Πρόκειται για μέτρο, το οποίο εξετάζουν στο υπουργείο Οικονομικών, στο πρότυπο άλλων αντίστοιχων παρεμβάσεων, που έχουν εφαρμογή στο εξωτερικό.
Η μείωση, όμως, κατά μόλις μία μονάδα, χωρίς ταυτόχρονη μείωση των συντελεστών Φ.Π.Α. είναι δώρον άδωρον, σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.
Τι λόγο έχει ένας καταναλωτής να πληρώσει με πιστωτική κάρτα, ώστε να μειώσει την τιμή ενός προϊόντος από τα 123 στα 122 ευρώ, όταν- αν διαπραγματευτεί με τον καταστηματάρχη και συμφωνήσει να μην κοπεί απόδειξη -θα πληρώσει μόλις 100 ευρώ;
Αν, όμως, ο συντελεστής του Φ.Π.Α. μειωθεί αισθητά, και η έκπτωση αυξηθεί, ώστε το όφελος να μην είναι μόλις το 1/23, τότε ίσως να υπάρξει διαφορετική αντιμετώπιση.
Μήπως η πολύ χαμηλή έκπτωση οδηγήσει σε αρνητικές αντιδράσεις τους φορολογούμενους, που θα θεωρήσουν κοροϊδία το συγκεκριμένο μέτρο και απολέσουν τα όποια ψήγματα φορολογικής συνείδησης;
Πώς θα πεισθούν οι καταναλωτές να χρησιμοποιήσουν ευρέως το πλαστικό χρήμα, όταν αντιμετωπίζουν αυτές τις κάρτες αρνητικά (επειδή έχουν μάθει να τις χρησιμοποιούν ως μέσο δανεισμού και όχι ως μέσο διευκόλυνσης), με τόσο μικρή έκπτωση;
Σε κάθε περίπτωση, πριν ληφθούν οι όποιες τελικές αποφάσεις, το οικονομικό επιτελείο πρέπει να μελετήσει πολύ καλύτερα και πιο επισταμένα το τι ισχύει σε άλλες χώρες.
