ε, στο κάτω κάτω να μην χαλάνε και τις σχέσεις τους και με τους φοροφυγάδες… Μπορεί κάποια στιγμή να τους βοήθησαν να επανεκλεγούν! Ακόμη, πριν από λίγο διάστημα είχαμε σχολιάσει την επιτυχία της Αρχής Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα, που σε διάστημα ενός έτους κατέσχεσε 223,6 εκατομμύρια ευρώ. Και μάλιστα είχαμε αναρωτηθεί τότε γιατί να περικοπούν από τις συντάξεις ή τις επικουρικές 350 εκ. ευρώ την στιγμή που κάλλιστα θα μπορούσαν μόνον από την Αρχή αυτή να μαζευτούν πολύ περισσότερα χρήματα; Και η δικαίωση μας ήρθε σε χρόνο ρεκόρ με την ανακοίνωση της Αρχής ότι μόλις σε 47 ημέρες, το 2012, έχουν δεσμευτεί 166 εκατομμύρια ευρώ! Επομένως το σχέδιο δεν είναι η κάλυψη κάποιας τρύπας στον προϋπολογισμό αλλά η μείωση μισθών, συντάξεων, επικουρικών, γενικού του επιπέδου διαβίωσης των Ελλήνων, γιατί αυτές είναι οι εντολές απ’ έξω και γιατί αυτά επιθυμούν και ορισμένοι επιχειρηματίες στην Ελλάδα! Μόνον που οι τελευταίοι δεν φαίνονται και αφήνουν τον ρόλο του κακού στην τρόικα…. Όμως στην Ελλάδα τι γίνεται σωστό για να γίνει και αυτό; Εδώ με την περίπτωση του κυρίου Κούβελου, με το 1 εκατομμύριο δολάρια, ακόμη ψάχνονται για το τι θα γίνει. Τα τόσα ψέματα που αράδιασαν επί τόσες ημέρες τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγος του κυρία Ντόρα Μπακογιάννη δεν μετράνε; Το μόνο που υπήρξε σταθερό όλες τις ημέρες ήταν η πώληση των μετοχών στις ΗΠΑ. Ακούσαμε ότι ήρθαν τα χρήματα στην Ελλάδα από την Νέα Υόρκη γιατί δεν γινόταν διαφορετικά. Τελικά βέβαια πήγαν απευθείας στο Λονδίνο, κάτι που υποτίθεται ότι δεν γινόταν. Ακούσαμε ότι πήγαν για αγορά πλοίου, που τελικά δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο. Ακούσαμε ότι η κίνηση αυτή είχε καταγραφεί στον Πόθεν Έσχες του ζεύγους Κούβελου-Μπακογιάννη, το οποίο τελικά δεν είχε γίνει. Μάθαμε επίσης ότι η συναλλαγή της μεταφοράς δεν έγινε από τράπεζα αλλά από χρηματιστηριακή εταιρεία. Γιατί άραγε; Είναι συνήθης πρακτική ή υποκρύπτει άλλα πράγματα; Μάθαμε ακόμη ότι συνδικαιούχος του λογαριασμού του κυρίου Κούβελου στο Λονδίνο είναι ο γιος του και ότι ο λογαριασμός αυτός δεν υπάρχει στο Πόθεν Έσχες, όπως δεν θα υπάρχουν και οι πιθανές άλλες κινήσεις του. Τέλος ουδείς ασχολήθηκε με το γεγονός ότι το «ναυτιλιακό» συνάλλαγμα όπως το δήλωσε παντού το ζεύγος και τα εμβάσματα γίνονται από εταιρείες και όχι από άτομα! Στην Ελλάδα είναι συνήθως offshore ναυτιλιακές εταιρείες του Ν89 . Επίσης μην ξεχάσουμε ότι ΑΚΟΜΗ περιμένουμε τον κατάλογο με αυτούς τους πολιτικούς που έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό… Αναμένουμε ακόμη την φορολόγηση όλων των άλλων που έβγαλαν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από τις φορολογικές τους δηλώσεις… Αλλά τι λέμε τώρα; Αυτά όλα γίνονται σε ευνομούμενα κράτη, δεν γίνονται σε διαλυμένα και διεφθαρμένα κράτη. Όταν ακούς σε ένα κράτος ότι ένας υπουργός όπως ο κύριος Χρυσοχοϊδης, θα φύγει, θα τον