Συνεπώς δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχει δικαίωμα ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος στο κάτω- κάτω ηγείται μιας κατ εξοχήν πατριωτικής και ευρωπαϊκής παράταξης, να αναδείξει αυτό το γεγονός.
Θεωρώ μάλιστα αδιανόητο να μπορεί ο κ. Τσίπρας ή κα Παπαρήγα να γίνονται κήνσορες και να μη μπορεί ο ηγέτης της κεντροδεξιάς να υπερασπισθεί τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες της αστικής δημοκρατίας. Προσωπικά θα ήθελα από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, με τον ίδιο τρόπο που αντιπαρατέθηκε ιδεολογικά και πολιτικά με την αντιευρωπαϊκή αριστερά, να αντιπαρατεθεί και με την ακροδεξιά. Κι αυτό όχι μόνο γιατί η Νέα Δημοκρατία έχει- ως φιλελεύθερο κόμμα- ριζικές διαφορές από τους αντιευρωπαϊστές της «λαϊκής δεξιάς» και της εθνικιστικής ακροδεξιάς, αλλά επιπλέον γιατί όλοι αυτοί συνιστούν απειλή κατά της δημοκρατίας.
Στις «πλάτες» της Νέας Δημοκρατίας, από τη στιγμή μάλιστα που το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εμφανώς σε μειονεκτική θέση, πέφτει το βάρος της υπεράσπισης της δημοκρατίας έναντι των απειλών που εκπορεύονται από τα ακραία κόμματα, κομματίδια και κινήματα του πολιτικού φάσματος. Ο «διμέτωπος» για τη Νέα Δημοκρατία είναι μονόδρομος. Μόνο που πρέπει να γίνει με καθαρά ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους. Αυτό που ορθώς ξεκίνησε ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να το συνεχίσει και προς την άλλη κατεύθυνση. Έτσι θα χτυπηθούν τα στερεότυπα και οι μύθοι μιας δήθεν «προοδευτικής» αριστεράς και μιας δήθεν «πατριωτικής» δεξιάς.
