Η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και στη δίνη της η πλουτοκρατία επιδιώκει να θάψει κάθε εργατική κατάκτηση του τελευταίου αιώνα. Το τσάκισμα του μεροκάματου και της εργατικής συλλογικής πάλης είναι ο αδήριτος δρόμος της ανταγωνιστικότητας των κεφαλαίων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση που συντεταγμένα ψήφισαν και στηρίζουν ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη, είναι το εργαλείο εκβιασμού και υποταγής των εργαζομένων στους σχεδιασμούς της πλουτοκρατίας.
Οι εργατικοί, λαϊκοί αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δήλωσαν ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει ακόμη τον τελευταίο τους λόγο.
Το δίχτυ της εργατικής αριστοκρατίας και του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, που με επιμονή έστησαν κράτος και εργοδοσία στα χρόνια της «ευημερίας των κερδών», δεν μπόρεσε να ακυρώσει την ανάπτυξη των νέων ταξικών αγώνων, ευρύτατων σε όγκο και διάρκεια. Δεν κατάφεραν να μας τρομοκρατήσουν.
Κατασταλάζει σε ευρύτερο κομμάτι των εργατοϋπάλληλων η ανάγκη της ταξικής ενότητας, της οργάνωσης της πάλης, της σύγκρουσης με την καρδιά της αντιλαϊκής πολιτικής, με τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τους μηχανισμούς τους μέσα στο εργατικό κίνημα.
Ήδη 13 Σωματεία από τους Δήμους της Αττικής στέλνουν στο Συνέδριο τους αντιπροσώπους τους, που εκλέχθηκαν με την συμμετοχή μόνιμων και συμβασιούχων συναδέλφων πάρα και ενάντια στις διασπαστικές ενέργειες της πλειοψηφίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Τα σωματεία προσπέρασαν μια συμβιβασμένη με τους μηχανισμούς του κράτους και των Δημάρχων διασπαστική ηγεσία που επιμένει να κοιτάζει το αύριο με τη ματιά του χτες. Τα σωματεία αγκαλιάζουν τις ανάγκες όλων των συναδέλφων, νέων και παλιών, και η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ απειλεί να τα πετάξει εκτός Ομοσπονδίας γιατί έκαναν το καθήκον τους.
Συνάδελφοι, οι αντιπρόσωποι των 13 σωματείων δεν είναι απλά ένα μήνυμα ενότητας του κλάδου στο συνέδριο της Ομοσπονδίας, είναι ο μόνος δρόμος που έχουμε για να κάνουμε την πάλη μας αποτελεσματική. Στην ενιαία επίθεση του κεφαλαίου η απάντηση των εργαζομένων μπορεί και πρέπει να είναι ενιαία. Η επιμονή των ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ στην διάσπαση των εργαζομένων σε μόνιμους και συμβασιούχους, την ώρα που όλοι μας είμαστε υπό την απειλή της απόλυσης, με τσακισμένα μεροκάματα και δικαιώματα, την ώρα που τα κόμματα που στήριζαν και στηρίζουν αυτές οι δυνάμεις καλούν εμάς και τα παιδιά μας να ζήσουμε στη φτώχια τουλάχιστον μέχρι το 2042, είναι έγκλημα.
Αυτό το έγκλημα πρέπει να σταματήσει. Πληρώσαμε ακριβά το τίμημα της αμεριμνησίας που ύφανε και το χρυσό κουκούλι της εργατικής αριστοκρατίας, δεν θα τους παραδώσουμε την ζωή μας, την ζωή των παιδιών μας.
Το συνέδριο της Ομοσπονδίας να είναι αφετηρία να πετάξουμε από πάνω μας τη βδέλλα του κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ και στις βουλευτικές εκλογές να βουλιάξουμε τα κόμματα που τους τρέφουν και τους στηρίζουν.
H Διοίκηση του Συνδικάτου
