Σε όσους μας μισούν επειδή είμαστε όποιοι είμαστε. Επειδή υπάρχουμε, ζούμε, αναπνέουμε, παρά την θέληση της εγωκεντρικής υπερμεγαλοφυιούς αφεντιάς τους. Για ποιους άραγε αναφέρομαι; Ποιοι μας μισούν; Για να το μάθουμε, πρώτα ας εξετάσουμε ποιοι είμαστε, τι είμαστε, γιατί διαφέρουμε; Έχουμε τα εξής χαρακτηριστικά. Ελληνική Υπηκοότητα, Ελληνική Εθνική Συνείδηση, μιλάμε την Ελληνική Γλώσσα, ξέρουμε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, έχουμε δώσει έναν Όρκο και συνήθως φοράμε συγκεκριμένα ρούχα όταν δουλεύουμε. Είμαστε Έλληνες και εργαζόμαστε με μόνιμη σχέση εργασίας στις Ελληνικές Ένοπλες. Είμαστε οι Έλληνες Στρατιωτικοί. Ποιος μας μισεί; Μακάρι να ήξερα ποιος, όχι για να τον απειλήσω ή για να τον ενοχλήσω, αλλά για να τον προσεγγύσω και να μάθω πως έφτασε να με μισεί. Με μισεί χωρίς να με γνωρίζει. Με μισεί επειδή είμαι κάτι που ο ίδιος δεν είναι. Ή τουλάχιστον, έτσι έμαθε να σκέφτεται. Τι νομίζει ότι ξέρει για εμένα; Ιστορίες, διαδόσεις ή κακές εμπειρείες με συναδέρφους. Ιστορίες : όπως μας διδάσκει η Ιστορία, οι «κακοί» στρατιωτικοί, κάνουν δικτακτορίες, καταργούν την ελευθερία. Άρα είναι «μια άτιμη φάρα», «ένα μίασμα της γης» που κακώς τους έχουμε και «τους πληρώνουμε» με τα δικά μας τα λεφτά! Ναι, αυτά λέει η Ιστορία του Ελληνικού δημοκρατικού σχολείου. Στα ίδια σχολεία πήγα και την έμαθα. Αμάν! Τι είπα; Πήγα στα ίδια σχολεία; Μα τότε πως; Πως διάλεξα να γίνω αυτό το είδος του άχρηστου χαραμοφάη; Πώς μπόρεσα να διαλέξω να γίνω κακός; Προφανώς είμαι άλλος ένας από αυτούς που το έχουν στο αίμα τους. Ίσως, αλλά με πατέρα δάσκαλο και μάνα μοδίστρα, πως βγήκα εγώ στρατιωτικός; Και πολλοί αναρωτιέστε «μα τι γράφει τώρα; Πάει τρελλάθηκε!» ΚΑΝΤΕ ΥΠΟΜΟΝΗ θα δείτε τι εννοώ. Που είχα μείνει; Α, ναι διαδόσεις . Αυτοί, μένουν σε τζάμπα σπίτια, τρώνε σε τζάμπα λέσχες, πληρώνονται σαν τους δικαστές και τους βουλευτές οι «τρισκατάρατοι» και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχουν και μερικά καημένα «φανταράκια» να τους φέρνουν καφέδες! Και εμπειρίες, θα το δούμε αυτό σε λίγο. Τελικά ποιος μας μισεί; Αστεία κάνετε, έτσι; Μας μισούν Έλληνες πολιτικοί, μα πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι, μας θεωρούν «αυτιστικούς», «αντιπαραγωγικούς», «έτοιμους για πραξικόπημα» κτλ, για να μην πώ πόσες φορές αναφέρθηκε στο βήμα της Βουλής αυτό το έρμο το «περίστροφο στον κρόταφο σε ηλικία 14ων ετών» ή το νέο «φρούτο» του «…θα έρθουν άλλες δυνάμεις να επιβάλλον την τάξη»(!). Μας μισούν Έλληνες πολίτες, όχι όλοι, αλλά αυτοί που μας αποκαλούν «καραβανάδες», «εκμεταλλευτές», «τεμπέληδες» και όλα τα άλλα «όμορφα λόγια». Μας μισούν οι Γερμανοί, γιατί είμαστε «πολύ παράξενοι». Ούτε κίνημα κάναμε, ούτε έχουμε εκφράσει πολιτική προτίμηση, οπότε δεν μπορεί να βγει «ψυχολογικό προφίλ». Κοίτα να δείς, όλα στραβά τα βλέπουν οι πολιτικοί της βόρειας αυτής χώρας. Μας μισούν οι Τούρκοι. Φυσικό δεν είναι;; τόσο καιρό στεκόμαστε ανάμεσα σε αυτούς και τα (όπως τα λένε) «χαμένα οθωμανικά εδάφη».
