Το σύγχρονο τουρκικό οικονομικό θαύμα μεταφράζεται σε εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά ατυχήματα και σε μισθούς πείνας, ενώ η κυβέρνηση...
Ερντογάν υποβάλλει τον εργαζόμενο λαό της σε δραματικές θυσίες για να ενισχύσει τις στρατιωτικές δυνάμεις που απαιτεί η διεκδίκηση αναβαθμισμένου ρόλου και ο εξοπλισμός των κατασταλτικών δυνάμεων που θα εξασφαλίσουν την συνέχιση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης του συνόλου των εργαζομένων, αλλά και των Κουρδικών μειονοτικών πληθυσμών.
Στην Τουρκία η εργατική τάξη δολοφονείται
Σε κείμενο στο διαδίκτυο στις 24 Δεκεμβρίου 2011 διαβάζουμε: «10.000 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε 706.000 εργατικά ατυχήματα που συνέβησαν τα τελευταία 19 χρόνια στην Τουρκία. Με βάση τα στοιχεία που ανέφερε ο Φαρούκ Τσελίκ, οι τομείς στους οποίους συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα είναι η εξόρυξη άνθρακα και λιγνίτη, η κατασκευή μεταλλικών προϊόντων, η βιομηχανία και οι οικοδομές.
Το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων (SGK) της Τουρκίας δημοσίευσε τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα του 2009. Σε αυτά αναφέρονται πως στην περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου υπήρξαν 17.733 ατυχήματα, στην περίοδο Μαΐου-Αυγούστου 18.954 και στην περίοδο Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου 27.629 ατυχήματα, σύνολο δηλαδή 64.316 άτομα υπέστησαν εργατικά ατυχήματα
Συνολικά 1171 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα το 2009. Σε αυτή τη περίοδο στο σύνολο των ατυχημάτων, οι 60.754 ήταν άντρες και οι 3.562 γυναίκες. Το 2008 ο συνολικός αριθμός ατυχημάτων ήταν 72.963. Στο διάστημα αυτό παρουσιάστηκαν 8.193 ατυχήματα στα ορυχεία, 7.314 στα εργοστάσια παραγωγής μεταλλικών προϊόντων, 4.819 στην κύρια μεταλλική βιομηχανία, 3.771 στην κλωστοϋφαντουργία, 2.484 στην παραγωγή τροφίμων, 1745 στον κατασκευαστικό κλάδο, 1.635 σε κατασκευές πέραν τω κτιρίων και 1899 στην κατασκευή μηχανημάτων και ειδών εξοπλισμού.
Στην Τουρκία η εργατική τάξη πεινά - Κάτω από το όριο φτώχειας ο μισθός στην Τουρκία:
Άλλο ένα χτύπημα στην ωραιοποιημένη εικόνα της τουρκικής οικονομίας έδωσε ένα ακόμα δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hürriyet Daily News. Σύμφωνα με την εφημερίδα ακόμα και αν τα τέσσερα μέλη μίας τουρκικής οικογένειας ελάμβαναν τον κατώτερο νόμιμο μισθό πάλι το συνολικό εισόδημα της οικογένειας θα ήταν χαμηλότερο από το όριο της φτώχιας όπως αυτό έχει ορισθεί από την κυβέρνηση για μία τετραμελή οικογένεια.
Πιο συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2010 ο κατώτερος νόμιμος μισθός στην Τουρκία ήταν 253,5 ευρώ και το Δεκέμβριο του 2010 είναι 320 ευρώ, ενώ το όριο της φτώχιας προσδιορίζει ως μηνιαίο εισόδημα τα 397 ευρώ. Όπως γίνεται αντιληπτό ο νόμιμος κατώτερος μισθός της Τουρκίας αντιπροσωπεύει το 46% του αντίστοιχου μέσου όρου της Ε.Ε που είναι 695 ευρώ.
Αυτή την περίοδο 43,2% των εργαζομένων στην Τουρκία λαμβάνουν τον κατώτερο νόμιμο μισθό, από αυτούς το 37,1% εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, το 11% στον δημόσιο. Επιπρόσθετα ενώ οι μισθοί στην Τουρκία έχουν αυξηθεί από το 2006 κατά 37,1% η αντίστοιχη αύξηση στις τιμές των αγαθών ήταν 37,6%.
Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε γιατί οι αντεργατικές επιλογές του τουρκικού αστικού κατεστημένου αποτελούν πρότυπο και για την ελληνική άρχουσα τάξη, που με τη βία των ΜΑΤ, την προπαγάνδα των καθεστωτικών ΜΜΕ και την συνδρομή της Τρόικας Ε.Ε.-ΔΝΤ κινείται στην κατεύθυνση επιβολής αντίστοιχων μέτρων.
