Σχεδόν ένα χρόνος πέρασε από την... τελευταία μου ανάρτηση και η «εικόνα» γίνεται όλο και πιο γκρίζα. Σταμάτησα να βλέπω τηλεόραση αυτή την προπαγανδιστική τηλεόραση γιατί πολύ απλά δεν αντέχω άλλο. Ότι και κουμπί να πατήσεις τα ιδία βλέπεις. Την ιδία σαπίλα, τα ιδία προμελετημένα πράγματα και το καλύτερο από όλα είναι ότι ξεκίνησαν αυτές οι πολιτικές διαφημίσεις. Πραγματικά τα άτομα δεν έχουν το θεό τους. Έτσι λοιπόν η καλύτερη δουλειά για να μην τρελαθείς με όλα αυτά είναι να την κλείσεις.
Πραγματικά βαρέθηκα τα πάντα. Πραγματικά οπού και να πας τα ίδια ακούς όσο και να θες να ξεφύγεις. Δύσκολο να ξεχαστείς έστω για μια νύχτα. Να πεις στο διάολο η δυστυχία…και έτσι απλά υπάρχεις (?). Έβαλα ερωτηματικό γιατί σε λίγο ούτε καν θα ζούμε. Πόσοι γίνονται αυτόχειρες μέσα σε αυτό το γκρίζο;
Με το καλό λοιπόν ήρθε η ώρα, βασικά οπού να ναι έρχεται. Η ώρα οπού ο Ελληνικός λαός θα ψηφίσει. Θα πάμε σαν τα ρομποτακια να ψηφίσουμε τους «άλλους» όχι αυτούς που έχουμε ήδη ή αυτούς που είχαμε πριν 2 χρόνια, αλλά όπως είπα τους «άλλους». Γιατί αν δεν βγουν οι άλλοι ποιοι θα βγουν; Οι κομμουνισταί που είναι οι κακοί, οι δεξιοί που είναι φασίστες ή η Τζουλια; Ποιος από αυτούς είπε κάτι που σε κερδίζει; Ποιος από αυτούς είπε κάτι που να σε αγγίζει;
Κανείς.
Παρόλα αυτά πρέπει να εκλεγούν οι «άλλοι» γιατί αυτοί είναι οι «καλοί». Γιατί δεν γίνεται αλλιώς.
Προσωπικά στα παλιά μου τα παπούτσια εμένα ποιος θα γίνει πρωθυπουργός όλοι θα σε ταΐζουν ψέματα που θα πιστεύεις και αν όχι εσύ, γιατί δεν το πάω προσωπικά, το μεγαλύτερο ποσοστό της Ελλάς. Η ζωή σου δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε βέβαια και η δικιά μου. Όλοι λένε για την επόμενη μέρα το τι θα γίνει, πως θα πάει το πράμα κτλ. Λες και δεν ξέρουμε… Τα ίδια πράγματα θα είναι άλλα πρόσωπα που εξυπηρετούν τα ίδια ακριβώς συμφέροντα.
Το γκρίζο συνεχίζεται…
Και όπως είχα πει όνειρα σβήνουν, ενώ προβλήματα σε πνίγουν.
