Συνεπώς κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες είναι απολύτως λογική η θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας ότι ο τόπος χρειάζεται ένα κυβερνητικό σχήμα που θα προχωρήσει με αποφασιστικότητα στην ανασυγκρότηση του κράτους και της οικονομίας. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, είναι αυτονόητο πως ο επικεφαλής αυτού του κυβερνητικού σχήματος πρέπει να έχει τα χέρια του λυμένα. Να του δοθεί η ευκαιρία να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς που αναπόφευκτα θα χρειασθεί να κάνει εφόσον δεν έχει αυτοδυναμία. Ο γράφων δεν είναι εναντίον της συνεργασίας, ακόμα και της συγκυβέρνησης. Πρέπει όμως να είμαστε ρεαλιστές. Με τα χάλια που έχει η χώρα, ένα τέτοιο σχήμα δεν θα μπορούσε να αποδώσει.
Και είναι φυσικό αφού τα δύο κόμματα που θα μπορούσαν να συνεργασθούν, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ξεκινούν από μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση ως προς τα μέτρα που θα χρειασθούν ώστε να βγούμε από τη κρίση. Ο Αντώνης Σαμαράς πιστεύει ότι για να επέλθει η ανάκαμψη και εν συνεχεία να επιτευχθεί η ανάπτυξη, απαιτείται δραστική μείωση των φόρων και μείωση του κράτους. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, έδειξε ότι κινείται σε μια εντελώς διαφορετική λογική.
Η συνταγή που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ δεν πέτυχε. Αν είχε πετύχει δεν θα αποχωρούσε ο Παπανδρέου, δεν θα ερχόταν ο Παπαδήμος, και δεν θα πηγαίναμε σε εκλογές. Τώρα δεν είναι ώρα για «παιχνίδια», ούτε βέβαια για διχαστικές λογικές του τύπου, επιλέγουμε την «ενάρετη» Νέα Δημοκρατία γιατί πρέπει να φύγει το «διεφθαρμένο» ΠΑΣΟΚ. Η επιλογή της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά προκύπτει ως εθνική ανάγκη. Και έτσι είναι απαραίτητο να τη δουν οι ψηφοφόροι- ανεξάρτητα από ιδεολογική ή πολιτική τοποθέτηση- αλλά και όσοι πλαισιώνουν τον Αντώνη Σαμαρά.
