Φάρμακα που σε σκοτώνουν, παιδιά που λιποθυμούν από την ασιτία, ανεργία, μισθοί και συντάξεις πείνας, αυτοκτονίες.
Αυτή είναι η χώρα μας σήμερα, η Ελλάδα που κάποτε ήτανε το παράδειγμα πολιτισμού σε όλο τον κόσμο σήμερα είναι βουτηγμένη στην μιζέρια και ξέρουμε όλοι ποιοι ευθύνονται για την κρίση του οικονομικού τομέα της χώρας.
Στον πολιτιστικό πάλι το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης το έχουμε εμείς που για να γίνουμε μοντέρνοι και Ευρωπαίοι μπήκαμε στην μηχανή του κιμά και γίναμε μια μάζα.
Που είναι ο συνεχιστής του Βέγγου; του Ελύτη; του Ζαμπέτα;
Πουθενά δυστυχώς!
Κανένα μεσημεριανάδικο για να δούμε ποιος τα έφτιαξε με ποια, γελοία τραγούδια με αρχηγό τον Χατζηγιάννη που το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας τον βλέπει λες και είναι ο Μπετόβεν, καμιά τσόντα και κλειστά αυτιά σε όλους γιατί ως γνωστόν δεν θέλουμε να ασχολούμαστε με την πολιτική άσχετα αν αυτή ασχολείται συνέχεια μαζί μας.
Αλλά και ο νεοέλληνας είναι ένα σπάνιο ον της ανθρωπότητας!
Πάντα θα πει την γνώμη του για κάποιο θέμα ακόμα και αν δεν γνωρίζει τίποτα σχετικά με αυτό και θα προσπαθήσει να διαψεύσει κάποιον ακόμα και αν ξέρει πως έχει άδικο, θα προτιμήσει να πατήσει τον πεζό που πέρασε καταλάθως με κόκκινο γιατί δεν μπορεί να περιμένει 2 δευτερόλεπτα, θα διαμαρτυρηθεί πάντα ξέροντας πως έχει άδικο, και όταν γεράσει θα φωνάζει στα παιδάκια που παίζουνε μπάλα στην πλατεία ξεχνώντας πως και ήτανε και εκείνος κάποτε παιδί.
Δεν θέλω να πιστεύω πως είμαστε χαζός λαός αν και εθισμένος στην μπαγαποντιά και στο ψέμα, δεν θέλω να πιστεύω πως στις εκλογές θα επιλέξουμε πάλι την καταστροφή μας, δεν θέλω να πιστεύω θα συμβάλουμε και εμείς στην καταστροφή της χώρας μας.
Το χρήμα πάει και έρχεται και αν ψηφίσουμε αυτούς που θεωρούμε εμείς ικανούς δεν θα αργήσει να βγει η χώρα μας από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται.
Και στην αλλαγή δεν θα συμβάλουμε μόνο με την ψήφο μας άλλα και με την προσωπική μας αλλαγή, ας αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την κοινωνία και όχι μόνο για το σπίτι μας, ας μην διαμαρτυρόμαστε στις δημόσιες υπηρεσίες επειδή έχουνε 2-3 υπαλλήλους δεν φταίνε οι εργαζόμενοι, ας είμαστε πιο ευγενικοί.
Απλά πράγματα της καθημερινότητας που θα συμβάλουν στην αλλαγή μας.
Η αλλαγή θα έρθει από εσένα μεμονωμένα αλλά και απ' όλους μαζί.
''-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.''
Κώστας Βάρναλης
