Ο Αντώνης Σαμαράς υπογράμμισε ότι η εκτίμησή του είναι πως οι εκλογές θα διεξαχθούν είτε στις 29 Απριλίου είτε στις 6 Μαϊου, και ζήτησε αυτοδυναμία, προκειμένου να είναι σε θέση να λαμβάνει τις κρίσιμες αποφάσεις τις οποίες έχει ανάγκη η Ελλάδα.
«Το ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση για να σωθεί το ίδιο, και όχι για να σωθεί η χώρα», δήλωσε με νόημα ο Αντώνης Σαμαράς, ρίχνοντας στην πυρά τα σενάρια συγκυβέρνησης που ακούγονται το τελευταίο διάστημα. Πρόσθεσε μάλιστα ότι ο ίδιος επιδιώκει την εθνική συνεννόηση, την οποία ωστόσο διέκρινε από τη συγκυβέρνηση δυο κομμάτων στην εξουσία. «Για να μπορέσεις να πετύχεις τη συνεννόηση και να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα, πρέπει κάποιος να έχει την ευθύνη. Δεν μπορώ να είμαι εξαρτημένος από άλλο κόμμα, γι’ αυτό ζητώ αυτοδυναμία», επεσήμανε ο Αντώνης Σαμαράς.
«Το δίλημμα είναι σταθερότητα ή αστάθεια», δήλωσε, σχολιάζοντας με νόημα ότι «το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ δεν έπρεπε να είναι… αρχίζουμε, αλλά… βοήθα Παναγιά μου».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στον Δημήτρη Κοτταρίδη και την τηλεόραση του «ΑΝΤ1»:
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να σας ευχαριστήσω πολύ για το χρόνο σας. Γνωρίζω ότι είστε πιεσμένος, γιατί σε λίγο θα πετάξετε για Μαδρίτη και Λισαβόνα. Να ξεκινήσω με αυτό που όλοι αναρωτιούνται. Με ρωτήσανε και λίγο έξω από τα γραφεία σας, πριν από λίγο. Εκλογές πότε θα γίνουν;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Προβλέπω 29 Απριλίου. Το πολύ να πάει μια βδομάδα αργότερα.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Σαμαρά, εσείς επιμένετε στην ανάγκη αυτοδυναμίας. Όμως, όλες οι δημοσκοπήσεις, το τελευταίο διάστημα, δείχνουν ότι στη Βουλή μπαίνουν, ακόμα και 10 κόμματα. Πολλά κόμματα έχουν στελέχη, τα οποία προέρχονται και από τα σπλάχνα της Νέας Δημοκρατίας, της Κεντροδεξιάς και από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ. Εσείς θεωρείτε, τελικά, ότι η αυτοδυναμία είναι εφικτή;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Το ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση. Και θέλει συγκυβέρνηση για να σωθεί το ίδιο, όχι για να σωθεί η χώρα. Εγώ θέλω εθνική συνεννόηση. Συνεννόηση με όλους που είναι αναγκαία. Οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα, εγώ θα θελήσω να αγκαλιάσω το σύνολο του κόσμου. Γιατί δεν είναι το ζήτημα το αυριανό, θέμα ενός κόμματος. Είναι θέμα ενός Έθνους, είναι θέμα του τόπου μας. Αυτή είναι η πρώτη μου παρατήρηση. Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι, για να μπορέσεις και συνεννόηση να κάνεις και, ταυτόχρονα, με σοβαρότητα να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα, πρέπει κάποιος να έχει την ευθύνη. Και πρέπει κάποιος να έχει λυμένα τα χέρια του. Δεν μπορώ να είμαι εξαρτημένος από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Γι’ αυτό και ζητάμε την αυτοδυναμία. Πρέπει, δηλαδή, να έχω τη δυνατότητα, με τόλμη, με αποφασιστικότητα, χωρίς γραφειοκρατίες -γιατί η Ελλάδα βιάζεται- να μπορώ να παίρνω αποφάσεις. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς ζητούμε την αυτοδυναμία. Τώρα, η Αριστερά δεν θέλει την αυτοδυναμία. Η Αριστερά δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, θέλει να βουλιάζει ο τόπος και να κερδοσκοπεί πάνω στην απελπισία του κόσμου. Αυτό, για μένα, είναι το χειρότερο που υπάρχει. Και αυτή η Αριστερά στην Ελλάδα έχει μάθει στην αλαζονεία, έχει μάθει στη δήθεν ιδεολογική ηγεμονία. Αυτά τελειώσανε. Και από εδώ και πέρα, αυτό που εμάς μας ενδιαφέρει, είναι να καταλάβει και ο κόσμος, ότι κόμματα τα οποία μένουν μόνιμα έξω από την εξουσία και φωνάζουν, όποιος και αν είναι μέσα στην εξουσία, είναι καταδικασμένα από αυτή τη μη ιδεολογία και τη μη σοβαρότητα που επιδεικνύουν. Στην Κύπρο, η Αριστερά είναι σήμερα στην κυβέρνηση. Και κομμουνιστική Αριστερά. Παίρνουν ευθύνες. Εδώ πέρα τους αρέσει το παιχνίδι της ανευθυνότητας. Αυτά, ως προς την Αριστερά.
