Στο βίντεο αυτό οι μουσουλμάνοι Πομάκοι μαθητές του Γενικού Λυκείου Γλαύκης, δεν μουτζώνουν τους "επισήμους", ούτε στολές, ούτε σύμβολα και γι αυτό ίσως δεν έγιναν και πρώτο θέμα στα κανάλια. Δήλωσαν απλά και βροντερά "ΕΛΛΗΝΕΣ".
Όπως δεν φώναξε κανένα άλλο σχολείο, δημοτικό, γυμνάσιο ή λύκειο σε όλη την επικράτεια. Και με στρατιωτικό βήμα, παρακαλώ...
Και απέδειξαν ότι οι πράκτορες του Προξενείου και οι «πρόθυμοι χρήσιμοι» της τουρκικής εθνικιστικής νεοοθωμανικής πολιτικής δεν τους φοβίζουν, αφού τα παιδιά αυτά όχι μόνο παρέλασαν αλλά φώναζαν δυνατά και με υπερηφάνεια… "ΕΛΛΑΣ - ΕΛΛΑΣ".
Και επειδή όπως λέγεται μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις ακολουθεί το ολιγόλεπτο βίντεο με τους Έλληνες Πομάκους μαθητές που δηλώνουν υπερήφανοι για αυτό που είναι .
Γιατί δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στα χωριά των Πομάκων, μία πραγματικότητα εκφοβισμού, «σπιούνων» και «καλοθελητών συνεργατών» της τουρκικής πολιτικής την οποία ούτε η επίσημη ελληνική κυβέρνηση, ούτε κάποια από τις πολυδιαφημιζόμενες ΜΚΟ υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει ασχοληθεί μαζί της.
Βλέπετε οι 60.000 Πομάκοι της Θράκης δεν υπερασπίζονται ως Έλληνες πολίτες όπως όλοι μας (αν και αυτό ακόμα, είναι πλέον άκρως συζητήσιμο...) από το ελληνικό κράτος.
Κατά ένα τρόπο ανεξήγητο η ελληνική Πολιτεία, ειδικά από το 2009 και μετά, δείχνει να τους έχει αφήσει έρμαιο στα χέρια της τρομοκρατίας του προξενείου και του εκφοβισμού, αφού όσο και αν ακούγεται παράξενο οι συντελεστές της παρέλασης της 25ης Μαρτίου φοβόντουσαν τις αντιδράσεις των «συνεργατών» του προξενείου μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Και τελικά εν μέρει οι συντελεστές της παρέλασης είχαν δίκιο για αυτό που φοβόντουσαν διότι μπορεί οι γονείς των παιδιών που παρέλασαν να εξέφρασαν την χαρά τους και την περηφάνια για τα παιδιά τους, οι υποστηρικτές όμως συγκεκριμένου κόμματος του αριστερού χώρου που έχει δείξει την συμπάθεια του για την πολιτική που εφαρμόζει η Άγκυρα στην Θράκη διαμαρτυρήθηκε για την παρέλαση των νεαρών Πομάκων!
Δυστυχώς οι ψευτοπροοδευτικοι παράγοντες της περιοχής αγνόησαν το γεγονός ότι οι μαθητές εκούσια αποφάσισαν να δείξουν ότι πέρα από τις μούντζες και τις βρισιές υπάρχει και άλλος τρόπος να δείξουν ότι είναι παρόντες, φωνάζοντας συνεχώς τη λέξη της πατρίδας τους.
Αυτή η κίνηση των μαθητών ήταν προς γνώση και συμμόρφωση κάποιων που αγανακτούν επειδή δεν αναγνωρίστηκε η ''τουρκική'' μειονότητα Ξάνθης.
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι κατά την διάρκεια του ανταρτοπολέμου 1946-1949, παρά το γεγονός ότι οι περιοχές τους προέρχονταν από πολύχρονη βουλγαρική κατοχή από το φασιστικό καθεστώς της Βουλγαρίας, και εν συνεχεία κατακλύσθηκαν από κομιτατζήδες της κομμουνιστικής (πλέον, μετά το 1944) Βουλγαρίας, τάχθηκαν και πολέμησαν όλοι, χωρίς εξαίρεση στο πλευρό του Ελληνικού Στρατού και της Ελληνική Χωροφυλακής για να παραμείνει η Θράκη στον εθνικό κορμό και να μην ενωθεί με την κομμουνιστική Βουλγαρίας.
