Συνέντευξη στον Δημήτρη Συρμάτση
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής μίλησε στο REDALERT για τις γερμανικές αποζημιώσεις, για την συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά.Παράλληλα ο κ. Κουρουμπλής, στέλνει μήνυμα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ενώ ζητά ο κόσμος «να μην γυρίσει απλά την πλάτη στα μεγάλα κόμματα, αλλά να απαιτήσει και να επιβάλλει και πολιτικές και ποινικές ευθύνες».
κ. Κουρουμπλή, Ενωτική Κίνηση προεκλογικά. Τι θα κάνετε στις εκλογές;
Η Ενωτική Κίνηση δεν δημιουργήθηκε για να υπηρετήσει προσωπικές φιλοδοξίες, ούτε με σκοπό να γίνει κατά ανάγκη κόμμα. Ως βασικό στόχο αυτής της πρωτοβουλίας θέσαμε τη συγκρότηση ενός ευρύτερου εναλλακτικού, πατριωτικού, κοινωνικού και κυβερνητικού μετώπου. Στοχεύουμε επίμονα στην υλοποίηση αυτού του στόχου, όπως θα πράξουμε και μετεκλογικά.
Παρά της επίμονες προσπάθειες μας να αναζητήσουμε κοινό τόπο με όλες τις συλλογικότητες του ευρύτερου δημοκρατικού, σοσιαλιστικού και αριστερού χώρου με σκοπό τη συνεργασία και όχι την ενότητα, αυτό δεν κατέστη προς το παρόν δυνατό, παρά μόνο με το ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι συγκροτήσαμε το Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο και συνεχίζουμε να αναμένουμε από όσους αναγνωρίζουν την ευθύνη τους στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα να πάψουν να υποτάσσουν το κοινό συμφέρον της κοινωνίας στη λογική των ποσοστών τους.
Ο κόσμος θα γυρίσει την πλάτη στα μεγάλα κόμματα ή έχουν αντοχές ακόμα;
Τα μεγάλα κόμματα βαρύνονται για όσα ζει σήμερα ο τόπος και η κοινωνία. Χωρίς όραμα, χωρίς δυναμική κακοδιαχειριστές της πραγματικότητας, προσπαθούν να ψελλίσουν ότι δήθεν οι ίδιοι που έφεραν τη χώρα σε αυτό το σημείο θα παραμείνουν εγγυητές της σωτηρίας της.
Ωστόσο, η λογική και η αίσθηση δικαίου επιτάσσουν πριν προχωρήσουν στον όποιο προεκλογικό ισχυρισμό, να απολογηθούν. Και να απαντήσουν με σαφήνεια ως προς το αν ήταν εφικτή η αποφυγή του σημερινού κοινωνικού ολοκαυτώματος.
Η Αριστερά και σήμερα αλλά και πριν δυόμιση χρόνια πρότεινε και προέτρεπε να πάμε τότε σε αναδιάρθρωση του χρέους. Την ίδια θέση υποστηρίζει ακόμα και ο κ. Λιμπουσέ, ο νομικός σύμβουλος της Ελλάδας που διαχειρίζεται τις διαπραγματεύσεις του δημόσιου χρέους, ο οποίος σε πρόσφατο συνέδριο στη Γαλλία δήλωσε ότι εάν η Ελλάδα δεν είχε αναστολές και δισταγμούς όταν έπρεπε - όταν δηλαδή το 90% των ομολόγων της διέπονταν από το ελληνικό δίκαιο - θα μπορούσε η χώρα να είχε αποφύγει τα μνημόνια. Τι απαντούν οι αυτουργοί της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας;
Κάποιοι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο ο ελληνικός λαός θα αποδείξει ότι είναι καλά διαβασμένος. Θα τιμωρήσει πολιτικά όσους σε κομματικό και προσωπικό επίπεδο φέρουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ποινική τιμωρία όσων επέδειξαν δόλο ή βαρύτατη αμέλεια στη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων. Είμαι βέβαιος ότι η κοινωνία δεν θα τους γυρίσει απλά την πλάτη. Θα απαιτήσει και θα επιβάλλει και πολιτικές και ποινικές ευθύνες.