Να πάμε τώρα σε ορισμένα κομματίδια, αν θέλετε, τα οποία τελευταία φυτρώνουν στα δεξιά μας. Αυτοί μιμούνται την Αριστερά. Δεν έχουν ιδεολογία, δεν έχουν θέσεις. Κατά την άποψή μου, υιοθετούν τις λογικές της Αριστεράς. Καμιά φορά συγκρούονται μεταξύ τους, αλλά το μόνο που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι να μην πάρει η μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας την αυτοδυναμία. Γιατί τότε οι ίδιοι δεν θα έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Επομένως, κατά την άποψή μου, όσοι πολεμούν την αυτοδυναμία, δεν θέλουν στον τόπο αυτό να αλλάξει τίποτα και δεν θέλουν ο τόπος αυτός να μπορεί να διοικηθεί. Γιατί αύριο – σας επαναλαμβάνω- ζούμε έκτακτες καταστάσεις, απαιτούνται έκτακτες λύσεις, απαιτείται γρηγοράδα, απαιτείται αλλαγή ψυχολογίας, αλλαγή κλίματος, ο κόσμος να καταλάβει ότι κάτι άλλαξε. Εάν είναι να βγούμε στη γραφειοκρατία και να πρέπει να παίρνω 10 τηλέφωνα εγώ κάθε μέρα, για να συνεννοηθώ τι θα αποφασίσω, η Ελλάδα θα έχει βουλιάξει. Και η Ελλάδα σήμερα – επαναλαμβάνω- βιάζεται.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Εσείς έχετε κάνει, πάντως, μια πανστρατιά, έχετε κάνει μια έκκληση, προφανώς, στο φάσμα το κεντροδεξιό, για να συστρατευθούν μαζί σας.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Η Νέα Δημοκρατία έχει κηρύξει πανστρατιά. Όποιος θέλει, μπορεί να έρθει. Αρκεί πρώτα να θεραπεύσει τα τραύματα, γιατί για τραύματα μιλάμε, τα οποία έχει δημιουργήσει στην παράταξη.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Ας πούμε ότι παίρνετε «150 και» βουλευτές, είστε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Θα αλλάξετε κάτι σε αυτή τη δομή του κράτους, σε αυτή τη μορφή της διακυβέρνησης; Γιατί τόσα χρόνια ακούμε ότι θα υπάρξουν μικρότερα κυβερνητικά σχήματα, λιγότερα υπουργεία και ποτέ δεν βλέπουμε κάτι.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Θα θελήσω να έχω ως υπουργούς τους καλύτερους. Και, αν χρειαστεί, σε συγκεκριμένα υπουργεία που χρειάζεται μια επίβλεψη τεχνοκρατική, μπορεί να είναι και μη βουλευτές υπουργοί. Αν χρειαστεί, θα είναι και μη βουλευτές. Και θα είναι και μη βουλευτές. Και κάτι ακόμα να σας πω, πιο επαναστατικό. Θα έρθει η στιγμή με τις αλλαγές που σχεδιάζουμε στο Σύνταγμα, όπου θα διαχωριστεί η Εκτελεστική από τη Νομοθετική εξουσία και, για να είσαι υπουργός, δεν θα μπορείς να είσαι ταυτόχρονα βουλευτής. Αυτό το θεωρώ απολύτως αναγκαίο. Ταυτόχρονα να σας πω ότι έχουμε ετοιμάσει ένα σχέδιο, με βάση το οποίο από τους πενήντα τόσους υπουργούς, που είναι σήμερα, η κυβέρνηση θα είναι στην αρχή, στην πρώτη φάση, περίπου στο μισό και μετά στην τελική φάση, το σχήμα θα γίνει ακόμα πιο ολιγομελές, όπως πρέπει να είναι, ένα σωστό Υπουργικό Συμβούλίο.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Πάμε λίγο στα οικονομικά; Μιλάτε για την ανάπτυξη. Και ότι η ανάπτυξη, πράγματι, είναι ο μόνος τρόπος για να βγει η χώρα από την κρίση. Εσείς ως κυβέρνηση, την επόμενη μέρα, δεν θα έχετε κάπως δεμένα τα χέρια σας;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Θα σας πω λίγες λέξεις μόνο. Φυσικός πλούτος, αέριο, ενέργεια, ορυκτός πλούτος, τεράστια δημόσια περιουσία. Και για να μην πω πρώτο και καλύτερο από όλα, το τεράστιο ταλέντο και τα χαρίσματα των Ελλήνων. Έλληνες οι οποίοι παντού στον κόσμο διαπρέπουν, εκτός από την Ελλάδα, μέσα στην οποία, πολλές φορές, δυστυχώς, έτσι που είναι το σύστημα, μαραζώνουν οι πάντες. Να το πω διαφορετικά. Εντάξει, το πρόγραμμα, που -εδώ που μας έφεραν, ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ- μας έχουν βάλει οι ξένοι. Από την άλλη πλευρά, όμως, μάτια δεν έχουμε; Επίγνωση εκείνων που μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας δεν έχουμε; Έμπνευση δεν έχουμε για τα δικά μας; Έχουμε. