Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να ήταν το πολιτικό μήνυμα της Έλενας Κουντουρά, εάν είχε η πολιτική της σκέψη –ή εκείνη του Πάνου Καμμένου– το...
απύθμενο βάθος και τον όγκο της φωνής του Στέλιου Καζαντζίδη. Αλλά δεν το έχουν.
Οι πηγές μου από Ελλάδα, Βαϊμάρη, Ιταλία, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ και Zουαζιλάνδη επιβεβαιώνουν πως ο νυν Πάνος Καμμένος ουδεμίαν έχει σχέση με τον Πάνο Καμμένο που μας ενθουσίαζε όλες και όλους πατριωτικά, πριν από μερικές εβδομάδες. Έχω αρκετούς πολιτικούς φίλους και συναγωνιστές μέσα στο ψηφοδέλτιο ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, οι οποίοι επιβεβαιώνουν μεν την αλλαγή του αυτήν, αλλά μάλλον δεν μπορούν ακόμα να πουν και οι ίδιοι τι ακριβώς συμβαίνει.
Οι ερωτήσεις που έθεσα στο “Δύο ερωτήσεις γιά το Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA” δεν ήταν μόνον δικές μου, μιάς και τις είχα συνθέσει από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους κάθε πάστας και μορφωτικού επιπέδου πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Η μόνη δική μου πρωτοβουλία ήταν να τις θέσω δημόσια, με την ελπίδα να υπάρξει ένας σοβαρός πολιτικός διάλογος, χωρίς εξαίφνης να πιάσει το κοινό εξ΄ απροόπτου την προσκεκλημένη μας, στο Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA, Σάββατο 7 Απρίλίου 2012.
Ο σκοπός μου δεν ήταν ούτε να υποστηρίξω ούτε να πολεμίσω το κόμμα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’. Ο σκοπός μου ήταν και είναι να βοηθήσω την πατρίδα Ελλάδα όπως μπορώ.
Όμως η “Ομιλία Πάνου Καμμένου στη Βουλή 4 Απριλίου 2012” τελειώνει λέγοντας: “θα πολεμίσουμε μέχρι τέλους προκειμένου η φωνή μας να γίνει πιό δυνατή και τα σχέδιά σας πιό αδύναμα”. Δεν νομίζεις πως πρέπει να κράξεις αγρίως τον Πάνο Καμμένο, εάν όντως θεωρεί αυτόν τον raison d’être (λόγο ύπαρξης) του κόμματος ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’;
Που είναι όλα εκείνα τα πολιτικά προτάγματα, τα οποία έχει μαλιάσει η γλώσσα του Δρ. Γεωργίου Δ. Κοντογιώργη, να τα αναλύει και να τα εξηγεί ξανά και ξανά; Ποιό ακριβώς είναι εκείνο το σημείο, μέσα σε ολόκληρη την παραπάνω ομιλία του Πάνου Καμμένου, όπου κάνει μία, έστω μία, δεν ζητάω δύο, πραγματική πολιτική πρόταση μετατροπής του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος υπέρ της ελληνικής κοινωνίας;
Είναι παράλογο να ζητάω έστω και μία; Κάνει τίποτε άλλο ο Πάνος Καμμένος, πέραν του να κατακρίνει τις επί μέρους πολιτικές του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της ανθελληνικής, ξενόφερτης και στυγνά δυναστικής, κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα, που τελεί βέβαια υπό το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ;
Μήπως ολόκληρη η ομιλία του δεν αποτελεί τίποτε άλλο από ισοβισμό; Κάνοντας κριτική μόνον στις επί μέρους πολιτικές του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος, γιά 15 ολόκληρα της ώρας λεπτά, ο Πάνος Καμμένος ουσιαστικά και έμπρακτα αποδυκνείει πως τον νυν σαθρό πολιτικό σύστημα –του οποίου ο ίδιος είναι προϊόν– λειτουργεί άψογα και δημοκρατικά.
Ούτε ο Aντώνης Σαμαράς δεν πράττει τέτοιον ισοβισμό. Τουλάχιστον ο Aντώνης Σαμαράς κάνει τις σαχλαμάρες του με ανοικτή επίθεση κατά του ελληνικού λαού, προσπαθώντας να μας πείσει πως ντέ και καλά “ζούσαμε χρόνια πάνω από τις δυνάμεις μας”, αλά “τα φάγαμε μαζύ”· αυτό θα πει συγκυβέρνηση ΝΔ·ΠαΣοΚ εναντίον του ελληνικού λαού, όχι παίζουμε!
