Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Diabetes Care, υπογραμμίζει τα αποτελέσματα της υπεραφθονίας τα οποία έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά στην Κίνα, όπως και σε πολλές άλλες αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2 έχουν δυσκολία στην επεξεργασία του σακχάρου στο αίμα τους, αλλά συνήθως δεν χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης για να ελέγξουν το πρόβλημα.
Όσο οι χώρες πλουτίζουν, παράγοντες που συνδέονται με τον τρόπο ζωής και τον διαβήτη τύπου 2, όπως το επιπλέον βάρος, η ανθυγιεινή διατροφή και η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, τείνουν να είναι συχνότεροι.
Η ομάδα των ερευνητών μελέτησε περισσότερους από 12.000 ανθρώπους κατά το διάστημα 2002-2003 ρωτώντας τους αν είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 καθώς και όσους δεν είχαν διαγνωστεί.
Την περίοδο εκείνη διαπίστωσαν ότι το 9,7% των ερωτηθέντων έπασχε από διαβήτη. Το 2009 εξέτασαν ξανά περίπου 7.400 ανθρώπους και διαπίστωσαν ότι το 12,6% έπασχε από τη νόσο. Η αύξηση ήταν ακόμη μεγαλύτερη ανάμεσα σε κατοίκους αγροτικών περιοχών που έλαβαν μέρος στην μελέτη: από 6,1% σε 9,8%, δηλαδή αύξηση 60%.
Και στις δύο έρευνες τα περισσότερα κρούσματα διαβήτη παρατηρήθηκαν σε άνδρες και σε κατοίκους αστικών περιοχών. Η έρευνα δεν επισημαίνει τα αίτια της αύξησης των κρουσμάτων και ο Τζέφρι Κόπλαν, αντιπρόεδρος του τμήματος παγκόσμιας υγείας του πανεπιστημίου Emory, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, υποθέτει ότι ανάμεσα στους λόγους της αύξησης είναι ότι οι άνθρωποι στην Κίνα γίνονται πλουσιότεροι και παχύτεροι. Επιπλέον, η διατροφή του πληθυσμού περιλαμβάνει πλέον περισσότερα κορεσμένα λίπη. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι άλλοι λόγοι είναι πως οι άνθρωποι εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τα αυτοκίνητα και περπατούν ή μετακινούνται με ποδήλατο λιγότερο.