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, το επίκεντρο της παραθεριστικής κατοικίας στην Ευρώπη. Σήμερα, δεν υπάρχει τίποτα. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει διεθνές επίκεντρο και ίσως τεράστιος παραγωγός ενέργειας, φυσικού αερίου. Είναι κάτι το οποίο πρέπει αμέσως να το ψάξουμε. Αυτή τη στιγμή εισάγουμε ενέργεια και ούτε καν έχουμε αναγνωρίσει την ΑΟΖ, που θα είναι πολυσήμαντο γεγονός και πρέπει να γίνει. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει διεθνές επίκεντρο συνεδριακού τουρισμού. Δεν έχουμε γίνει. Μπορεί να γίνει διεθνές επίκεντρο θρησκευτικού τουρισμού. Στη Ρωσία θέλουν να έρθουν και χειμώνα, μάλιστα, και να επεκταθεί η τουριστική περίοδος στην Ελλάδα, να δούνε τα μοναστήρια. Δεν έχουμε κάνει σ’ αυτό τίποτα. Μιλάω, δηλαδή, για ιστορικό και θρησκευτικό τουρισμό. Να σας πάω στην πρωτογενή παραγωγή. Εισάγουμε τόσο πολύ κρέας, χωρίς να βοηθάμε τους δικούς μας κτηνοτρόφους. Έχει φτάσει να πληρώνουμε περίπου 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο για εισαγωγές. Έχουμε το καλύτερο λάδι στον κόσμο, στην Ελλάδα. Και, όμως, σήμερα το εξάγουν άλλες χώρες που παίρνουν το δικό μας μόνο για να νοθεύουν το δικό τους. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο. Καταφέραμε να διώξουμε το ναυτιλιακό κεφάλαιο. Πού είναι τα ναυπηγεία που έπρεπε να είχαμε; Δεν υπάρχουν. Πού είναι οι ελεύθερες οικονομικές ζώνες; Πού είναι το διεθνές ναυτιλιακό κέντρο; Πού είναι το ενιαίο υπουργείο Ναυτιλίας, το οποίο υπήρχε και δούλευε και ήρθαμε εμείς να το καταργήσουμε; Καταργήσανε -δεν ξέρω αν το καταλαβαίνετε- το υπουργείο Ναυτιλίας και το υπουργείο Τουρισμού. Είναι σαν η Σαουδική Αραβία να καταργήσει το υπουργείο Πετρελαίων. Αυτά, μόνο εδώ μπορεί να γίνονται. Και μόνον επί ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνονται. Και θα αλλάξουν όλα αυτά. Θα αλλάξουν, γιατί η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί και έχουμε τη δυνατότητα, αυτοδύναμα, να προχωρήσουμε, πέρα από τα όποια προγράμματα θα πρέπει να ακολουθούμε ταυτόχρονα.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Πρόεδρε, αυτά όλα είναι λογικά. Χρειάζεται, όμως, προφανώς χρόνος και χρειάζεται και μια αλλαγή νοοτροπίας, για να γίνουν. Στον πολίτη, ο οποίος τα βγάζει πάρα πολύ δύσκολα πλέον πέρα, ο οποίος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, ο οποίος δεν μπορεί πλέον ούτε τα παιδιά του να θρέψει, τι έχετε να πείτε; Δηλαδή, όλα αυτά ακούγονται πάρα πολύ ωραία, πραγματικά μακάρι να γίνουν κάποια στιγμή, όμως, προφανώς, πρέπει να υπάρξουν και άμεσα μέτρα ανακούφισης ενός τμήματος της κοινωνίας.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε να δείτε, εμένα με νοιάζει η αγωνία του κόσμου. Με νοιάζει να γνωρίζει ο κόσμος ότι έχουμε καταγράψει τις αδικίες που έχουν γίνει. Να γνωρίζει ο χαμηλοσυνταξιούχος και να γνωρίζει και ο πολύτεκνος -που είναι οι μόνες δύο κατηγορίες που έχουμε πει ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι, για να τους αποδοθούν αυτά τα οποία τους κόψανε- ότι είμαστε δίπλα τους. Και αυτή είναι η δική μας η αγωνία για εκείνους. Γιατί, μη νομίζετε, εγώ εκλέγομαι, χρόνια πολλά, στην επαρχία, γυρνάω τις συνοικίες της Αθήνας, γυρνάω και την περιφέρεια και βλέπω -και εκεί και εδώ- ένα φαινόμενο απίστευτο, το οποίο υπάρχει και πρέπει να το λέμε: Κόσμο μεγάλης ηλικίας να κοιτάει μέσα στους σκουπιδοτενεκέδες το βράδυ, στους κάδους των απορριμμάτων να βρει λίγο φαγητό, μια μπουκιά ψωμί. Αυτό δεν γίνεται πια. Θα πρέπει να είμαστε ένα κράτος, το οποίο θα υπερασπιστεί τους πιο αδύναμους. Αυτή είναι η δική μας υποχρέωση και αυτή είναι η προσωπική μου αγωνία.