Εάν όμως νομίζεις πως πρέπει να κράξεις εμένα και μάλιστα αγρίως, διότι παραμένω πραγματικά πατριώτης, τότε πρέπει να το κάνεις με κάθε τρόπο που περνάει από τα ράφια σου. Πρίν αρχίσεις να κράζεις εμένα όμως, γιατί δεν ψάχνεις λίγο πιό βαθειά τις δικές σου πηγές, μήπως και αποκαλύψεις πως αυτά που λαλώ δεν είναι αβάσιμα;
Δεν είσαι ο μόνος που νοιώθει έτσι. Και άλλοι φίλοι και συναγωνιστές με κατηγορούν, περίπου όπως εσύ, πως υποστηρίζω λένε κάποιο δήθεν “αντίπαλο στρατόπεδο”, π.χ., το ΕΠαΜ με τον Δημήτρη Καζάκη και το ΠαΜ με τον Στέργιο Πραπαβέση.
Κάνετε λάθος όμως, διότι ποσώς με ενδιαφέρει η πολιτική εντός σαθρών πολιτικών συστημάτων. Π.χ., πόσες φορές δεν απέσυρα την υποψηφιότητά μου από την ελληνόφωνη Ομοσπονδία της Αστόριας, ενώ μπορούσα εύκολα να είμαι σε όποιο ψηφοδέλτιο ήθελα, πάντα με την βοήθειά σου;
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η πολιτική αφύπνηση του ελληνικού μας κόσμου. Δεν διαχωρίζω όμως καν, όπως συχνά κάνεις εσύ, μεταξύ πολιτικών κινημάτων και κομμάτων.
Την διαφορά γιά μένα –και στις δύο κατηγορίες πολιτικών φορέων– την κάνει η ύπαρξη ή όχι ενός ‘Βούδα’, που στερεί την ελευθερία και τις πραγματικές πολιτικές επιλογές από τα μέλη είτε ενός κινήματος είτε ενός κόμματος. Εάν λοιπόν η πρόσφατη μετάλλαξη του Πάνου Καμμένου έχει να κάνει με την μεταμόρφωσή του σε έναν τέτοιο Βούδα, τότε αυτομάτως αχρηστεύεται η δυνητική χρησιμότητα του όλου πολιτικού φορέα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’ γιά το κοινό καλό της ελληνικής κοινωνίας: δυνητική χρησιμότητα μηδέν, ίση με αυτήν του κατοχικού καθεστώτος ΝΔ·ΠαΣοΚ.
Ο στόχος μου λοιπόν δεν είναι άλλος, από το να επαναφέρουμε όσα ελληνικά πολιτικά κινήματα ή κόμματα μπορούμε στην υπηρεσία της ελληνικής κοινωνίας. Εάν τούτο το θεωρείς άξιο γιά να με κράξεις αγρίως τότε, όχι μόνον είναι δικαίωμά σου να το κάνεις, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να το κάνεις με την ίδια μου την ζωή.
Να θυμάσαι όμως πως μαζύ με εμένα πρέπει επίσης να κράξεις αγρίως και κάτι άλλα, σαν και εμένα βέβηλα, κίβδηλα σκύβαλα, που λαλούν: "Να σώσουμε τον ελληνικό λαό από τους σωτήρες του", π.χ., Daniel Alvara, Alain Badiou, Etienne Balibar και Jacques Rancière (Κείμενο Ευρωπαίων διανοούμενων και καλλιτεχνών για την Ελλάδα: alterthess.gr/content/keimeno-eyropaion-dianooymenon-kai-kallitexnon-gia-tin-ellada
Στην σημερινή εκδήλωση λοιπόν, στο Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA, με επίτιμη προσκεκλημένη μας την Έλενα Κουντουρά, όλοι μας θέλαμε να βοηθήσουμε εποικοδομητικά και όχι να σαμποτάρουμε με άστοχες ερωτήσεις ή ασήμαντες παρεμβάσεις, που θα αποπροσανατίλιζαν τον πολιτικό μας λόγο και διάλογο. Εμείς, ο ελληνικός κόσμος της Νέας Υόρκης, ακόμα έχουμε να φάμε, να πιούμε και να πλήρώνουμε τους λογαριασμούς μας, ενώ στην πατρίδα Ελλάδα ο ελληνικός μας κόσμος είναι εξαθλιωμένος, πεινάει, πονάει και αυτοκτονεί.