Πως μπορεί να είναι η χώρα ακόμα και μετά από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση. Μέσα στο καλοκαίρι θα έχουμε πάλι Αγανακτισμένους;
Μόνο πολιτικά μπορώ να προσεγγίσω αυτό το ερώτημα χωρίς να επιδείξω μαντικές ικανότητες. Απευθυνόμενος σε μία κοινωνία που δεν πρέπει με κανένα τρόπο να υποταχθεί στον παραλογισμό του έμφοβου ανθρώπου, όπως επιχειρούν κάποιοι συντονισμένα να μας καταστήσουν, μπορώ δώσω τη δική μου εκτίμηση.
Εάν οι δυνάμεις της καταστροφής και της υποτέλειας του τόπου έχουν και πάλι τον πρώτο λόγο, η ελληνική κοινωνία θα βιώσει την συνέχεια της κόλασης και την ψυχική κατάπτωση που παράγει η ήττα της ελπίδας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση δεν θα αλλάξει αν δεν ανατραπεί και ο άξονας ‘Μερκοζί’ που ακόμα επιμένει να συντηρεί το καθεστώς που οδηγεί την Ευρώπη στην ύφεση.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χρηματοδοτεί με εγγυήσεις των κρατών, όχι τα ίδια τα κράτη, αλλά τις τράπεζες και τους τραπεζίτες με 1%.Αυτοί με τη σειρά τους δανείζουν τα κράτη με επιτόκιο 5-6%. Συνέπεια; Ύφεση, αναπτυξιακή άπνοια και χρέη.
Εάν στην Ελλάδα υπάρξει ανατροπή, όπως περιμένουμε και στη Γαλλία τότε είναι βέβαιο ότι στην Ευρώπη θα πνεύσει η άνοιξη της αισιοδοξίας. Είναι βέβαιο ότι θα αλλάξουν πολιτικές. Δεν πρόκειται για ουτοπικές ρυθμίσεις. Αρκεί να εφαρμόσουμε ότι κάνει και η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, προκειμένου να προχωρήσει η ανάπτυξη.
Το αναποτελεσματικό και κοινωνικά δολοφονικό οικονομικό δόγμα που επικρατεί στην Ευρώπη οδηγεί σε ύφεση ακόμα και χώρες όπως η Ολλανδία. Θέλουμε μία Ευρώπη της οποίας η ανάπτυξη δεν θα είναι προϊόν αδυσώπητου ανταγωνισμού, αλλά θα αγγίζει και θα αφορά όλους τους λαούς και τους ανθρώπους.
Κεφάλαιο Γερμανικές Αποζημιώσεις. Υπάρχει η αίσθηση ότι «σβήνει» το όνειρο; Ποια είναι η άποψή σας;
Στη ζωή μου θέλω να έχω όραμα, να ονειρεύομαι, αλλά είμαι και αρκούντως ρεαλιστής. Θα θεωρούσα τον εαυτό μου πολιτικό τυχοδιώκτη αν δεν πίστευα ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός μπορούν να κερδίσουν από αυτή την υπόθεση, όχι μόνο ηθικά, αλλά και σε όποιο άλλο επίπεδο.
Σύμφωνα με τις πιο νηφάλιες εκτιμήσεις, η Ελλάδα επέδειξε υποτέλεια γιατί δεν τόλμησε ποτέ σε πολιτικό επίπεδο να θέσει ευθέως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το διακρατικό αλλά και ευρωπαϊκό, κατοχυρωμένο από διεθνής συνθήκες δικαίωμά της.
Αν οι σημερινοί ‘μικροί ηγέτες’ μας πιστεύουν ότι δεν έχουμε τεκμηριωμένα σχετικά δικαιώματα, φαντάζομαι πως θα θεωρούν και ότι ο Α. Παπανδρέου που έθεσε το θέμα ευθέως ήταν πολιτικός τυχοδιώκτης. Η Ελλάδα ποτέ δεν τόλμησε να διεκδικήσει και όταν δεν διεκδικείς η ζωή έχει αποδείξει που οδήγησε.