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μέχρι τις εκλογές, μας περιμένουν και άλλα, γιατί υπάρχει μια κινητικότητα στη Βουλή με διάφορα νομοσχέδια, οι υπουργοί θα θέλουν να καταθέσουν νομοσχέδια μέχρι τις εκλογές.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Έχουμε κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Δεν έχουμε κυβέρνηση παντός σκοπού. Και εμείς θα ψηφίζουμε μόνο ό,τι αποτελεί, μέχρι τις εκλογές, συμβατική μας υποχρέωση. Τίποτα άλλο. Απολύτως τίποτα. Σε αυτό βάζω ένα τέρμα.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Θα σας ρωτήσω κάτι, το οποίο το ξέρετε. Είναι αρκετοί που θεωρούν πως από το «όχι» στο 1ο Μνημόνιο μέχρι το «ναι» στη δανειακή σύμβαση, ουσιαστικά έχετε κάνει μια στροφή 180ο.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κύριε Κοτταρίδη, η πολιτική μου δεν άλλαξε. Η πολιτική μου, δυστυχώς, επαληθεύτηκε. Δεν λέω «δικαιώθηκε», γιατί θα ήταν σε βάρος του κόσμου, που έχει υποστεί αυτή τη ζημιά από την πολιτική Παπανδρέου. Επαληθεύτηκε, τι θα πει; Έλεγα, από την πρώτη στιγμή -και ήμουν μόνος μου τότε, αρχιτέκτονας εγώ του αγώνα του αντιμνημονιακού- ότι «προσέξτε, εκεί που την πάτε την Ελλάδα, θα πέσει στο γκρεμό». Έφτασε η Ελλάδα στο γκρεμό. Εγώ έπρεπε να της τραβήξω μια για να πέσει στο γκρεμό, να τη ρίξω; Ο ρεαλισμός και η πολιτική υπευθυνότητα απαίτησαν, εκείνη τη στιγμή, να κάνουμε αυτό το οποίο θα έκανε ο κάθε σωστός Έλληνας. Και τι ήταν αυτό; Σας θυμίζω ότι, στις 27 Οκτωβρίου, είπαμε τότε – και όλοι αυτοί, που σήμερα κάνουν τους αντιρρησίες, δεν έφεραν καμία αντίρρηση- ότι φτάσαμε στο σημείο που το τεράστιο χρέος έκανε το κούρεμα και την καινούργια δανειακή σύμβαση αναπόφευκτα πράγματα. Φτάσαμε στο σημείο του αναπόφευκτου. Ως εκ τούτου, με το που έγινε αυτό και με το που ακολούθησε το τραγικότερο όλων, που ήταν η δήλωση Παπανδρέου για δημοψήφισμα- λες και υπήρχε θέμα να επιστρέψουμε στη δραχμή και το ήθελε κάποιος να πάμε στη δραχμή, σε σημείο που ολόκληρη η Ευρώπη διερωτήθηκε, αν είμαστε στα καλά μας, ως Έλληνες- από εκείνη τη στιγμή και πέρα, δεν υπήρχε παρά μόνο η υποχρέωση να εμποδίσω αυτό το κατρακύλισμα του τόπου για πάντα. Και ένα κατεξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα, όπως είναι η Νέα Δημοκρατία, έπρεπε να προστατεύσει και την ευρωπαϊκή μας πολιτική και προοπτική. Και τότε, εμείς τι κάναμε; Πρώτα απ’ όλα, αγωνιστήκαμε για μια σύμβαση, που τώρα μόλις ψηφίστηκε στη Βουλή, η οποία δεν έχει καμία σχέση με το Μνημόνιο. Το 1ο Μνημόνιο, σας θυμίζω, πρώτον, δεν μείωνε το χρέος μας, δεν το κούρεψε. Τώρα κουρεύτηκε. Στο 1ο Μνημόνιο τα επιτόκια ήταν πάρα πολύ ψηλά, πάνω από 5%. Τώρα, είναι κάτω από 2,5%. Άρα, το κόστος είναι πολύ μικρότερο και θα έχουμε κάποια κέρδη να δώσουμε εκεί που μπορούμε. Τρίτον, και ενώ πετάχτηκε ένα κομμάτι του χρέους στο μέλλον, θα μπορούμε να το πληρώσουμε πολύ αργότερα. Κάτι τέτοιο δεν υπήρχε στο 1ο Μνημόνιο. Και, εν πάση περιπτώσει, στο 1ο Μνημόνιο δεν υπήρχε ποτέ η απειλή ότι θα μας βγάλουν από το ευρώ να πάμε στη δραχμή. Τώρα ήταν προ των πυλών, το να φύγουμε από το ευρώ και να πάμε στη δραχμή. Και να σας πω κάτι; Θα μπορούσα, εκείνη τη στιγμή, να έλεγα «δεν ακούσατε την πολιτική μου, δεν θελήσατε να κάνετε αυτό που σας έλεγα, εγώ δικαιώθηκα, προχωράω σε αυτή τη γραμμή και ας πέσει η Ελλάδα κάτω». Ξέρετε πόσο απέχει το «ωσαννά» από το «σταύρωσον»; Μια βδομάδα στην Ελλάδα. Θα χειροκροτάγανε την 1η εβδομάδα και όταν μετά δεν θα βρίσκανε ούτε σύνταξη, ούτε μισθό, ούτε νοσοκομειακό να πάει κάποιον στο νοσοκομείο, επειδή δεν θα είχε βενζίνη, θα ήταν ο Σαμαράς υπεύθυνος. Δεν έπρεπε αυτό να το αφήσω να γίνει.
