Είναι κάπως δύσκολο να εξηγήσουμε γιατί κουνάμε τα χέρια μας μπρος - πίσω όταν προχωράμε.
Αλλά είναι σίγουρο ότι περπατάμε πιο άνετα όταν αφήνουμε τα χέρια μας να κουνιούνται φυσικά, παρά όταν τα σφίγγουμε και δεν τα αφήνουμε να κουνηθούνε.
Υποσυνείδητα ίσως, όταν κουνάμε τα χέρια μας, μας βοηθάει να κρατάμε καλύτερη ισορροπία καθώς κινούμαστε.
Σε γενικές γραμμές, κατά κάποιο τρόπο, όταν περπατάμε και κουνάμε τα χέρια, μας δίνουν μια μικρή στιγμιαία ώθηση (είναι σαν πολλά έι, ωπ! έι, ώπ!) που μας βοηθάνε να περπατάμε πιο ξεκούραστα!
Επίσης και βάσει του βάρους που έχουν, όταν κινούνται, συμβάλλουν στην αλλαγή του κέντρου βάρους του σώματος, με αποτέλεσμα ασυναίσθητα να υποβοηθούμαστε σε θέματα ισορροπίας και στο να προχωρήσουμε μπροστά.
Για παράδειγμα, όταν κάποιος περπατάει σε τεντωμένο σκοινί, βλέπουμε να κουνάει έντονα τα χέρια του, ώστε να ισορροπήσει!
Φυσικά, μετά από πολλές πετυχημένες προσπάθειες, τελικά δεν τα καταφέρνει και πέφτει κάτω και σκάει σαν το καρπούζι!
Γιατί;
Επειδή απλά ο εγκέφαλος κάτι δεν υπολόγισε ή δεν πρόλαβε να υπολογίσει καλά ώστε να συνεχίσει να τοποθετεί τα χέρια στις κατάλληλες θέσεις, ώστε το σώμα να συνεχίσει να ισορροπεί.
Έτσι ο εγκέφαλός μας, βλέποντας πως αυτή η κίνηση κατά το περπάτημα κουράζει λιγότερο στο σύνολο τον οργανισμό μας, την υιοθετεί και την κάνει μηχανικά.
Είναι γενικά μια κατάσταση που μας κάνει να αισθανόμαστε πιο όμορφα - ξεκούραστα και την υιοθετούμε χωρίς να το καταλάβουμε καλά καλά.
Πιθανότατα, ίσως είναι «απομεινάρι» του παρελθόντος, όταν για παράδειγμα πρωτόγονα ζώα όπως οι χιμπατζήδες, χρησιμοποιούσαν και τα χέρια και τα πόδια τους για να περπατήσουν.
Όπως και να έχει πάντως, είναι γεγονός ότι περπατάμε πιο άνετα κουνώντας τα χέρια μας μπρος πίσω. Ίσως η ίδια η φύση να το επιδίωξε, ώστε να κρατάμε την ισορροπία μας και να υποβοηθούμαστε.
