Η “εποχή του μνημονίου” που διανύουμε έχει επηρεάσει τη ζωή και τη ψυχολογική κατάσταση των πολιτών. Ανεργία, φτώχεια και απελπισία αυξάνουν ραγδαία την ψυχική νοσηρότητα των Ελλήνων και έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην “οικογένεια” αφού οι γονείς αδυνατούν πλέον λόγων των οικονομικών παραγόντων να αποτελέσουν σωστά πρότυπα για τα παιδιά τους.
Σύμφωνα με το “ΕΘΝΟΣ” τα ποσοστά κλήσεων στη γραμμή Βοήθειας του ΕΠΙΨΥ από άτομα με καταθλιπτικά συμπτώματα που οφείλονται στην οικονομική κρίση αυξήθηκαν κατά 1600%. Συγκεκριμένα, καταγράφηκαν 7.526 κλήσεις από τον Μάιο του 2008 έως τον Ιούνιο του 2011 στη Γραμμή Βοήθειας του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής. Αναλυτικά, για κάθε αύξηση 1% στην ανεργία υπήρχε αύξηση 0,8% στις αυτοκτονίες στις ηλικίες κάτω των 65 ετών, καθώς και αύξηση 0,8% στις ανθρωποκτονίες. Επίσης η αύξηση πάνω από 3% στην ανεργία είχε ακόμη μεγαλύτερη επίδραση στις αυτοκτονίες με ποσοστό που ξεερνάει το 4% στις ηλικίες κάτω των 65 ετών, καθώς και στους θανάτους από χρήση αλκοόλ. Αυτό μεταφράζεται σε 2.308 περισσότερα περιστατικά μόνο στο Αιγινίτειο Νοσοκομείο για το έτος 2009, πριν από την έκρηξη της κρίσης.
«Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης οι φτωχοί αποτελούν ομάδα κινδύνου, αφού είναι οι πρώτοι που πλήττονται», σημειώνει ο κ. Ορέστης Γιωτάκος, ψυχίατρος και διευθυντής στην κλινική του 414 Στρατιωτικού Νοσοκομείου.
Τέλος σύμφωνα με τον Δημήτρη Αναγνωστόπουλο, επ. καθηγητή Παιδοψυχιατρικής, "Απόρροια της κρίσης είναι η αποδιάρθρωση των οικογενειακών σχέσεων, η αύξηση των διαταραχών συμπεριφοράς και οι δυσκολίες με τα μαθήματα. Ομως, το πρόβλημα είναι ότι η φτώχεια συνδέεται με τη μείωση των προστατευτικών παραγόντων, ενώ οι γονείς υπό το βάρος των συνθηκών δεν μπορούν να αντέξουν, ενώ τα παιδιά έχουν ανάγκη από πρότυπα".
