θα απέτρεπε το κούρεμα του χρέους. Έχει ηττηθεί ιδεολογικά γιατί είναι τιμωρητικό. Σήμερα μόνο ο φόβος για την συνέπειες μιας ριζοσπαστικής λύσης σταμάτα την χώρα και την ευρωζώνη από το να παίξει με αυτές τις λύσεις.
Πλην κάποιων φανατικών ιδεοληπτικών “μεταρρυθμιστών” γνωστών μας από παλιά (Παπαδόπουλος, Ντόρα, Φλωρίδης, Μάνος, Ραγκούσης, Λοβέρδος Διαμαντοπούλου, Σπηλιωτόπουλος) δεν υπάρχει κανείς σοβαρός μνημονιακός που θα κρατούσε σήμερα το μνημόνιο αν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Και είναι η αδυναμία της Ελλάδας στο κόσμο -που σε γεμίζει δέος σαν σταθείς απέναντι στην Μερκελ- αυτή που δεν επιτρέπει στην χώρα να κινήσει μπροστά. Το δέος αυτό όμως δεν το νιώθει η Ισπανία και η Ιταλία. Δεν το νιώθει ούτε η Γαλλία και γι αυτό η Ελληνική διανόηση προσβλέπει στην Δημιουργία ρήγματος με τις Γαλλικές εκλογές. Κι αυτό είναι το μόνο που μπορεί να προσφέρει σήμερα. Όμως το Γένος προετοιμάζεται και η ματαίωση της ελληνικής διανόησης στην Γαλλία είναι πολύ πιθανή.
Η ελληνική πολιτική τάξη έχει χάσει επιπλέον την αυτονομία της σε απόλυτη αντιστοίχηση με την Ελληνική οικονομία. Την δευτέρα μετά τις εκλογές -και καθώς δεν θα υπάρχει αυτοδυναμία- θα πρέπει να αναμένουμε από τους δανειστές να τεθεί ο εκβιασμός “βρείτε τα ή χρεωκοπία”. Και αυτό θα λειάνει τα πράγματα προς μία κυβέρνηση συνεργασίας η οποία θα έχει ως μοναδικό στόχο να μην ξεκινήσει από την Ελλάδα ο κακός χαμός για την Ευρώπη είτε αυτό ειπωθεί είτε όχι. Η σταθερότητα θα είναι ο όρος κλειδί… και πράγματι μας χρειάζεται για λίγο ακόμη.
Τα όσα λέγονται μέσα στα σχέδια των κομμάτων περί ανάπτυξης και αναδιανομής των υπολειμμάτων της χώρας, είναι μεν καλές προθέσεις αλλά οικονομικά είναι τρίχες κατσαρές. Είναι το σύνθημα “λεφτά υπάρχουν αλλά είναι αισθητά πιο λίγα”. Στην πραγματικότητα «Οι “πάνω” δεν μπορούν και οι “κάτω” δε θέλουν»
Πρακτικά κάθε επιδρομή για να πιαστούν οι χαμένοι στόχοι είναι αφαίμαξη στο αναιμικό σώμα της εθνικής οικονομίας. Το μόνο που σου δίνει είναι ένα λογιστικό «πιάσιμο» των στόχων στα χαρτιά και κέρδος χρόνου -σαν ανάσα ένα πράγμα- για ένα δυο-τρίμηνα το πολύ και μετά βρίσκεις την κατάσταση χειρότερη. Όμως αυτό προετοιμάζει συνειδήσεις.
Ελλάδα και κόσμος σήμερα κοιτάζονται για το ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα. Η Ελληνική ψυχική κατάσταση κρύβεται από τα ΜΜΕ αλλά βιώνεται εσωτερικά. Εκεί στα κρυφά, η χώρα μαζεύει δυνάμεις και ατσαλώνεται. Ο χρόνος έπαψε να δουλεύει μόνο εναντίον μας και πλέον κάθε μέρα πυκνώνει τις τάξεις των οπαδών της ρήξης. Ο Φόβος πέρασε πια πίσω μας. Η ύπαρξη πολιτικού προσωπικού σε όλους τους χώρους που έχει διάθεση μετωπικής σύγκρουσης οδηγεί τα πράγματα με βεβαιότητα εκεί. Όλα είναι θέμα χρόνου.
Τα στρατόπεδα είναι ήδη έτοιμα. Η αριστερά ο πατριωτισμός και η εξέλιξη θα αναμετρηθούν με την Δεξιά τις φοβίες και την αδράνεια. Το τι θα κάνει ο νότος της Ευρώπης έχει αποσυνδεθεί. Ίσως αν μας προλάβει και βγει μπροστά να πυροδοτήσει τα πράγματα και εδώ. Αλλά δεν θα περιμένουμε για πολύ.
Τα κόμματα που οραματίσθηκαν και εν έπλεξαν την χώρα στο ευρώ αμέσως μετά τις εκλογές θα φανεί ότι είναι πλέον αναχώματα. Προκάλυψη και καμουφλάζ. Πολύτιμα για να κερδηθεί χρόνος για την προετοιμασία του Ελληνικού λαού αλλά και πρόσκαιρα.
http://papaioannou.wordpress.com