Κάναμε το καλύτερο που έπρεπε να κάνουμε. Ανάκαμψη ζητούσαμε τότε, ανάκαμψη ζητούμε και τώρα. Η πολιτική μας δεν έχει αλλάξει. Απομονωθήκαμε στο εξωτερικό. Έχω κάνει το παν, για να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε και πάλι μια Ελλάδα σοβαρότητας και στο εξωτερικό. Διορθώνω, όσο μπορώ, τα λάθη, τα οποία έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια. Δεν αλλάζω πολιτική. Προσπαθώ να φυλάξω και να διαφυλάξω ό,τι γίνεται. Περίπου 650 με 700 εκατ., όταν κάθισαν με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς και τον Παπαδήμο επρόκειτο να κόψουν από συντάξεις. Κόψανε τα μισά. Ό,τι μπόρεσα έκανα. Αυτό που δεν έπρεπε να κάνω και δεν το έκανα και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό, είναι ότι δεν άφησα να κατρακυλήσει ο τόπος μου, όχι στην ανυποληψία των Ευρωπαίων -αυτό είναι το τελευταίο που με νοιάζει- στο θάνατο της δικής μας οικονομίας και στο γκρεμό, όπου δεν θα υπήρχε πια όνειρο, ούτε για το γεροντάκι, ούτε για το νέο το παιδί. Και από εδώ και πέρα αγωνιζόμαστε όλοι να μπούμε σε μια διαδικασία ανάκαμψης. Απογείωσης, με ανάκαμψη, ανάπτυξη, που είναι το μόνιμο πράγμα που φωνάζω, επαναλαμβάνω, κραυγάζω, με κάθε τρόπο από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα. Και από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα -γι’ αυτό το λόγο- σας θυμίζω τσακώθηκα, όταν έπρεπε με τους Ευρωπαίους, είχα το θάρρος να πω την άποψή μου, είχα το θάρρος να τα πω παντού. Και, σήμερα, αυτή η άποψη έχει δικαιωθεί και στην Ευρώπη. Και δεν είναι μόνο, επειδή ήρθε ο Μόντι, που λέει τα ίδια στην Ιταλία. Ολόκληρη η ευρωπαϊκή κοινότητα των οικονομολόγων και των ηγετών πλέον στην Ευρώπη μιλάει για ανάκαμψη, μιλάει για ανάπτυξη. Και είναι ο μόνος τρόπος να βγούμε από τη σημερινή κατάσταση που έχουμε βρεθεί.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Το θέμα είναι να σωθεί η χώρα, να σωθούν και οι πολίτες έτσι;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ασφαλέστατα.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Μιλάμε για έναν Αρμαγεδδώνα και στον ιδιωτικό τομέα, είχαμε στο Δημόσιο. Έχουμε τραγικές δυσκολίες για τον κόσμο.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Υπάρχουν ευθύνες. Το γεγονός ότι εμείς προσπαθούμε να σώσουμε τον κόσμο και να σώσουμε τη χώρα, με όποιο τρόπο μπορούμε, μέσα από την ανάκαμψη, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες για το χθες.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Θα καταλογιστούν ποτέ;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ασφαλώς θα καταλογιστούν. Πριν δύο χρόνια, περίπου, σε ανύποπτο χρόνο, όταν ξεκίνησε όλη αυτή η περιπέτεια, όλη αυτή η τραγωδία, εγώ είπα ότι θα κάνουμε ως Νέα Δημοκρατία μόνο μια Εξεταστική Επιτροπή. Πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο, ποιοι ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα της χώρας; Μην κάνετε λάθος, δεν θέλω να εκδικηθώ κανέναν, αλλά ο λαός έχει δικαίωμα να μάθει την αλήθεια και εμείς έχουμε την υποχρέωση να του την πούμε την αλήθεια. Για αυτό το λόγο θα γίνει μια Εξεταστική Επιτροπή, η οποία πλήρως θα εξετάσει αυτή την κατάσταση. Αυτό το έχω υποσχεθεί στον κόσμο, αυτό θα γίνει και θα καταλογιστούν οι ευθύνες, όπου αυτές ανήκουν.