Εκ τότε, είπε, η προσπάθεια αποϊδρυματοποίησης τους δεν έχει προχωρήσει, με αποτέλεσμα τα άτομα να κινδυνεύουν να μείνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους σε ένα θάλαμο που δεν προσφέρει καμία ποιότητα στην ζωή τους. Ηδη, σημείωσε η κ. Κυριακίδου, πρόσφατα ένα από τα άτομα τα οποία είχαν αξιολογηθεί ότι μπορεί να είχε αποκατασταθεί, έχει πεθάνει. Βάσει του Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Νόμου (1997) προνοείται ότι για να βρίσκεται ένα άτομο στο ψυχιατρείο πρέπει να πάσχει από αναγνωρισμένη ψυχική πάθηση που το καθιστά επικίνδυνο προς τον εαυτό του ή τους άλλους. Τα 15 αυτά άτομα, συνέχισε η κ. Κυριακίδου, δεν πάσχουν από ψυχιατρική πάθηση και δεν είναι επικίνδυνα προς τον εαυτό του ή τους άλλους.
«Είναι άτομα, τα οποία χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα και στήριξη πλαισιωμένα σε ένα προστατευμένο περιβάλλον που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους με προγράμματα θεραπείας και υγιούς απασχόλησης», πρόσθεσε. Η παραμονή των ατόμων στον θάλαμο 14, είπε η κ. Κυριακίδου είναι κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων τους αλλά και παραβίαση της νομοθεσίας. «Χρειάζεται να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για μετακίνηση τους το συντομότερο δυνατό ώστε αυτά τα άτομα να μπουν σε ένα περιβάλλον που θα τους επιτρέψει σταδιακά να απεγκλωβιστούν από την ιδρυματοποίηση», συμπλήρωσε.