Όταν συνενώθηκαν οι δύο Γερμανίες στη ‘Συμφωνία των 4+2’ (οι 4 σύμμαχοι και οι 2 Γερμανίες) υπήρξε μία ρήτρα που προέβλεπε ότι εντός πέντε ετών, όποια χώρα είχε απαιτήσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μπορούσε να τις εγείρει.
Ο ‘πολιτικός τυχοδιώκτης’ Α. Παπανδρέου τόλμησε με ρηματική διακοίνωση να θέσει το ζήτημα ευθέως, παρά τα προβλήματα της υγειάς του. Από τότε οι ‘αξιόπιστοι’ κ. Σημίτης, κ. Καραμανλής, κ. Γ. Παπανδρέου, κ. Παπαδήμος της ‘ανίερης συμμαχίας’ και κ. Σαμαράς δεν διανοήθηκαν να ενοχλήσουν τους εκάστοτε Μέρκελ.
Η χώρα μας πρέπει να διεκδικήσει τα νόμιμα δικαιώματά της αποσυνδέοντας την κάθε περίπτωση. Είναι άλλες οι διεθνείς συνθήκες που διέπουν μια διακρατική συμφωνία όπως είναι το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, είναι άλλη η υπόθεση των αποζημιώσεων και των επανορθώσεων για τις οποίες ακόμα και το διεθνές δικαστήριο της Χάγης μας υποδεικνύει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε σε πολιτικό επίπεδο, και άλλη η περίπτωση των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών. Η Γερμανία μετά τη συνένωσή της ανέδειξε σε μείζον ζήτημα την επιστροφή των γερμανικών θησαυρών που είχαν κλαπεί από τους Ρώσους κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, κωφεύει σε ότι αφορά τους 8.000 ελληνικούς θησαυρούς και μάλιστα ορισμένοι θεσμικοί της εκπρόσωποι μας κουνούν και αυστηρά το δάκτυλο. Πρόκειται για υποκρισία. Η πρόσφατη αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας στην πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων - και όχι της συγκυβέρνησης των «αθώων του αίματος» - δηλώνει εκνευρισμό. Όταν η νέα Βουλή θα συγκεντρώσει όλα τα σχετικά στοιχεία και θα θέσει το ζήτημα ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου, του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, καθώς και σε όλα τα διεθνή φόρα απαιτώντας συμψηφισμό χρεών, τότε θα δούμε αν το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα.
Τι έχετε να πείτε στον κόσμο της Αριστεράς και στον κόσμο που φεύγει ή παραμένει στο ΠΑΣΟΚ
Καλώ κάθε αριστερό πολίτη που βιώνει το σημερινό κοινωνικό ολοκαύτωμα να απαλλαγεί από την πολυτέλεια στερεοτύπων που τον καθιστούν δέσμιο της λογικής κομμάτων αδιάφορων για την καταστροφική πραγματικότητα.
Καλώ κάθε παλαιό μου σύντροφο στο ΠΑΣΟΚ που θέλει να αγνοεί ότι το ΠΑΣΟΚ που πίστεψε δεν υπάρχει πια, που βιώνει την ατεκμηρίωτη προσδοκία ενός καλύτερου παρελθόντος, να απαλλαγεί από συναισθηματικές εξαρτήσεις οι οποίες τροφοδοτούν πολιτικές επιλογές που επιβάλουν στη ζωή του παιδιού του καθεστώς εργασιακής γαλέρας.
Η ατεκμηρίωτη προσδοκία ότι το κόμμα θα αλλάξει συμβάλλοντας στη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών, θα αποδειχθεί ξανά οικτρή πλάνη, χειρίστη της πρώτης. Το ΠΑΣΟΚ έχει μετατραπεί σε ένα νεοφιλελεύθερο φάντασμα του εαυτού του. Η οριστική νεοφιλελεύθερη στροφή του έχει αφήσει πολιτικό κενό στα αριστερά του.
Εμείς πιστεύουμε ότι η συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς θα επιβληθεί από τις πολιτικές εξελίξεις και τις κοινωνικές ανάγκες με σκοπό τη συγκρότηση ενός φορέα πολιτικής έκφρασης όλων όσων υφίστανται την απειλή της ανέχειας, αλλά δεν συμβιβάζονται.