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Τώρα δεν χρειάζεται βέβαια να σας θυμίσω πόσες Εξεταστικές Επιτροπές έχουν γίνει στη Βουλή κατά το παρελθόν, για σωρεία σκανδάλων και κανένας ποτέ δεν πλήρωσε στη χώρα. Δηλαδή, είναι λογικό οι πολίτες να έχουν μια δυσπιστία.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Ό,τι έχω πει, το έχω κάνει. Ακολουθώ την ευθεία γραμμή, σιχαίνομαι την τεθλασμένη. Εγώ είμαι του ολίγου και του ακριβούς. Αυτό που λέω θα γίνει και αυτό που λέω θα το κάνω. Μια Εξεταστική Επιτροπή, η οποία θα βγάλει στο φως τα όσα συνέβησαν και ποιοι έχουν τις ευθύνες για αυτά. Αυτό θα γίνει. Και πιστέψετε ότι θα γίνει. Το να ανακατευθώ με το χθες, τι συνέβη, δεν μου πάει. Εγώ θέλω να κοιτάω μόνο το αύριο.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, συναντηθήκατε προχθές με τον κ. Χρυσοχοΐδη. Δεν χρειάζεται να σας πω το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα με την εγκληματικότητα και τη λαθρομετανάστευση. Ακούμε, εδώ και πάρα πολύ καιρό, για μέτρα. Τίποτα δεν γίνεται και η κατάσταση χειροτερεύει. Δηλαδή, ο πολίτης πλέον που έχει και τα θέματα της οικονομίας, δεν μπορεί να βγει και από το σπίτι του.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Κοιτάξτε, κάθε χρόνο μαθαίνουμε ότι πιάνονται χιλιάδες. Παραπέμπονται πολύ λιγότεροι και τελικά καταδικάζονται ελάχιστοι από τους οποίους και πάλι οι περισσότεροι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Εγώ δεν μπορώ να δεχθώ αυτή την εγκληματικότητα στον τόπο μου. Θα είμαι όσο το δυνατόν ο άνθρωπος που, με κάθε τρόπο και με κάθε αναγκαία αλλαγή, από τα θέματα της Δικαιοσύνης, μέχρι τα θέματα της Δημόσιας Τάξης, θα ανακατευθεί, προκειμένου να μην υπάρχουν πια εγκλήματα στη μέση του δρόμου. Να μην υπάρχουν άλλες «Υπατίες». Γιατί είδαμε και την Υπατία. Να μην υπάρχει άλλο παρεμπόριο. Να μπει ένα τέρμα στο φόβο του κόσμου. Και πάνω από όλα, για να γίνει αυτό, άποψή μου είναι πως πρέπει να σταματήσει η ατιμωρησία. Γιατί με αυτή την ατιμωρησία, οδηγηθήκαμε σε αυτή την εγκληματικότητα, με επιπλέον το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, παράνομης από πάνω. Κύριε Κοτταρίδη, μπήκανε 385.000 παράνομοι μετανάστες από το 2009 μέχρι σήμερα. Ξέρετε πόσοι παράνομοι απελάθηκαν; 30.000 μόνο. Τους υπόλοιπους ούτε τους έχουν μετρήσει. Ούτε ξέρουν πού είναι. Και είναι σίγουρο ότι είναι μεταξύ μας. Μια λύση υπάρχει: Να δημιουργηθούν χώροι κράτησης- φιλοξενίας των παρανόμων, μέχρις ότου οι παράνομοι αυτοί απελαθούν. Διότι αυτή τη στιγμή – θα πω μια βαριά λέξη – χρειάζεται να… ανακαταλάβουμε την Αθήνα. Χρειάζεται τις γειτονιές στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, παντού, να τις ανακαταλάβουμε. Με την έννοια ότι θα πρέπει να μεταφερθούν αυτοί οι παράνομοι, κατά την άποψη μου, σε παλιά στρατόπεδα για παράδειγμα, τα οποία θα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να απελαθούν, όταν έρθει η ώρα. Και να γνωρίζουν, από εδώ και πέρα, ότι η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Το νόμο Ραγκούση πρόκειται να τον αλλάξουμε. Είναι απαράδεκτος. Κάνανε μαγνήτη των παρανόμων μεταναστών την Ελλάδα. Σε αυτό θα είμαι όσο πιο σκληρός μπορεί να είμαι. Διότι θα σας πω και μια άλλη διάσταση. Έρχεται ο παράνομος ο μετανάστης ζητάει φάρμακα. Πονάει η καρδιά μου να τον βλέπω να κρατάει το παιδάκι του ή την έγκυο γυναίκα του. Σε αυτούς, εν πάση