Σαν δεν ντρπόμαστε; Τι επιμένουμε; Αφού «αδερφικά» θέλουν να έρχουν (αλήθεια κάτι σε κατάλοιπο αιμομικτικής διάθεσης δεν βγάζει αυτό;) Μας «μισεί» και η Τροΐκα! Φυσικά! Αφού με τις «γελοίες απαιτήσεις περί εθνικής άμυνας» κατατρώμε (εμείς φυσικά) τα πολύτιμα λεφτάκια τους. Αυτά που με τόσο κόπο, αυτοί οι καλοί άνθρωποι, δεν έδωσαν στην Χώρα, αλλά στις τράπεζες, και σκοπό να μπορούμε να χρεώνουμε τον Ελληνικό λαό για τα επόμενα 200 ή (γιατί όχι) και 300 χρόνια. Να πω τώρα κι εγώ τα δικά μου; Διαβάστε καλά και ίσως σταματήσετε να πλανάστε. Η Ιστορία μας διδάσκει ότι μια φορά κι έναν καιρό, ένας Ιωάννης Μεταξάς, είχε το θάρρος να πει «ΟΧΙ» και να κρατήσει τους Έλληνες ενωμένους. Αυτός ο άνθρωπος, σπούδασε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, όχι σε ινστιτούτα της αλλοδαπής. Η Ιστορία, γράφεται σε πολλά βιβλία. Βρείτε τα και διαβάστε τα. Ίσως τότε ανακαλύψετε το πώς και το γιατί, άνθρωποι που είχαν αυτό το επάγγελμα (του Έλληνα Στρατιωτικού) άλλωτε οφέλησαν και άλλωτε ζημίωσαν την Ελλάδα. Και αυτό όχι λόγω του επαγγέλματός τους αλλά λόγω της φύσης τους. Επειδή είναι άνθρωποι και ως άνθρωποι, ενδέχεται να πράττουν άλλωτε το σωστό κι άλλωτε το λάθος. Οι διαδόσεις λένε πολλά και διάφορα για πολλά επαγγέλματα. Λένε κάποιοι ότι οι ταξιτζήδες βγάζουν 4000-5000 € τον μήνα. Αλλά ένας που ξέρω, έχει γεράσει πριν την ώρα του από τα χρέη. Οι Έλληνες στρατιωτικοί, από τον βαθμό του ΕΠΟΠ Στρατιώτη ως τον βαθμό του Στρατηγού, του Στρατού Ξηράς, δεν ξεπερνούν τους 48000 ανθρώπους. Δεν περιλαμβάνω πολιτικό προσωπικό (το οποίο η Τροΐκα χρεώνει στο ΥΠΕΘΑ). Για 48000 ανθρώπους, υπάρχουν (πανελλαδικά) περί τα 1400 ΣΟΑ και ΣΟΜΥ, στα οποία με σύστημα μοριοδότησης, επιτρέπεται να «στεγαστούν» κάποιοι. Αυτή η «στέγαση» είναι μια ενοικίαση του χώρου (από το ΤΕΘΑ), σε χαμηλή τιμή (που υπολογίζεται βάση τετραγωνικών * 1,15), με το δικαίωμα να παρέχεται θέρμανση κατά τους χειμερινούς μήνες για 5 ώρες έναντι ενός ποσού που υπολογίζεται βάση τετραγωνικών. Με την απλή λογική, μένουν μη στεγασμένοι περίπου 44000 στρατιωτικοί. Δεν χρειάζεται να αναλύσω περεταίρω.
Περί Στρατιωτικών Λεσχών Αξιωματικών, θα πώ απλά ότι λειτουργούν από τις κρατήσεις που γίνονται (υποχρεωτικά πάω-δεν πάω) στους μισθούς μας. Αφού λοιπόν πληρώνω, πάω. Αν δεν πάω είμαι χαμένος. Τίποτα εκεί μέσα δεν είναι τζάμπα. Απλά πληρώνουμε πρώτες ύλες + ΦΠΑ + κέρδος Λέσχης(2%). Οπότε βγαίνει φτηνότερα από μια ταβέρνα ή ένα ταχυφαγάδικο. Για να λεγόμενα «θέρετρα» (τρομάρα τους!), είναι τα ΚΑΑΥ. Ξέρετε τι είναι τα ΚΑΑΥ; Κέντρα Απωκατάστασης Απωλειών Υγείας. Πως είπατε; Ας δουλεύω; Όχι. Απλά είναι στρατιωτικοί χώροι, όπου εν καιρώ πολέμου θα προωθούνται τραυματίες (σωματικά ή ψυχικά) από τα νοσοκομεία για την περίοδο αποθεραπείας. Για να βρεθούν χρήματα για την συντήρηση των εγκαταστάσεων, η ηγεσία του ΣΞ είχε την φαεινή ιδέα (χρόνια πριν) να τα ενοικιάζει κατά τους θερινούς μήνες σε Αξκούς, Υπξκούς και ΜΥ. Ναι, τα νοικιάζει. Προς 5 ως 10 € την μέρα, σε 14ήμερα. Υποχρεωτικά, όποιος δηλώνει επιθυμία και κληρώνεται (ναι παίζει επιτροπή, αλλά σαν κλήρωση μοιάζει), πληρώνει όλο το 14ήμερο. Οπότε κι αν του τύχει κάτι και φύγει την 2η ημέρα, δεν χάνει λεφτά η υπηρεσία. Όσο για της παρεχόμενες «ευκολίες»… σιωπώ.
