φτώχεια, στην εποχή των σκανδάλων της διαφθοράς και της εθνικής απαξίωσης από τους δανειστές μας Αυτή λοιπόν την περίοδο ξαναθυμήθηκα το Βιβλίο του Γιάννη του Γιαννέλη Με το ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΗΡΑΣ που όταν διάβασα αυτόν τον πολιτικό μύθο, αυτό το μυθιστόρημα, είναι αλήθεια ότι όχι μονό εντυπωσιάστηκα αλλά κυρίως προβληματίστηκα , αφού και εγώ προσπαθούσα να βρω αφού ήμουν μέρος αυτού του συστήματος στοιχεία δική μου ενοχής αφού όποιος το έχει διαβάσει πιστεύω ότι δύσκολα θα καταλάβει εάν ζει με την φαντασία του ένα μύθο, μια φανταστική πολιτική περίοδο, ή ζει την πολιτική πραγματικότητα σήμερα Είχα γράψει τότε για την πολιτική κατάσταση …
Με τη φαντασία του ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει και καταγράψει μια πολύπλοκη φανταστική πολιτική περίοδο κάποτε !!.. με πολύ συγκλονιστικά στοιχεία που όταν τα διαβάζεις ,σκέπτεσαι εάν βλέπεις Όνειρο, ή ζεις σήμερα μια τέτοια πολιτική πραγματικότητα.! Όλα αυτά διεγείρουν τη φαντασία του αναγνώστη τον προβληματίζουν, και του προκαλούν το ενδιαφέρον, και ψάχνει να διακρίνει τη φαντασία και το ψέμα, από την αλήθεια και την πραγματικότητα ! Αυτά όλα είναι γραμμένα με σκληρή λογοτεχνική πένα στο τελευταίο του Μυθιστόρημα –του κ.Γιαννέλη – ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ της ΗΡΑΣ –που κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να διαβάσουν όλοι οι πολιτικοί που αρκετά χρόνια σχεδόν είναι επαγγελματίες πολιτικοί αλλά και αυτοί που θέλουν φιλόδοξα να γίνουν πολιτικοί, διότι σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζεται μια καταιγιστική αφήγηση γεγονότων, τρομερές καταστάσεις ,αντιπαραθέσεων αντιπαλότητες σπατάλες ρουσφέτια στοιχεία διαφθοράς ενώ σκιαγραφούνται και περιγράφονται χαρακτήρες και πολιτικές προσωπικότητες μιας κάποιας φανταστικής πολιτικής περιόδου που δημιουργεί προβληματισμούς στους αναγνώστες
Είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο και χάρις την φαντασία και την πολιτική γνώση του συγγραφέα, η Μυθοπλασία αγγίζει τα όρια της πολιτικής πραγματικότητας, του παρελθόντος, του παρόντος αλλά και του μέλλοντος Μου άρεσαν πολύ οι πρωταγωνιστές αυτού του μύθου γιατί διαβάζοντας το κείμενο μπορώ και το κάνω εικόνα ζώντας και εγώ αυτό τον μύθο, με τα υπερεγώ και τις ματαιόδοξες αλαζονικές εγωιστικές προσωπικότητες, των πολιτικών που έτυχε και εγώ να συναντήσω μέσα στο σύστημα και με τους σπουδαίους που αυτοχαρακτηρίζονται έτσι.. Οι περιγραφές και η διαπλοκή των διαφόρων επεισοδίων, οι αντιπαλότητες οι έρωτες των υπουργών και τα παιχνίδια και οι δραστηριότητες των ντόπιων και ξένων μυστικών υπηρεσιών και το σημαντικότερο οι χαρακτηρισμοί η περιγραφή της προσωπικότητας των προσώπων και παραγόντων που σκιαγραφούνται μέσα από τα πρώτα κιόλας κεφάλαια του βιβλίου σε εντυπωσιάζουν σε προβληματίζουν και δημιουργούν ένα χείμαρρο από απορίες και ερωτηματικά
Ωραίες εικόνες της πολιτικής καθημερινότητα με πρωταγωνιστές τους πολιτικούς μέσα σε διάφορα υπουργικά γραφεία , στα σαλόνια των σπιτιών και στα γραφεία των διαφόρων υπηρεσιών, ενώ είναι έντονη και εμφανής η ψυχοσύνθεση με τα ποικίλα συναισθήματα των πρωταγωνιστών ώστε να διακρίνεις πολλά στοιχεία δολοπλοκίας ματαιοδοξία φιλοδοξία αλαζονείας και υπερτροφικούς εγωισμούς, Το ψέμα ανταγωνίζεται την αλήθεια. και η υποκρισία την ειλικρίνεια , ενώ τους πρωταγωνιστές και τις εικόνες του μύθου που περιγράφει εκείνη την μυθοπλαστική πολιτική περίοδο τότε,!! μπορεί να τους συναντάς και σήμερα μέσα στην πολιτική μας ζωή μέσα στο μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα που το αποκαλούν διεφθαρμένο ακόμη και αυτοί που το υπηρετούν σήμερα !!