περιπτώσει, να δώσω. Αλλά -το ξέρετε- ότι υπάρχουν παράνομοι οι οποίοι παίρνουν αυτά τα φάρμακα και μετά κάνουν εμπόριο με τα φάρμακα των Ελλήνων φορολογουμένων, που δεν έχουν άλλο να πληρώσουν φόρους. Κάνουν εκείνοι εξαγωγές των παρανόμων φαρμάκων. Ξέρω ότι και αυτά έχουν γίνει. Και να τα στέλνουν στο εξωτερικό; Αυτό πια έχει ένα όριο. Και αυτό θα σταματήσει εκατό τα εκατό. Έχουμε έτοιμο το νόμο, που την επόμενη μέρα αλλάζει το νόμο Ραγκούση και μπαίνουν σκληρές γραμμές στην υπόθεση της παράνομης λαθρομετανάστευσης. Τελειώσαμε με αυτό.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει οργή στην κοινωνία. Και είναι λογικό. Νομίζω το κατανοείτε και εσείς. Σας ανησυχεί πώς θα εκφραστεί αυτή η οργή του κόσμου στο δρόμο για τις κάλπες. Σε μια προεκλογική περίοδο, δηλαδή, με εντάσεις;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Εγώ κατανοώ και την οργή και την αγανάκτηση. Και κατανοώ το γεγονός ότι ο κόσμος έχει, ταυτόχρονα, βαρεθεί να ακούει ψέματα. Υποσχέσεις, κούφια πράγματα, τα οποία επαναλαμβάνονται και μάλιστα πολλές φορές, χωρίς να κοκκινίζει κανένας. Εγώ σας είπα, θέλω να πω λίγα και αληθινά. Η προσπάθεια που έκανα προς την κατεύθυνση να έχουμε εκλογές, θέλησαν ορισμένοι να πουν ότι ήταν προς την κατεύθυνση να γίνει ο Σαμαράς πρωθυπουργός. Μα υπάρχει σοβαρός άνθρωπος έξω, που πιστεύει ότι κάποιος ελπίζει να γίνει σε αυτή την κατάσταση πρωθυπουργός και το εύχεται; Υποχρέωση έχω, απέναντι στον Τόπο. Να αλλάξω τα πράγματα, όπως μπορώ. Και επομένως, ο μόνος τρόπος που μπορεί να γίνει αυτό, είναι να γίνει με την εκτόνωση, να ανοίξει η βαλβίδα εκτόνωσης της λαϊκής οργής, που μπορεί σε μια Δημοκρατία να πάει μόνο σε εκλογές. Και για αυτό το λόγο οι εκλογές θα νομιμοποιήσουν την κατάσταση που σήμερα στα μάτια των περισσότερων δεν είναι νομιμοποιημένη. Βγήκε μια κυβέρνηση που είπε ότι υπάρχουν περισσότερα χρήματα και έχουμε φτάσει στο ναδίρ, έχουμε φτάσει στον Άδη, έχουμε φτάσει στο χειρότερο σημείο που είχε κατρακυλήσει ποτέ ο Τόπος. Χρειάζεται, λοιπόν, μια νομιμοποίηση των γεγονότων, των πολιτικών, με εκλογές. Και, για αυτό το λόγο, μέσα από τις εκλογές πιστεύω ότι θα υπάρχει αυτή βαλβίδα της εκτόνωσης, που θα δώσει το δικαίωμα και πάλι σε εμάς να αγωνιστούμε για το δικαίωμα της ελπίδας του κόσμου. Και στον κόσμο να αισθανθεί ότι, εν πάση περιπτώσει, ψήφισε, αποφάσισε ο ίδιος τι πρέπει να κάνει. Και το δίλημμα -με συγχωρείτε- είναι πολύ απλό: Θέλεις σταθερότητα; Θέλεις κάποιον ο οποίος θα σε οδηγήσει αποφασισμένος να κάνει ό,τι πρέπει μπροστά; Ή θέλεις να πάμε στην αστάθεια και να υπάρχει μια από τα ίδια; Θα έρθουν οι στιγμές οι προεκλογικές, θα μιλήσουμε για όλα αυτά. Αλλά αυτή τη στιγμή και την αγωνία του κόσμου κατανοώ και μέσα στον κόσμο είμαι και μέσα στον κόσμο ζω και αυτό το πράγμα είναι και η δική μου η αγωνία. Και σας πληροφορώ ότι, πολλές φορές, ξυπνάω το βράδυ και λέω και εκείνο εκεί το μέτρο να κάνουμε και εκείνο εκεί τον άνθρωπο να βάλουμε και αυτή την κατάσταση να την διαμορφώσουμε καλύτερα. Αυτή είναι η αγωνία όλων μας.