Πάμε στο καταπληκτικό. Εμπειρίες με συναδέρφους. Προσωπική ιστορία. Είχα στον Λόχο μου έναν στρατιώτη, που σε μια έξοδο πήρε το λεωφορείο και πήγε στο σπίτι του, το οποίο ήταν 360 χλμ μακριά. Όπως είχα υποχρέωση, το επόμενο πρωί τον καταχώρησα Αδικαιολογήτως Απόντα και άρχισα να παίρνω τηλέφωνα (σε σπίτι γονιών και κινητό). Είχα μάρτυρες ότι ανέβηκε στο ΚΤΕΛ, αλλά ήθελα να μάθω ότι είναι καλά και να του κανονίσω να πάρει άδεια αν τρέχει κάτι. Αφού δεν απάνταγε σε μένα (και έβρισε 5-6 άλλους στρατιώτες που τον έπαιρναν τηλέφωνο). Άρχισα να τον δηλώνω εν αγνοία (αυτές οι μέρες, μετρούν επιπλέον στη θητεία). Δέκα ημέρες μετά, εμφανίζεται με τον κατά 10 χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του. Έρχονται στο γραφείο του Δ/κτη που ήμουν κι εγώ. Αρχίζει λοιπόν, πριν μιλήσω, ο αδερφός του να με βρίζει. Ξέρετε γιατί; Επειδή πριν δέκα χρόνια ένας που είχε τον βαθμό που είχα εγώ την μέρα που με είδε, δεν τον πήγε έγκαιρα στο νοσοκομείο όταν τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του (είχε γυάλινο). Θεωρούσε, λοιπόν εμένα προσωπικά υπεύθυνο (λόγω βαθμού) και ήθελε (εκείνη την στιγμή να τον αποζημιώσω για το μάτι). Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Πάντως ο αδερφός του, και τις μέρες αγνοίας υπηρέτησε και συγνώμη μου ζήτησε και για την δική του φυγή και για την συμπεριφορά του αδερφού του.
Όσο για το πόσα κοστίζουν οι Έλληνες Στρατιωτικοί; Πολλαπλασιασμό ξέρετε. Υπολογίστε 90 χιλιάδες (ΣΞ+ΠΝ+ΠΑ) * μέσο όρο αποδοχών (€1150,00) και προσθέστε έξοδα μετακινήσεων (πραγματικά συν πλασματικά) άλλα εκατό ευρώ τον μήνα. Το αποτέλεσμα επί 12 μήνες και βγάλατε το ετήσιο κόστος. Υπολογίστε τώρα 300 βουλευτές με μηνιαίες αποδοχές € 6800,00 και προσθέστε για τον καθέναν €2000,00 ως έξοδα μετακινήσεων, €1000 έξοδα ενοικίου, € 2500,00 για πρόσληψη 2 βοηθών, και φοροαπαλαγή για ένα αυτοκίνητο υψηλού κυβισμού. Όλο αυτό επί 12 μήνες και με ετήσια αρωγή στα κόμματα της Βουλής ίση με €200000000 το έτος, εξηγήστε μου, ποια ποσά πιάνουν τόπο, στην υπηρέτηση της πατρίδας; Αφιερώνω λοιπόν το άρθρο σε όσους με μισούν. Και πες τε μου, αξίζει να μισήτε όποιον δεν ξέρετε; Τώρα λοιπόν που με την μείωση των αποδοχών μου, θα «σώσω» την Πατρίδα, αν δεν σας κάνει κόπο, μισήστε με λίγο λιγότερο, ώστε όταν γυρνάω σπίτι να μην νιώθω τόσο κουρασμένος… Ευχαριστώ που διαβάσατε το παρόν.
Αναγνώστης