Γράφει λοιπόν ο Γιάννης Γιαννέλης σχολιάζοντας την πολυμορφία και τις προσωπικότητες των διαφόρων παραγοντίσκων που συναντά κανείς στην πολιτική ζωή λέει– σοβαροί- αστείοι– σκυψομεσάκηδες-μονοκόμματοι γλήφτιδες κόλακες βολεψάκιδες –παρατρεχάμενοι και ΘΕΣΙΘΗΡΕΣ που κυνηγάνε να πάρουν κομμάτι από την πίττα της εξουσίας Αυτοί και πολλοί άλλοι φαίνεται να υπήρχαν να υπάρχουν και θα υπάρχουν στη πολιτική ζωή του τόπου μας και επομένως σε κάθε παράταξη αυτοί προκαλούσαν και προκαλούν το κοινό αίσθημα και υποβάθμιζαν και υποβαθμίζουν το κομματικό και κυβερνητικό έργο . Φαίνεται όπως γράφει ο Γιάννης με ξεχωριστό λογοτεχνικό πολιτικό λόγο, ότι κάθε αναγνώστης μπορεί να κρίνει αν αυτά ανήκουν στη φαντασία του συγγραφέα ή αποτελούν κομμάτι της αληθινής σημερινής πραγματικότητας !!! Γιατί όπως λέει η δολοπλοκία κινείται έξω από τοπικά και χρονικά όρια είναι διαχρονική διάχυτη και σύμφυτη με την εσωτερική διάσταση όσων διψούν για χρήμα και εξουσία —-Τότε λίγους μήνες πριν την ήττα της ΝΔ το 2009 είχα σχολιάσει την κατάσταση που και εγώ ήμουν μέρος του πολιτικού τότε συστήματος και έλεγα αυτά που περιέγραψα τότε ,και που επαναφέρω τώρα πάντα μετά από το διάβασμα αυτού του βιβλίου !έτσι περιέγραφα τότε εκείνη την πολιτική περίοδο της ΝΔ.
Οι αυτοδιοικητικοί, οι περιφερειάρχες υπουργοί βουλευτές , διορισμένοι παράγοντες λες και είχαν μεθύσει από την εξουσία , είχαν χάσει τον αυτοέλεγχο και την επαφή με το κοινωνικό σύνολο,. Το κομματικό και κατ ‘επέκταση το κυβερνητικό έργο είχε μετατραπεί σε μια μεγάλη ρουσφετολογία υποσχέσεων και λόγων , χωρίς να μπορούν να προβάλουν το κυβερνητικό έργο που γινόταν και έπρεπε να προβληθεί.
Η πολιτική του άτομου (ρουσφέτι) πολύ γρήγορα άρχισε να επικρατεί της πολιτικής του κοινωνικού συνόλου Ο πολιτικός λόγος της κυβέρνησης άρχισε πολύ γρήγορα να γίνεται αδύναμος , να κυριαρχεί η υπεροψία και ο πολιτικός διάλογος να είναι ανύπαρκτος ., ο προγραμματισμός άρχισε να γίνεται υποτονικός και η Κυβέρνηση άρχισε να εμφανίζεται χωρίς πολιτική προσωπικότητα ώστε να μη μπορεί να υλοποιήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα που είχε εξαγγείλει για μικρές και μεσαίες κοινωνικές ομάδες παραχωρώντας έτσι πολιτικό χώρο και αρχικά εκατοντάδες και μετά χιλιάδες δυσαρεστημένους πολίτες στο ΠΑΣΟΚ.
Παντού φαίνεται να κυριαρχεί η εσωστρέφεια και η αλαζονεία η οποία είναι νόσος της πολίτικης ενώ η εξουσία δυστυχώς διαφθείρει χαρακτήρες και αδύναμες προσωπικότητες Τι άραγε να περιμένουμε σήμερα από τους κυβερνώντες αφού μετά τον εκλογικό θρίαμβο που είχαν βρισκόμαστε σε εμπόλεμη περίοδο φτώχειας και σε συνεχή τηλεοπτική διακυβέρνηση της χώρας από ειδικούς ή ειδικευόμενους τηλεοπτικούς πολιτικούς και δημοσιογραφικούς αστέρες ώστε η σωστή πληροφόρηση να γίνεται παραπληροφόρηση;
Το χάος φαίνεται να γίνεται μεγαλύτερο και το ΒΛΕΜΜΑ της ΗΡΑΣ γίνεται πιο αυστηρό πιο φωτεινό πιο διεισδυτικό πιο κριτικό και δυστυχώς ακόμα πιο μελαγχολικό για κάθε πολιτική περίοδο στη χώρα μας Πόση αλήθεια κρύβει αυτό το καλογραμμένο πολιτικό Μυθιστόρημα άραγε;