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Στο ΠΑΣΟΚ απέναντί σας θα βρείτε έναν νέο αρχηγό, τον κ. Βενιζέλο. Το ΠΑΣΟΚ με νέο σύνθημα, το «αρχίζουμε». Φοβάστε μια δημοσκοπική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Συγγνώμη, αλλά τι αρχίζουνε; Εγώ δεν κατάλαβα τι αρχίζουνε. Δύο χρόνια έκαναν τα πάντα για να μας τελειώσουν και τώρα ξαναρχίζουν, για να μας αποτελειώσουν; Θεός φυλάξοι! Το σύνθημα δεν έπρεπε να είναι «αρχίζουμε». «Βοήθα Παναγιά» έπρεπε να είναι. Σε αυτή την περίπτωση «βοήθα Παναγιά» έπρεπε να είναι. Και η άποψή μου είναι ότι ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Οι ευθύνες όλων μέσα στο ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιες και δεν κρύβονται με τίποτα. Ασφαλώς, να το ξέρετε, ότι στη Νέα Δημοκρατία δεν θα πάμε με συνθήματα του τύπου «αρχίζουμε». Και, ασφαλώς, να ξέρετε ότι εγώ γνωρίζω καλά, όπως γνωρίζουν όλοι οι συνεργάτες μου και όλοι οι βουλευτές και όλος ο ελληνικός λαός, ότι και η Νέα Δημοκρατία έχει ευθύνες από το χθες. Αλλά εμάς η ευθύνη είναι ότι μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα που δεν κάναμε, όταν έπρεπε γρήγορα, ενώ αυτοί έκαναν πράγματα, τα οποία μας οδήγησαν στο γκρεμό. Υπάρχει μια διαφορά. Ευθύνη η μεν, ευθύνη η δε. Αλλά να λένε «αρχίζουμε», για να μας ξεπατώσουν, δεν το δέχομαι. Μπαίνουμε πια στο κωμικοτραγικό.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Επειδή σε λίγη ώρα, ξέρω πρέπει να πάτε για το αεροδρόμιο. Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία κάποια στιγμή στο μέλλον, από ό,τι έχω μάθει. Έχετε πάει στη Μόσχα. Έχετε επαφές στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι έχει βελτιωθεί κάπως το κλίμα στην Ευρώπη. Ποιος ο στόχος όλων αυτών των ταξιδιών σας;
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Αυτή τη φορά πάω Ισπανία και Πορτογαλία, όπως είπατε. Σε λίγο φεύγω για να συναντηθώ με τους δύο πρωθυπουργούς, με τους οποίους, άλλωστε, έχουμε και μια καλή φιλία και βρισκόμαστε και στο ΕΛΚ. Αυτοί έχουν αντίστοιχα προβλήματα με εμάς. Μπορεί η Πορτογαλία να έρθει σε ένα πρόγραμμα σαν την Ελλάδα, η Ισπανία να μην είναι ακόμα, αλλά έχουν ίδια προβλήματα. Ποιοι είναι οι δύο βασικοί στόχοι; Πάω, για να δυναμώσει η πίεση μέσα στην Ευρώπη, προκειμένου να υπάρχει αυτή η διαδικασία της ανάκαμψης και από την άλλη πλευρά πάω και για να συντονιστούμε καλύτερα στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Γιατί είμαστε οι «νότιοι» που τρώμε όλη την καταιγίδα. Και, γι’ αυτό το λόγο, πρέπει κανείς να προετοιμάζεται, όχι μόνο για τις εκλογές. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε και για μετά τις εκλογές. Δηλαδή, και μέσα στην Ευρώπη και εκτός Ευρώπης. Εκτός Ευρώπης εννοώ, είπατε για τη Μόσχα. Σημαντικό ταξίδι. Το Ισραήλ. Σημαντικό ταξίδι, σε ό,τι αφορά, για παράδειγμα, τα θέματα της ενέργειας. Είναι χώρες οι οποίες θα μπορέσουν να παίξουν ρόλο στο μέλλον. Γιατί -μη ξεχνάτε- η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, η οποία γεωστρατηγικά ενώνει τρεις Ηπείρους. Και πρέπει αυτό να το εκμεταλλευτούμε. Επομένως, πρέπει να γίνουν σωστές συμμαχίες και για τα ενεργειακά και για τη λαθρομετανάστευση, κυρίως, όμως, για να υπάρχει μια κοινή πολιτική πίεση στην Ευρώπη, που τώρα πια έχει καταλάβει την ανάγκη για ανάκαμψη, για να υπάρχει ανάπτυξη σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Να υπάρχει μια ενιαία δυνατή φωνή.
Δ. ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ. Ελπίζω να τα ξαναπούμε μέχρι τις εκλογές. Καλό κουράγιο.
Α. ΣΑΜΑΡΑΣ: Εγώ ευχαριστώ πολύ. Να ‘στε καλά.
http://www.statesmen.gr