Βεβαίως, η καταπίεση και η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης συνοδεύεται από την αστική χειραγώγηση και την προβολή των «εθνικών κινδύνων». Με όπλο τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και την πολεμοκαπηλεία επιβάλλει τα κρατικά τρομοκρατικά και πολεμικά δόγματα Άμυνας-Ασφάλειας, για να οργανώσει τις στρατιωτικές-κατασταλτικές της δυνάμεις, τους υπέρογκους εξοπλισμούς, ώστε να στραφεί πάνοπλη κατά του εσωτερικού και εξωτερικού εχθρού. Σε ένα πόλεμο με καθημερινά θύματα στις γραμμές των αμάχων, των ανταρτών και συχνά των δυνάμεων ασφαλείας, βασικά των εφέδρων, που στέλνουν ως πρόβατα στη σφαγή για να αναζωπυρώσουν την εθνικιστική φρενίτιδα και να διευρύνουν το χάσμα μεταξύ Κούρδων και Τούρκων εργαζομένων.
15η η Τουρκία στις στρατιωτικές δαπάνες.
Το SIPRI δημοσίευσε την αναφορά του σχετικά με τις παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες. Με βάση τα οριστικά στοιχεία του 2010 και τα φερόμενα για το 2011 στην πρώτη σειρά των στρατιωτικών δαπανών είναι οι ΗΠΑ, ενώ η Τουρκία βρίσκεται στην 15η θέση. Το Ινστιτούτο Διεθνών Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης(SIPRI) δημοσίευσε την ετήσια αναφορά του για τις στρατιωτικές δαπάνες. Τα οριστικά αυτά στοιχεία για τις στρατιωτικές δαπάνες του 2010 δείχνουν πως σε σχέση με το 2009 υπήρξε αύξηση 1,3% και σε σχέση με το 2001 50% αύξηση.
Με βάση τα στοιχεία του SIPRI το 2010 οι ΗΠΑ ήταν επικεφαλής με 698 δις $, ενώ οι υπόλοιποι έχουν δαπάνες 931 δις $. Στη διαβάθμιση με βάση τις στρατιωτικές δαπάνες στην δεύτερη θέση βρίσκεται η Κίνα και στην τρίτη το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Κίνας υπολογίζονται στα 119 δις $ και του Ηνωμένου Βασιλείου στα 59,6 $.
Η συνέχεια είναι ως εξής : Γαλλία 59,3, Ρωσία 58,7, Ιαπωνία 54,5, Σαουδική Αραβία 45,2, Γερμανία 45,2, Ινδία 41,3, Ιταλία 37, Βραζιλία 33,5, Νότια Κορέα 27,6, Αυστραλία 24, Καναδάς 22,8 και Τουρκία 17,5 δις $.
Στην Τουρκία οι στρατιωτικές δαπάνες το 2009 με βάση το δολάριο ήταν 15.634 δις $, ενώ το 2010 έφτασε στα 17.509 δις $.
Ο Νταλαγί ανέφερε πως σήμερα στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχουν 511 χιλιάδες στελέχη και 378.700 έφεδροι που κάνουν την θητεία τους, και ότι με βάση αυτά τα στοιχεία φαίνεται πως ο τουρκικός στρατός είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εντός του ΝΑΤΟ μετά από τον αμερικανικό στρατό. Επίσης, ανέφερε πως στο θέμα των στρατιωτικών δαπανών δεν υπάρχει διαφάνεια στην Τουρκία, και τόνισε πως ο στρατιωτικός προϋπολογισμός έμεινε εκτός ελέγχου του Ελεγκτικού Συμβουλίου και των ΜΚΟ.
Εντός των στρατιωτικών δαπανών περιλαμβάνονται οι δαπάνες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), του Υπουργείου εθνικής Άμυνας, της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής και του Υπουργείου Εσωτερικών. Επίσης εντός των στρατιωτικών δαπανών πρέπει να υπολογίζεται και το Ταμείο Στήριξης Αμυντικών Βιομηχανιών που χρηματοδοτείται από φόρους που υπάρχουν στο πετρέλαιο στα τσιγάρα και στα ποτά. Το Ταμείο αυτό που ιδρύθηκε το 1986, κατά το 2010 είχε προϋπολογισμό 2,3 δις τ.λ. (1,5 δις $). ¨Από την άλλη υπάρχει επίσης η χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Ενδυνάμωσης των Τ.Ε.Δ. κι από το Υπουργείο Οικονομικών.¨
Τεράστια η ανάγκη ανάπτυξης ενός εργατικού διεθνιστικού κινήματος και στις δύο όχθες του Αιγαίου που να επιβάλλει το μπλοκάρισμα των εξοπλισμών μέσω της πάλης ενάντια στο σύνολο της ασκούμενης αντεργατικής πολιτικής των δύο αστικών κυβερνήσεων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
diktiospartakos.blogspot.com
