Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σχεδόν μόνος του, δεν σχεδιάζει μια πρωτότυπη ή πρωτοποριακή καμπάνια, αλλά επιχειρεί να εμφανιστεί στην πολιτική αντιπαράθεση ως ηγέτης που έχει αντιληφθεί την οργή και την απόγνωση της κοινωνίας, ανταποκρίνεται στην κρισιμότητα των στιγμών και τείνει χείρα συνεννόησης και συνεργασίας με όλες τις δυνάμεις που επιθυμούν να έχουν κυβερνητικές ευθύνες. Με την τακτική αυτή προσπαθεί να «ενοχοποιήσει» ως ανεύθυνες ή «γραφικές» όσες δυνάμεις μιλούν ακόμα για την ανάγκη αποδέσμευσης από το μνημόνιο, εξαιρώντας επιμελώς το ΚΚΕ, το οποίο έχει μια συνολική ιδεολογική και πολιτική οπτική πάνω στην πορεία της χώρας.
Μονόδρομος
Οι επιτελείς του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ επισημαίνουν ότι μπορεί ένα κομμάτι οργισμένων ψηφοφόρων να έχει χαθεί τελείως για τα κόμματα εξουσίας και να πηγαίνει είτε σε μικρότερα κοινοβουλευτικά κόμματα είτε σε περιθωριακά πολιτικά μορφώματα, ωστόσο η μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης αναμένουν να μετριάσει τον θυμό της στοχεύοντας στην προοπτική της χώρας.
Οι συνεργάτες του Βενιζέλου γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτή η στρατηγική είναι σχεδόν μονόδρομος για το ΠΑΣΟΚ, αφού μετά τα 2,5 χρόνια διακυβέρνησής του και τον ορυμαγδό μέτρων που έχει λάβει, μέτρα που έχουν ανατρέψει δραματικά τη ζωή των πολιτών, ούτε επιθετικά μπορεί να βγει προς τα έξω ούτε να συνεχίσει να κουνάει το δάχτυλο προς την κοινωνία, όπως συνήθιζαν να κάνουν μέχρι πρόσφατα συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό το ταπεινό και ήσυχο προφίλ αδειάζει και την αρχηγική αλαζονεία του Αντώνη Σαμαρά, που μοιάζει τόσο ανεπίκαιρη και αναντίστοιχη των ημερών.
Στην Ιπποκράτους, όπου είδαν τους τελευταίους μήνες το ΠΑΣΟΚ να φλερτάρει με μονοψήφια νούμερα στις δημοσκοπήσεις, εξετάζουν με λεπτομέρεια τις πολύ θετικές επιδόσεις του Λουκά Παπαδήμου στην κοινωνία. Επισημαίνουν ότι το εντελώς διαφορετικό στυλ πρωθυπουργίας που υιοθέτησε ο απερχόμενος πρωθυπουργός - δεν εμφανίστηκε πολύ δημόσια, δεν δραματοποίησε την κατάσταση, δεν εκτέθηκε πολύ και δεν σήκωσε τους τόνους καμίας αντιπαράθεσης - λειτούργησε θετικά στους πολίτες και δείχνει τον… δρόμο.
«Πατέρας - αφέντης»
Στην παρούσα φάση με τους πολίτες με μεγάλη οργή, θυμό και ανάθεμα στους πολιτικούς, τα παλιά πολιτικά κόλπα της επιθετικής και αλαζονικής τακτικής δημιουργούν τα αντίθετα αποτελέσματα. Γι’ αυτό και πιστεύουν ότι η τακτική του «πατέρα - αφέντη» της χώρας που επιχειρεί ο Αντώνης Σαμαράς θα τον φέρει πολύ σύντομα σε αδιέξοδο, με δεδομένο ότι οι Ελληνες έχουν πειστεί πως η κρατούσα πολιτική τάξη είναι όμηρος των δανειστών και ελάχιστα περιθώρια πολιτικής δράσης έχει. «Πώς μπορεί ο Σαμαράς να το παίζει σκληρός διαπραγματευτής και γοητευτικός ηγέτης, όταν η χώρα έχει δεσμευτεί οικονομικά και πολιτικά για την επόμενη δεκαετία;», επισημαίνουν στο ΠΑΣΟΚ και εκτιμούν ότι δεν είναι τυχαία τα δημοσκοπικά δείγματα που δείχνουν άνοδο του κόμματός τους και πτώση ή στασιμότητα στη συσπείρωση της Ν.Δ.
Ο βασικός στόχος του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι να ξεπεράσει εκλογικά το 20%, ποσοστό που θα τον εδραιώσει στην ηγεσία του κόμματος, αφού, παρότι δεν φαίνεται στον ορίζοντα, η αμφισβήτηση καραδοκεί σε κάθε του βήμα. Και μπορεί η ανάδειξη του Βενιζέλου στην ηγεσία του κόμματος να φαίνεται πιο εύκολη απ’ ό,τι ανέμεναν ακόμα και οι στενότεροι συνεργάτες του, ωστόσο όλοι γνωρίζουν ότι η κατάσταση στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και στην κοινωνία ευνοεί αναλώσιμους αρχηγούς.