φύγουνε ή θα την κάνει κατσίκα (δυστυχώς η γλώσσα που χρησιμοποιούμε εδώ είναι η μόνη που ταιριάζει στην πλειονότητα των πολιτικών) για άλλη μία φορά από ένα υπουργείο, αυτό της Ανάπτυξης, για να πάει σε αυτό της Προστασίας του Πολίτη, είναι για να τρελαίνεται κανείς! Στο υπουργείο Ανάπτυξης η προσφορά του ήταν μηδενική! Ίσως να μην είναι και άδικη η κριτική και η «αγάπη» που τρέφει για αυτόν ο κύριος Ρέσλερ, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας… Μετά είναι δυνατόν να παραμένει σε μια θέση και μάλιστα υπουργού ένας άνθρωπος που δέσμευσε μια ολόκληρη χώρα και με την δική του υπογραφή, ο οποίος δήλωσε ότι δεν είχε διαβάσει το Μνημόνιο; Και μάλιστα για ποιο λόγο; Γιατί εκείνη την ώρα καταπολεμούσε την εγκληματικότητα; Αυτή που έχει ανθίσει τόσο, που αν ήταν χρηματιστήριο θα είχαμε σωθεί τώρα!
Αυτός που εγκατέλειψε το υπουργείο Προ.Πο. κατά σύμπτωση λίγο καιρό μετά την δολοφονία του υπασπιστή του με δέμα-βόμβα που προοριζόταν για τον ίδιο! Ακόμη και ο κύριος Παπουτσής φαίνεται ότι έφριξε όταν ανέλαβε το υπουργείο αυτό μια και είχε να αντιμετωπίσει τέρατα και σημεία. Μάλιστα είχε πάρει για προίκα και τον Γενικό Γραμματέα, τον εκλεκτό του κυρίου Χρυσοχοΐδη, τον κύριο Τασούλα, εναντίον του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για ένα κακούργημα και ο οποίος στην συνέχεια αναγκάστηκε να παραιτηθεί (και μαζί του εκδιώχθηκε και ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής) για άλλη υπόθεση που και αυτή ελέγχεται από τις εισαγγελικές αρχές. Και για το τέλος αφήσαμε τον κύριο Σαμαρά. Ο οποίος χρειάστηκε «μόλις» δύο χρόνια και, για να αντιληφθεί ότι η αντιπολίτευση του ήταν για τα σκουπίδια, εκτός τόπου και χρόνου. Και τώρα, μετά την συνάντηση του με την κυρία Μέρκελ, έρχεται να μας πει ως καλός μαθητής, για να αναλάβει την εξουσία, ότι η Ελλάδα έχει την ανάγκη μια αναπτυξιακής τράπεζας, κάτι που οι Γερμανοί και ο κύριος Ρέσλερ λένε από την πρώτη στιγμή. Έχουν πει δε ότι πρέπει να γίνει κατά τα πρότυπα της δικής τους τράπεζας KfW που το μότο της είναι «we promote Germany» (προάγουμε την Γερμανία). Όταν του ζητούσαμε εμείς και πολλοί άλλοι να πιέσει για την πάταξη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της καθεστωτικής νοοτροπίας που είχε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία εκείνος και οι φωστήρες του αντέτειναν την κατάργηση του Μνημονίου. Και τώρα μεγαλύτερη «γαργάρα» από το μνημόνιο δεν έχει κάνει στην ζωή του! Αν την βαθμολογούσαμε σε επίσημους αγώνες είναι σίγουρο ότι θα ξεπερνούσε ακόμη και τις κωλοτούμπες του κυρίου Καρατζαφέρη… Και μετά αναρωτιούνται γιατί ο λαός τους έχει σιχαθεί τόσο; Γιατί οι ξένοι μας συμπεριφέρονται κατά αυτό τον τρόπο; Μάλλον κάτι ξέρουν παραπάνω από όλους μας….. Και κάτι τελευταίο; Μήπως μια πρωτοποριακή λύση για το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η φορολόγηση και μάλιστα με τον υψηλότερο συντελεστή των ψεμάτων των πολιτικών;