Άρα εμείς, οι εδώ στην Νέα Υόρκη Ελληνίδες και Έλληνες μπορούμε, πολύ πιό εύκολα από τον ελληνικό μας κόσμο στην Ελλάδα, να συζητούμε και να πιέζουμε γιά τις αναγκαίες μακρο-πολιτικές αλλαγές υπέρ του κομματιού της ελληνικής μας κοινωνίας που τόσο υποφέρει πίσω στην πατρίδα. Με ορθολογικά πολιτικά προτάγματα, θέλαμε να πείσουμε την Έλενα Κουντουρά, όπως και όλον τον πολιτικό φορέα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, πως υπάρχει άμεση ανάγκη γιά το νυν ψηφιδωτό όλων των πραγματικά αντιμνημονιακών κινημάτων επιτέλους να ενωθεί σε μία πολιτική σύμπραξη, σε έναν κοινό πολιτικό συνασπισμό, με ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, υπέρ της ελληνικής μας κοινωνίας πάνω σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Διότι δεν κερδίζουμε απολύτως τίποτα με το να είμαστε διαιρεμένοι πολιτικά σε ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, ‘Εθνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα’, ‘ΕΠαΜ’ και ‘ΠαΜ’. Διότι ακριβώς έτσι μας θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος: διχασμένους μόνιμα ώστε να παίζουμε το παιχνίδι τους.
Από την μία πλευρά, η διάλεξη της Έλενας Κουντουρά ήταν επικεντρωμένη στον “υγιή κοινοβουλευτισμό”. Ελπίζω, με τις αναμενόμενες αρνητικές εξελίξεις στην πατρίδα Ελλάδα, να μην χρειαστεί να έλθει πάλι πίσω η Έλενα, γιά να μας κάνει άλλη μία διάλεξη, επικεντρωμένη στον “υγιή φασισμό”.
Από την άλλη πλευρά, κάναμε ό,τι μπορούσαμε γιά να πείσουμε και την Έλενα Κουντουρά και τον Πάνο Καμμένο –μαζύ με την αναγκαία θεραπεία κατά της ασθενείας του Βούδα– γιά την επιτακτική ανάγκη της αναίμακτης ανατροπής του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος, μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση ή ένα δημοψήφισμα. Διότι:
“Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό, τι είστε, μην ξεχνάτε! Δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα. Όχι! Χρωστάτε και σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ρθουνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί” (Κ. Παλαμάς).
απύθμενο βάθος και τον όγκο της φωνής του Στέλιου Καζαντζίδη. Αλλά δεν το έχουν.
Οι πηγές μου από Ελλάδα, Βαϊμάρη, Ιταλία, πολλές πολιτείες των ΗΠΑ και Zουαζιλάνδη επιβεβαιώνουν πως ο νυν Πάνος Καμμένος ουδεμίαν έχει σχέση με τον Πάνο Καμμένο που μας ενθουσίαζε όλες και όλους πατριωτικά, πριν από μερικές εβδομάδες. Έχω αρκετούς πολιτικούς φίλους και συναγωνιστές μέσα στο ψηφοδέλτιο ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, οι οποίοι επιβεβαιώνουν μεν την αλλαγή του αυτήν, αλλά μάλλον δεν μπορούν ακόμα να πουν και οι ίδιοι τι ακριβώς συμβαίνει.
Οι ερωτήσεις που έθεσα στο “Δύο ερωτήσεις γιά το Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA” δεν ήταν μόνον δικές μου, μιάς και τις είχα συνθέσει από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους κάθε πάστας και μορφωτικού επιπέδου πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Η μόνη δική μου πρωτοβουλία ήταν να τις θέσω δημόσια, με την ελπίδα να υπάρξει ένας σοβαρός πολιτικός διάλογος, χωρίς εξαίφνης να πιάσει το κοινό εξ΄ απροόπτου την προσκεκλημένη μας, στο Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA, Σάββατο 7 Απρίλίου 2012.
Ο σκοπός μου δεν ήταν ούτε να υποστηρίξω ούτε να πολεμίσω το κόμμα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’. Ο σκοπός μου ήταν και είναι να βοηθήσω την πατρίδα Ελλάδα όπως μπορώ.
