Γράφει στο άρθρο της η Pelly Periasamy, της Επιχειρηματικής Σχολής Nanyang του πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης:
«Η αναπόφευκτη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα απαιτήσει την εφαρμογή ενός δικού της νομισματικού συστήματος. Αλλά η επαναφορά της δραχμής θα απαιτήσει επίσης εσωτερικό σχεδιασμό και εξωτερική βοήθεια, εάν μάλιστα δεν συνοδευτεί από καλούς χειρισμούς μπορεί να επιδεινώσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Η δραχμή δεν θα δώσει στην Ελλάδα τον απαιτούμενο «χώρο» για να λύσει τα προβλήματά της σαν ανεξάρτητο έθνος.
Εάν αντικαθιστούσε ωστόσο τη δραχμή με το δολάριο ως ενδιάμεσο νόμισμα, η Ελλάδα θα είχε 'χώρο να αναπνεύσει' και να ξανακτίσει το νομισματικό της σύστημα (...) Το δολάριο παραμένει το κυρίαρχο νόμισμα παγκοσμίως παρά την εξασθάνησή του την τελευταία δεκαετία», προσθέτει η καθηγήτρια που θεωρεί ότι ο συνδυασμός δολαριοποίησης με ελεύθερη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας ήδη επιτρέπει σε πολλές χώρες να σχεδιάζουν τις δημοσιονομικές τους πολιτικές έχοντας ταυτόχρονα την προστασία ενός ισχυρού νομίσματος.
Και καταλήγει: «Η Ελλάδα θα μπορούσε να υιοθετήσει τη δολαριοποίηση ως ενδιάμεση λύση όταν φύγει από την ευρωζώνη. Υιοθιετώντας το δολάριο η Ελλάδα θα είναι ικανή να εκμνεταλευτεί και τη δύναμή του (παγκόσμιο στάτους) αλλά και την αδυναμία του (χαμηλότερη αξία του). Κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν η Ελλάδα αποκτήσει χρηματοικονομική σταθερότητα, η χώρα μπορεί να εισαγάγει το δικό της νόμισμα για να ασκήσει περισσότερο έλεγχο στα οικονομικά της πράγματα ή και να επανενωθεί με την Ευρωπαίκή Ενωση, ούσα ισχυρότερη ως μέλος».