Μια καλή εκλογική επίδοση λοιπόν τον ισχυροποιεί απέναντι σε όποιους μηχανισμούς επιχειρούν να στηθούν εν όψει του συνεδρίου του Ιουνίου. Και μπορεί ο ίδιος ο Βενιζέλος με τη μεγαθυμία και τη χαλαρή αντιμετώπισή του να επιχειρεί να αγγίξει την αριστερή ψυχή του ΠΑΣΟΚ (ή όση έχει απομείνει εντός κόμματος), ωστόσο φαίνεται να έχει απογοητεύσει ή δυσαρεστήσει το εκσυγχρονιστικό - φιλελεύθερο κομμάτι του κόμματος, το οποίο ήθελε να πάρει τη ρεβάνς από την παπανδρεϊκή περίοδο, όπου έζησε σε πολιτική έρημο.
Αψιμαχίες
Ήδη εντός της Ιπποκράτους επικρατεί έντονος σκεπτικισμός για τον τρόπο που κινείται ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος δείχνει σημάδια αγωνίας να καταγραφεί ως ο «νούμερο δύο» του ΠΑΣΟΚ και μόνος φυσικός διάδοχος του Ευάγγελου Βενιζέλου. Μάλιστα ο τρόπος που κινείται εντός του κόμματος ο έμπειρος επιτελάρχης του υπουργού Υγείας Γιάννης Μίχας έχει ενοχλήσει πολύ τους στενούς συνεργάτες του Βενιζέλου.
Οι αψιμαχίες έχουν αρχίσει και πολύ έντονο ήταν το παρασκήνιο στις διαδικασίες για την ένταξη στις λίστες υποψήφιων βουλευτών. Κοινοβουλευτικά στελέχη προσκείμενα στον Βενιζέλο, που παρακολουθούν από απόσταση ασφαλείας τα τεκταινόμενα, επισημαίνουν ότι δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν σημάδια κριτικής για αποφάσεις και κινήσεις της νέας ηγεσίας του κόμματος αμέσως μετά τις εκλογές. Και μάλιστα επισημαίνουν ότι σε πρώτη φάση η κριτική θα επικεντρωθεί σε ζητήματα στρατηγικής και αποφάσεων για αυτήν την κρίσιμη προεκλογική περίοδο.
Γεγονός είναι ότι Λοβέρδος και Διαμαντοπούλου κατάπιαν σχεδόν «αμάσητες» τις σφοδρές αντιρρήσεις τους για την επάνοδο στα ψηφοδέλτια όλων των βουλευτών που αμφισβήτησαν τη νέα δανειακή σύμβαση και το δεύτερο μνημόνιο, αλλά δεν έχουν ξεχάσει το θέμα. Θα επανέλθουν μετεκλογικά, αφού θεωρούν ότι η απόφαση ήταν μονομερής από την πλευρά του Ευάγγελου Βενιζέλου, παρότι πολλά στελέχη εξέφρασαν τις σφοδρές επιφυλάξεις τους.
Τέλος, προς το παρόν ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχει κατορθώσει έστω και οριακά να ενοποιήσει την πανσπερμία απόψεων γύρω από τις μετεκλογικές κυβερνητικές συνεργασίες στη βασική αρχή ότι το κόμμα είναι υπεύθυνο και θα εγγυηθεί ώστε να μην μείνει ακυβέρνητος ο τόπος.
Ο Βενιζέλος επιχειρεί επίσης να τονώσει το ηθικό των στελεχών του μιλώντας για ανατροπή των δημοσκοπήσεων και τη δυνατότητα το ΠΑΣΟΚ να κόψει πρώτο το νήμα της εκλογικής αναμέτρησης. Γνωρίζει ότι πρόκειται για φιλόδοξο στόχο που μοιάζει απίθανο να επιτευχθεί, αλλά ακουμπάει στην ανάγκη συσπείρωσης, έστω και μερικής, των ψηφοφόρων του.
Αυτή τη στιγμή σε σχέση με το 2009 η συσπείρωση προσεγγίζει το 25% και θα αποτελεί θρίαμβο αν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να φτάσει στο 45%, που θα το φέρει σε εκλογικό ποσοστό κοντά στο 22%. Και πού ποντάρουν; Κυρίως στις μεγάλες ηλικίες (άνω των 45 ετών) που φοβούνται πραγματικά για το μέλλον τους και το μέλλον του τόπου, ενώ μοιάζει να το έχουν εγκαταλείψει οριστικά οι ηλικιακές κατηγορίες από 18 ως 35 ετών, που δεν αισθάνονται να έχουν καμία προοπτική μέσω της πολιτικής και ιδεολογικής κατεύθυνσης του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