Όμως η “Ομιλία Πάνου Καμμένου στη Βουλή 4 Απριλίου 2012” τελειώνει λέγοντας: “θα πολεμίσουμε μέχρι τέλους προκειμένου η φωνή μας να γίνει πιό δυνατή και τα σχέδιά σας πιό αδύναμα”. Δεν νομίζεις πως πρέπει να κράξεις αγρίως τον Πάνο Καμμένο, εάν όντως θεωρεί αυτόν τον raison d’être (λόγο ύπαρξης) του κόμματος ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’;
Που είναι όλα εκείνα τα πολιτικά προτάγματα, τα οποία έχει μαλιάσει η γλώσσα του Δρ. Γεωργίου Δ. Κοντογιώργη, να τα αναλύει και να τα εξηγεί ξανά και ξανά; Ποιό ακριβώς είναι εκείνο το σημείο, μέσα σε ολόκληρη την παραπάνω ομιλία του Πάνου Καμμένου, όπου κάνει μία, έστω μία, δεν ζητάω δύο, πραγματική πολιτική πρόταση μετατροπής του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος υπέρ της ελληνικής κοινωνίας;
Είναι παράλογο να ζητάω έστω και μία; Κάνει τίποτε άλλο ο Πάνος Καμμένος, πέραν του να κατακρίνει τις επί μέρους πολιτικές του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της ανθελληνικής, ξενόφερτης και στυγνά δυναστικής, κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα, που τελεί βέβαια υπό το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ;
Μήπως ολόκληρη η ομιλία του δεν αποτελεί τίποτε άλλο από ισοβισμό; Κάνοντας κριτική μόνον στις επί μέρους πολιτικές του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος, γιά 15 ολόκληρα της ώρας λεπτά, ο Πάνος Καμμένος ουσιαστικά και έμπρακτα αποδυκνείει πως τον νυν σαθρό πολιτικό σύστημα –του οποίου ο ίδιος είναι προϊόν– λειτουργεί άψογα και δημοκρατικά.
Ούτε ο Aντώνης Σαμαράς δεν πράττει τέτοιον ισοβισμό. Τουλάχιστον ο Aντώνης Σαμαράς κάνει τις σαχλαμάρες του με ανοικτή επίθεση κατά του ελληνικού λαού, προσπαθώντας να μας πείσει πως ντέ και καλά “ζούσαμε χρόνια πάνω από τις δυνάμεις μας”, αλά “τα φάγαμε μαζύ”· αυτό θα πει συγκυβέρνηση ΝΔ·ΠαΣοΚ εναντίον του ελληνικού λαού, όχι παίζουμε!
Εάν όμως νομίζεις πως πρέπει να κράξεις εμένα και μάλιστα αγρίως, διότι παραμένω πραγματικά πατριώτης, τότε πρέπει να το κάνεις με κάθε τρόπο που περνάει από τα ράφια σου. Πρίν αρχίσεις να κράζεις εμένα όμως, γιατί δεν ψάχνεις λίγο πιό βαθειά τις δικές σου πηγές, μήπως και αποκαλύψεις πως αυτά που λαλώ δεν είναι αβάσιμα;
Δεν είσαι ο μόνος που νοιώθει έτσι. Και άλλοι φίλοι και συναγωνιστές με κατηγορούν, περίπου όπως εσύ, πως υποστηρίζω λένε κάποιο δήθεν “αντίπαλο στρατόπεδο”, π.χ., το ΕΠαΜ με τον Δημήτρη Καζάκη και το ΠαΜ με τον Στέργιο Πραπαβέση.
Κάνετε λάθος όμως, διότι ποσώς με ενδιαφέρει η πολιτική εντός σαθρών πολιτικών συστημάτων. Π.χ., πόσες φορές δεν απέσυρα την υποψηφιότητά μου από την ελληνόφωνη Ομοσπονδία της Αστόριας, ενώ μπορούσα εύκολα να είμαι σε όποιο ψηφοδέλτιο ήθελα, πάντα με την βοήθειά σου;
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η πολιτική αφύπνηση του ελληνικού μας κόσμου. Δεν διαχωρίζω όμως καν, όπως συχνά κάνεις εσύ, μεταξύ πολιτικών κινημάτων και κομμάτων.
Την διαφορά γιά μένα –και στις δύο κατηγορίες πολιτικών φορέων– την κάνει η ύπαρξη ή όχι ενός ‘Βούδα’, που στερεί την ελευθερία και τις πραγματικές πολιτικές επιλογές από τα μέλη είτε ενός κινήματος είτε ενός κόμματος. Εάν λοιπόν η πρόσφατη μετάλλαξη του Πάνου Καμμένου έχει να κάνει με την μεταμόρφωσή του σε έναν τέτοιο Βούδα, τότε αυτομάτως αχρηστεύεται η δυνητική χρησιμότητα του όλου πολιτικού φορέα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’ γιά το κοινό καλό της ελληνικής κοινωνίας: δυνητική χρησιμότητα μηδέν, ίση με αυτήν του κατοχικού καθεστώτος ΝΔ·ΠαΣοΚ.
