Γράφει ο οικονομολόγος Παναγιώτης Κοκκόρης
«Η εγχείριση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε». Αυτή είναι η φράση που γυρνά στο μυαλό μου μετά την επιτυχία του PSI, επειδή ΔΕ θα ήθελα να χρειαστεί να τη θυμηθώ. Όχι μετά από μια ομολογουμένως σημαντική εξέλιξη-όπως αυτή του «κουρέματος»-όχι μετά από μια πρώτη νίκη σε οικονομικό επίπεδο, όχι ύστερα από μια τέτοια ευκαιρία. Γιατί είναι ευκαιρία αυτό που μας δίνεται, μια ευκαιρία πέρα από κάθε προσδοκία και θα πρέπει κάποιος να είναι ανόητος, ανίκανος ή και τα δυο για να την αφήσει να χαθεί.
Πιστεύω απόλυτα ότι δεν έχουμε περιθώρια αστοχίας. Πρέπει να δράσουμε άμεσα, καίρια και στοχευμένα, προκειμένου να επιτύχουμε. Και βέβαια θεωρώ την επιτυχία αποτέλεσμα δύο παραγόντων: Της προετοιμασίας και της ευκαιρίας. Όταν προετοιμασία και ευκαιρία συναντώνται, το αποτέλεσμα είναι σίγουρη επιτυχία. Η ευκαιρία λοιπόν, είναι τώρα. Πόσο προετοιμασμένοι είμαστε όμως γι αυτήν; Πόσο έτοιμοι να μην τη χάσουμε; Και κυρίως, πόσο ικανοί να την αξιοποιήσουμε;
Την ίδια ώρα τα νέα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής αρχής για την ανεργία, δεν αφήνουν περιθώρια για αισιοδοξία καθώς ο δείκτης σημειώνει νέο ρεκόρ αγγίζοντας το 21% το Δεκέμβριο του 2011 έναντι 14,8% το Δεκέμβριο του 2010 και 20,9% το Νοέμβριο του 2011.
Ειδικά στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης το γ’ τρίμηνο του 2011, το ποσοστό ανεργίας σημείωσε-στη διάρκεια ενός χρόνου- άλμα που ξεπέρασε τις 6 ποσοστιαίες μονάδες αυξάνοντας τον αριθμό των ανέργων κατά 20.098 άτομα μέσα σε ένα χρόνο. Κι αν οι αριθμοί γράφονται, διαβάζονται και λέγονται εύκολα, οι άνθρωποι, οι οικογένειες και οι ζωές που κρύβονται πίσω τους, πίσω από 20.098 άτομα, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι χιλιάδες συμπολίτες μας, φίλοι, γνωστοί, συγγενείς που μείνανε χωρίς το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία. Χωρίς τη δυνατότητα να καλύψουν τις οικονομικές τους ανάγκες. Χωρίς την ασφάλεια, τη δύναμη και την αξιοπρέπεια που αυτή η δυνατότητα τους παρέχει.
Επίσης, όπως φαίνεται από Έρευνα του Εργατικού Δυναμικού της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το 61% των ανέργων του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης το γ’ τρίμηνο του 2011, παρέμενε χωρίς δουλειά για περισσότερο από ένα χρόνο ενώ αποκαρδιωτικά για όλα τα νέα παιδιά μας που «έφαγαν» τα χρόνια τους και τους δικούς μας κόπους μιας ζωής στα φροντιστήρια και στα «ιδιαίτερα» είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σύμφωνα με τα οποία οι άνεργοι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων από 900 που ήταν το 2010 έφτασαν τους 2.519 το γ’ τρίμηνο του 2011!
Εάν αυτά τα νούμερα δεν είναι οδυνηρά, εάν δεν περιγράφουν με τον πλέον αμείλικτο τρόπο την ασφυκτική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία και εάν κάποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι το PSI δεν αποτελεί τη λύση στο μέγα αυτό πρόβλημα τότε προφανώς αυταπατάται ή εξαπατά τους υπολοίπους σκοπίμως. Ο χρόνος για θεωρίες, έχει τελειώσει. Είναι ώρα καθοριστικών αποφάσεων, δυναμικής δράσης και υπεύθυνης πολιτικής. Τη στιγμή αυτή απαιτείται μια ολοκληρωμένη οικονομική στρατηγική η οποία θα μπορέσει με εφαλτήριο τις περιορισμένες δανειακές υποχρεώσεις του δημοσίου λόγω «κουρέματος», να βάλει τη χώρα σε ρυθμούς ανάπτυξης. Απαιτούνται συγκεκριμένες προτάσεις και η άμεση υλοποίησή τους.
Ανάμεσα σε αυτά που έχω καταθέσει πολλάκις στο παρελθόν και εκ των υστέρων παρακολουθώ να αναπαράγονται είναι:
• Η μείωση των εισφορών στο ΙΚΑ και η επιδότηση του ημερομισθίου για νέες προσλήψεις.
• Η μείωση του φόρου στις επιχειρήσεις στα επίπεδα της Βουλγαρίας (περίπου 15%) ώστε να δημιουργήσουμε τα κίνητρα για επιστροφή των επιχειρήσεων στον τόπο τους.
• Η απλοποίηση των διαδικασιών έναρξης των επιχειρήσεων.
• Η πώληση ή ενοικίαση σε συμφέρουσες τιμές των εργοστασίων και βιοτεχνικών χώρων τα οποία έχουν περιέλθει στο ΙΚΑ από κατασχέσεις και παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
• Η αύξηση της παραγωγικότητας, η ενίσχυση της ρευστότητας των Τραπεζών μέσω κινήτρων για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων που έχουν φύγει σε Ελβετικές και άλλες Τράπεζες.
• Η δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος για το ελληνικό τουριστικό προϊόν με τη μείωση του ΦΠΑ στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, των τελών λιμενισμού στις μαρίνες και τα τουριστικά λιμάνια κ.α.
Ειδικά δε για την ανεργία, προτείνω την αναβάθμιση του ΟΑΕΔ με αξιόπιστες υπηρεσίες και καλοσχεδιασμένα προγράμματα που θα αξιοποιούν τους ανέργους και θα αξιοποιούνται από τις επιχειρήσεις, καθώς και στενή, άμεση σύνδεση της αγοράς εργασίας με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε οι άνεργοι πτυχιούχοι κλάδων που έχουν περάσει στα «αζήτητα» να μετατραπούν σε δυναμικά στελέχη επιχειρήσεων που θα καλύπτουν πραγματικές ανάγκες.
Όλα αυτά και πολλά ακόμη, αποτελούν μέτρα που μπορούν να δώσουν χρώμα στη μουντή, σκοτεινή εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας και να την αλλάξουν.
Η εικόνα δεν είναι μαγική και δεν αλλάζει από μόνη της. Χρειάζονται πολιτικές, χρειάζονται μέτρα, χρειάζονται οι άνθρωποι που θα τα υλοποιήσουν. Και βέβαια, χρειάζεται μια κυβέρνηση συμπαγής, αποφασισμένη, άφθαρτη και ικανή να αξιοποιήσει την ευκαιρία του PSI που ίσως είναι και η τελευταία μας.
pkokkoris.gr
