Είμαι ένας απλός άνθρωπος, άσημος και χωρίς καμία δυνατότητα πρόσβασης στα ΜΜΕ. Γράφω αυτή την επιστολή, μεταφέροντας σας...
μια κατάθεση ψυχής για όσα μας συμβαίνουν, αλλά δυστυχώς και για όσα πρόκειται να μας συμβούν. Δεν θέλω να την παρεξηγήσετε ότι συνιστά κάποια τυχόν προτροπή ή υπόδειξη για το τι πρέπει να πράξετε.
Πιστεύω όμως, ότι εμείς οι απλοί άνθρωποι, αλλά και αρκετοί επώνυμοι, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, κλπ, που δεν υπάγονται σε έξωθεν και έσωθεν εντολές και δεν πρέπει να ισοπεδώνονται στα πλαίσια μιας αρνητικής απόρριψης που βολεύει το σύστημα, πρέπει να πάρουμε την τύχη αυτού του τόπου στα χέρια μας. Αρκεί να οργανωθούμε και να πιστέψουμε στη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, στα οράματα μας, στη πατρίδα μας. Ιδίως η νέα γενιά πρέπει να βγει μπροστά και να απαιτήσει τη συμμετοχή της στις πολιτικές διεργασίες που πρόκειται να ακολουθήσουν. Η απραξία είναι συνενοχή. Η απόρριψη είναι αποδοχή των εντολοδόχων. Η άρνηση είναι ανευθυνότητα. Η σιωπή μας είναι ο θάνατος της χώρας.
Για αυτό:
Πρέπει να συμμετέχουμε σε όλες τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, περιφρουρώντας την ιδιωτική και δημόσια περιουσία, απέναντι στους υπάλληλους του συστήματος που προβοκάροντας χρησιμοποιούν το φόβο για να μας κάνουν να σιωπήσουμε
Να απαιτήσουμε να γίνουν άμεσα εκλογές και να ψηφίσουμε όλοι. Η μη συμμετοχή, το λευκό και το άκυρο, ενισχύουν το πρώτο κόμμα και αποκλείουν την καθολική εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας.
Να ψηφίσουμε τα κόμματα που αντέδρασαν στις μνημονιακές επιλογές, είτε είναι εντός, είτε είναι εκτός Βουλής.
Να στηρίξουμε Βουλευτές που σήκωσαν μέχρι το τέλος το ανάστημα τους απέναντι σε όσα γίνονται στη χώρα μας. Οι Βουλευτές αυτοί απόδειξαν περίτρανα ότι υπηρετούν την Ελλάδα και όχι τα κόμματα και τις καρέκλες τους.
Να βάλουμε στην πολιτική ανθρώπους που πιστεύουν πάνω από όλα στον άνθρωπο και όχι στους αριθμούς.
Να τιμωρήσουμε τους προσκυνημένους.
Να μάθουμε τα κυβερνητικά ψέματα και να τα καταστήσουμε γνωστά σε φίλους και συγγενείς.
Να κλείσουμε τα αυτιά στα παπαγαλάκια των μέντια που θα εξαπολύσουν έναν ατελείωτο προεκλογικό πόλεμο σε αυτούς που αντιστέκονται.
Να μην φοβόμαστε και να εξαφανίσουμε από την πολιτική ζωή της χώρας όλους αυτούς που εδώ και δύο χρόνια μας έχουν υπάγει σε μια οικονομική τρομοκρατία, διαλύοντας τα συναισθήματα μας, τη ζωή μας, το χαμόγελο μας. Οι προτάσεις μας, που δήθεν δεν υπάρχουν, είναι πολλές, αλλά δεν ακούγονται, γιατί κάποιοι δεν θέλουν να ακουστούν.
Να απαιτήσουμε από τις αντιμνημονιακές δυνάμεις την κοινοβουλευτική συμπόρευση έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια κυβέρνηση που θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Όσοι δεν ακολουθήσουν θα καταγραφούν στην ιστορία ως αρνητές των ευθυνών τους, υποκρυπτόμενοι πίσω από δευτερεύουσες, επί του παρόντος, ιδεολογικές διαφορές. Προτεραιότητα της χώρας σήμερα είναι να ανέβει στη βάρκα της σωτηρίας. Η κατεύθυνση της βάρκας έχει βέβαια τη σημασία της, αλλά ο πνιγμένος ελληνικός λαός πρέπει πρώτα να αναπνεύσει και μετά ανοίγοντας τα μάτια του να επιλέξει τη κατεύθυνση του.
Δεν νομίζω ότι έχει σημασία το όνομα μου. Ένας απλός Έλληνας, για όλους τους Έλληνες.
Αναγνώστης
