Αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος και εφοδιασμένος για τις δύσκολες μέρες. Έχει φυσικούς πόρους, έτοιμους προς χρήση. Έχει γεωγραφική θέση που θα ζήλευαν μεγάλες αυτοκρατορίες. Έχει λαό που ξέρει να αντιδράει επιτυχώς με την πλάτη στον τοίχο. Μα πάνω απ’ όλα έχει παράδοση χιλιετιών.
Ο μύθος της «ψωροκώσταινας» που καλλιεργήθηκε για δεκάδες χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και σήμερα πρέπει να εκλείψει άμεσα. Ωστόσο η επίκληση του ένδοξου παρελθόντος, χωρίς κινήσεις μακροχρόνιας εμβέλειας και προοπτικής, φαντάζει επικήδειος ψωροπερήφανων ανθρώπων ενισχύοντας την απαξίωση των στοιχείων του Ελληνισμού (γλώσσα, ιστορία, θρησκεία, πολιτισμός), σημεία κλειδιά για άσκηση πολιτισμικής διπλωματίας, στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων και για ανάδειξη της χώρας.
Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού αποτελεί λάθος κατεύθυνση για την Ελλάδα. Ο μεταπρατικός χαρακτήρας της οικονομίας σε μία χώρα που μπορεί να παράγει και να εξάγει από λάδι μέχρι φυσικό αέριο πρέπει να αντικατασταθεί μέσω συγκεκριμένου προγραμματισμού που θα βασίζεται εν πολλοίς στο αδιαμφισβήτητο εμπορικό δαιμόνιο των Ελλήνων. Το κράτος οφείλει να απελευθερώσει τις δυνατότητές τους, παρακινώντας τους να «κατακτήσουν» επιχειρηματικά τις γύρω περιοχές.
Τα κόμματα ή το κόμμα που θα αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας μέσω της ψήφου του ελληνικού λαού οφείλουν προεκλογικά να λάβουν υπόψη τους τη συγκεκριμένη πραγματικότητα και να πράξουν αναλόγως μετά τις εκλογές και όχι να μείνουν μόνο στα λόγια, αλλιώς ο λαός θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Μονόδρομοι και αδιέξοδα στην πολιτική δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπάρχει είναι η μέθοδος προώθησης των συμφερόντων ενός κράτους, ενός λαού.
