Όλες οι πλοιοκτήτριες εταιρείες είναι στο «κόκκινο» είτε είναι χρηματιστηριακές, είτε πολυμετοχικές, είτε λαϊκής βάσεως, είτε μονοβάπορες οικογενειακές. Στο πλαίσιο αυτό ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα νομοσχέδιο στο οποίο υπάρχει διάταξη που προβλέπει την άμεση αντικατάσταση εταιρείας με υπουργική απόφαση, εάν δηλώσει αδυναμία εκτέλεσης των δρομολογίων.
Στην εικόνα της ακτοπλοϊκής «Γκουέρνικα» ήρθε να προστεθεί η μειωμένη έως και 50% επιβατική κίνηση τις ημέρες του Πάσχα αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης αλλά και της 48ωρης απεργίας της ΠΝΟ.
Η αλματώδης αύξηση του κόστους καυσίμων σε ποσοστό 28% σε συνδυασμό με τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και την παντελή απουσία του κράτους στην εξεύρεση λύσεων, έχει φέρει τις επιχειρήσεις στα όριά τους.
Στο μεταξύ, έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος αφού οι εταιρείες αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε αυξήσεις τις τιμής των εισιτηρίων που ξεκινούν από 5% και οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλύψουν την αύξηση του λειτουργικού κόστους ενός πλοίου. Την ίδια στιγμή το εισόδημα του κόσμου μειώνεται δραματικά οπότε τα ακτοπλοϊκά ναύλα γίνονται πανάκριβα.
Μία 4μελής οικογένεια με αυτοκίνητο για να πάει σε κάποιο από τα πιο μακρινά νησιά των Κυκλάδων, ήθελε περίπου από 326 έως 356 ευρώ και μετά την 1η Απριλίου θέλει από 432 έως 504 ευρώ, περίπου.
Οι επιχειρήσεις ζητούν να υπάρξει «νομοθετική ρύθμιση για την πλήρη απελευθέρωση όλων των ναύλων των εισιτηρίων επιβάτη και οχήματος σε όλες τις συνδέσεις λιμένων της χώρας στις ελεύθερες δρομολογήσεις χωρίς ποσοτικά κριτήρια διακίνησης επιβατών.
Το κρατικό ναυλολόγιο να ισχύει μόνο στα άγονες επιδοτούμενες συνδέσεις όπου
όμως να υπάρχει αυτόματη τιμαριθμική ετήσια αναπροσαρμογή και όχι μόνο αυτό που ισχύει σήμερα ή κατά την επιθυμία του εκάστοτε υπουργού καταστρατήγηση του θεσμοθετημένου αυτού μέτρου».
Οι ζημιές στις ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις τραβούν την ανηφόρα. Το 2009 ήταν 215 εκ. ευρώ , το 2010 345 εκ. ευρώ ενώ το 2011 διαμορφώνονται αναλόγως άσχημα με πέρσι.
Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας «τα ναυτιλιακά αποθεωμένα καύσιμα και λιπαντικά σημείωσαν αυξήσεις έως και 44% σε ένα έτος και η κίνηση επιβατών, οχημάτων και φορτίων μείωση από 5% έως 32% κατά μέσο όρο κατά γραμμή. Τα καύσιμα σήμερα συμμετέχουν στα έξοδα λειτουργίας του πλοίου κατά ποσοστό 60% για τα συμβατικά και 75% για τα ταχύπλοα»
Ο ΣΕΕΝ έχει επισημάνει τις «τροποποιήσεις» που πρέπει άμεσα να γίνουν:
Όσον αφορά τις ελεύθερες δρομολογήσεις:
«1. Οι ετήσιες δρομολογήσεις πρέπει να είναι ανά συγκεκριμένη γραμμή 10 μήνες, 6 μήνες και 4 μήνες αναλόγως της κινήσεως και του είδους του πλοίου (συμβατικό-ταχύπλοο) ως μίνιμουμ χρόνος δρομολόγησης με αντίστοιχη υποχρεωτική στελέχωση του υπόχρεου πλοίου.
2. Οι ανωτέρω δρομολογήσεις να εκτελούνται από πλοιοκτήτριες εταιρείες και όχι από πλοία, ώστε η πλοιοκτησία να έχει δικαίωμα στην δρομολόγηση να εναλλάσσει το χειμώνα το μεγάλο πλοίο με μικρότερο.
3. Η εταιρεία που ανέλαβε και εκτέλεσε τα ανωτέρω δρομολόγια για ένα έτος συνεχώς και αδιαλείπτως να έχει το δικαίωμα να δρομολογεί άλλο πλοίο (ταχύπλοο, Φ/Γ-Ο/Γ ή συμβατικό) κατ΄ ελάχιστο για τους 3 θερινούς μήνες με μονομερές δικαίωμα παρατάσεως του χρόνου αυτού, με αντίστοιχη πάντοτε χρονολογική στελέχωση του.
4. Να επιτραπούν δρομολογήσεις μέχρι 4 μηνών σε περισσότερες γραμμές ιδιαίτερου τουριστικού ενδιαφέροντος».
Για τις άγονες γραμμές:
«Το άρθρο όγδοο παρ. 1 του Ν. 2932/2001 εμπεριέχει μία γραφειοκρατική διαδικασία, η οποία λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία της εφαρμογής της, αποβαίνει συνεχώς άκαρπη και εμποδίζει χρονικά τις διαδικασίες των διαγωνισμών.
Πρέπει να δοθεί έμφαση με ένταση των προσπαθειών του κράτους για έγκαιρη εντός 2 μηνών πληρωμή των μισθωμάτων. Επίσης να θεσμοθετηθεί η καταβολή προκαταβολής του 50% των μισθωμάτων των εκτελεσθέντων δρομολογίων μέχρι 40 μέρες από την εκτέλεση τους, υπό την προϋπόθεση κατάθεσης ισόποσης εγγυητικής επιστολής αναγνωρισμένης τραπέζης εκ μέρους της πλοιοκτησίας.
