-Κύριε Ανδριανόπουλε, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας απηύθυνε προσκλητήριο για «πανστρατιά» της κεντροδεξιάς. Σας αφορά και σε ποιο βαθμό;
Εφ όσον η πρόσκληση δεν είναι ονομαστική ο καλών οφείλει να κάνει τις σχετικές διευκρινήσεις. Οφείλω πάντως να αποσαφηνίσω πως από χρόνια έχω αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική. Δίχως να απέχω από τα δημόσια πράγματα βέβαια – είμαι πολίτης όχι ιδιώτης, κατά την αρχαιοελληνική έκφραση (ανόητος). Δεν μετέχω σε κανένα κόμμα, προσπαθώ μόνο μέσω του Φόρουμ για την Ελλάδα να προωθήσω κάποιες ιδέες . Αλλά δυστυχώς σχεδόν κανείς δεν ακούει…
-Η συμμετοχή του Μάκη Βορίδη και του Άδωνη Γεωργιάδη σηματοδοτεί δεξιά στροφή;
Δεν είναι τα πρόσωπα το θέμα, αλλά οι πολιτικές. Τα δύο άτομα πάντως που αναφέρατε έχουν αφήσει μάλλον καλές εντυπώσεις. Δεν έχουν κάνει στην κοινοβουλευτική τους διαδρομή ακρότητες ούτε κι έχουν υποστηρίξει υπερβολές. Ένα κόμμα πάντως κρίνεται από τις αρχές και τις θέσεις του. Και η ΝΔ παλιά είχε ενσωματώσει στελέχη της Εθνικής Παράταξης. Δεν έγινε όμως ακροδεξιό κόμμα.
-Συμφωνείτε με την ιδεολογική αντιπαράθεση που επέλεξε ο Αντώνης Σαμαράς να αντιμετωπίσει την Αριστερά;
Χρειαζόταν επιτέλους κάποιος αρχηγός μεγάλου φιλελεύθερου κόμματος να πεί τα σύκα – σύκα και την σκάφη – σκάφη. Να πάψει πλέον η Αριστερά να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Διαφωνώ με τις παλιές συμπλεγματικές αντι-κομμουνιστικές φωνές. Δεν μπορώ να δεχθώ όμως πως η Αριστερά είναι άσπιλη όταν οι θέσεις και οι αρχές της έχουν επηρεάσει δραματικά την πορεία της χώρας στα αδιέξοδα.
-Μήπως αυτού του είδους οι αντιπαραθέσεις μας γυρίζουν στο παρελθόν και ως εκ τούτου δεν απαντούν στην ανάγκη η χώρα να γυρίσει σελίδα προκειμένου να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος;
Είδατε πως πέφτετε κι εσείς στην παγίδα; Δηλαδή το να διαφωνείς με τις θέσεις της Αριστεράς για ένα σωρό πράγματα είναι επιστροφή στο παρελθόν; Η διάλυση των Πανεπιστημίων, η κατάργηση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και σκέψεων, το χτίσιμο των γραφείων καθηγητών, τα γιαουρτώματα πολιτικών και οι άλλες βιαιότητες που χαρακτηρίζουν ένα μέρος της δεν θα πρέπει να υφίστανται κριτική; Αν τα έκαναν άλλοι, ποια θα ήταν η αντίδραση του κόσμου; Κι όταν υποστηρίζουν την συνεχή διόγκωση του δημόσιου τομέα , όταν είναι πάντα συμπαραστάτες όλων των αιτημάτων των συντεχνιών και υποστήριξαν μάλιστα την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω διορισμών στο δημόσιο (προεκλογικά ο κ. Τσίπρας) θα τα δεχόμαστε όλοι οι υπόλοιποι αδιαμαρτύρητα; Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια πολιτική ασυλία…
- Η δημοσκοπική άνοδος της Αριστεράς σε συνδυασμό με την αύξηση των ποσοστών της λαϊκής και της λαϊκίστικης δεξιάς, δημιουργεί την ανάγκη συνεννόησης ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ;
Καλύτερο θα ήταν να αποφασίσουν τα δύο μεγάλα κόμματα να αποσαφηνίσουν τις θέσεις και τις πολιτικές τους ώστε να προσφέρουν στον κόσμο εναλλακτικές λύσεις και διεξόδους. Και κυρίως, να πάψουν να είναι μόνιμοι προστάτες – ιδίως η ΝΔ, που είναι θεωρητικά και φιλελεύθερη – των συντεχνιών του δημόσιου τομέα.
-Ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, πιστεύετε ότι τα αστικά κόμματα χρειάζεται να συνεργασθούν προκειμένου να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα και να γίνουν οι τομές που έχει ανάγκη η οικονομία;
Αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος να πάρει την απόφαση να αλλάξει την Ελλάδα. Αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος και για τις επόμενες εκλογές. Αν έχει αυτοδυναμία ακόμη καλύτερα. Αν δεν έχει, να αποδείξει πειστικά πως με τις θέσεις του θα σωθεί ο τόπος. Ώστε κάποιοι άλλοι να έρθουν δίπλα του και να τον στηρίξουν εκλογικά, μέσω κάποιου μεγάλου συνασπισμού.
-Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα αλλάξει το ΠΑΣΟΚ ή θα συμβεί το αντίστροφο;
Αυτό μόνο το μέλλον το γνωρίζει. Αν και το ΠΑΣΟΚ έχει τόσο συρρικνωθεί και ταρακουνηθεί ώστε δύσκολα έχει πλέον την δυναμική να αλλάξει τον καινούργιο του αρχηγό. Απλά, κατά την γνώμη μου, ο Βενιζέλος οφείλει να είναι λιγότερο ρήτορας και περισσότερο πρακτικός πολιτικός.
-Θα ήθελα να κλείσουμε αυτή τη συζήτηση με τον τρόπο που την αρχίσαμε. Σ’ ένα προσκλητήριο για τη «συστράτευση» όλων των κεντροδεξιών δυνάμεων, έχουν θέση η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Στέφανος Μάνος;
Για να έχει ελπίδα να σωθεί ο τόπος δεν υπάρχουν περιθώρια πολυδιασπάσεων στο συντηρητικο-φιλελεύθερο χώρο. Παρά τις όποιες διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν, όχι μόνο ανάμεσα στις σημαντικές προσωπικότητες που αναφέρατε αλλά και με άλλες μικρότερες φιλελεύθερες – εκσυγχρονιστικές συσπειρώσεις, ο χώρος οφείλει να κοιτάξει το μέλλον του τόπου. Κι αυτό επιβάλλει ενότητα και κοινές θέσεις. Πρέπει όμως όλοι να βάλουν νερό στο κρασί τους. Και να προωθηθούν αρχές που στηρίζονται στην λογική και όχι σε ρηχές κομματικές επιδιώξεις και μικρόπνοους σχεδιασμούς. Τα πρόσωπα έρχονται και φεύγουν. Ο τόπος όμως θα μείνει. Σε τι μορφή και κατάσταση; Αυτό είναι η δική μας ευθύνη…
Η συνέντευξη του Ανδρέα Ανδριανόπουλου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Χρήμα Plus”, το Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