Ο στόχος μου λοιπόν δεν είναι άλλος, από το να επαναφέρουμε όσα ελληνικά πολιτικά κινήματα ή κόμματα μπορούμε στην υπηρεσία της ελληνικής κοινωνίας. Εάν τούτο το θεωρείς άξιο γιά να με κράξεις αγρίως τότε, όχι μόνον είναι δικαίωμά σου να το κάνεις, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να το κάνεις με την ίδια μου την ζωή.
Να θυμάσαι όμως πως μαζύ με εμένα πρέπει επίσης να κράξεις αγρίως και κάτι άλλα, σαν και εμένα βέβηλα, κίβδηλα σκύβαλα, που λαλούν: "Να σώσουμε τον ελληνικό λαό από τους σωτήρες του", π.χ., Daniel Alvara, Alain Badiou, Etienne Balibar και Jacques Rancière (Κείμενο Ευρωπαίων διανοούμενων και καλλιτεχνών για την Ελλάδα: alterthess.gr/content/keimeno-eyropaion-dianooymenon-kai-kallitexnon-gia-tin-ellada
Στην σημερινή εκδήλωση λοιπόν, στο Grand Prospect Hall, Βrooklyn, USA, με επίτιμη προσκεκλημένη μας την Έλενα Κουντουρά, όλοι μας θέλαμε να βοηθήσουμε εποικοδομητικά και όχι να σαμποτάρουμε με άστοχες ερωτήσεις ή ασήμαντες παρεμβάσεις, που θα αποπροσανατίλιζαν τον πολιτικό μας λόγο και διάλογο. Εμείς, ο ελληνικός κόσμος της Νέας Υόρκης, ακόμα έχουμε να φάμε, να πιούμε και να πλήρώνουμε τους λογαριασμούς μας, ενώ στην πατρίδα Ελλάδα ο ελληνικός μας κόσμος είναι εξαθλιωμένος, πεινάει, πονάει και αυτοκτονεί.
Άρα εμείς, οι εδώ στην Νέα Υόρκη Ελληνίδες και Έλληνες μπορούμε, πολύ πιό εύκολα από τον ελληνικό μας κόσμο στην Ελλάδα, να συζητούμε και να πιέζουμε γιά τις αναγκαίες μακρο-πολιτικές αλλαγές υπέρ του κομματιού της ελληνικής μας κοινωνίας που τόσο υποφέρει πίσω στην πατρίδα. Με ορθολογικά πολιτικά προτάγματα, θέλαμε να πείσουμε την Έλενα Κουντουρά, όπως και όλον τον πολιτικό φορέα ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, πως υπάρχει άμεση ανάγκη γιά το νυν ψηφιδωτό όλων των πραγματικά αντιμνημονιακών κινημάτων επιτέλους να ενωθεί σε μία πολιτική σύμπραξη, σε έναν κοινό πολιτικό συνασπισμό, με ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, υπέρ της ελληνικής μας κοινωνίας πάνω σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Διότι δεν κερδίζουμε απολύτως τίποτα με το να είμαστε διαιρεμένοι πολιτικά σε ‘Ανεξάρτητοι Έλληνες’, ‘Εθνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα’, ‘ΕΠαΜ’ και ‘ΠαΜ’. Διότι ακριβώς έτσι μας θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος: διχασμένους μόνιμα ώστε να παίζουμε το παιχνίδι τους.
Από την μία πλευρά, η διάλεξη της Έλενας Κουντουρά ήταν επικεντρωμένη στον “υγιή κοινοβουλευτισμό”. Ελπίζω, με τις αναμενόμενες αρνητικές εξελίξεις στην πατρίδα Ελλάδα, να μην χρειαστεί να έλθει πάλι πίσω η Έλενα, γιά να μας κάνει άλλη μία διάλεξη, επικεντρωμένη στον “υγιή φασισμό”.
Από την άλλη πλευρά, κάναμε ό,τι μπορούσαμε γιά να πείσουμε και την Έλενα Κουντουρά και τον Πάνο Καμμένο –μαζύ με την αναγκαία θεραπεία κατά της ασθενείας του Βούδα– γιά την επιτακτική ανάγκη της αναίμακτης ανατροπής του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος, μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση ή ένα δημοψήφισμα. Διότι:
“Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό, τι είστε, μην ξεχνάτε! Δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα. Όχι! Χρωστάτε και σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ρθουνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί” (Κ. Παλαμάς).
