Ως νέος άνθρωπος οραματίζομαι ένα διαφορετικό αύριο. Αρνούμαι να συμβιβαστώ και να γίνω συνοδοιπόρος της καταστροφής.
Αντιστέκομαι στην εθνική ταπείνωση και στις αδιέξοδες οικονομικές πολιτικές.
Τολμώ να διεκδικήσω το αυτονόητο και να παλέψω για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, ειδικά στα νησιά των Κυκλάδων, που εξακολουθούν να τα αντιμετωπίζουν ως μια άλλη ξεχασμένη Ελλάδα.
Έχουν περάσει 2 χρόνια από τον Απρίλιο του 2010 κι από τότε που η χώρα υποδουλώθηκε στην πολιτική του Μνημονίου. Το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί ούτε στο ελάχιστο και η οικονομική κρίση εξελίχθηκε σ’ ένα ανθρώπινο δράμα που καθημερινά μεγαλώνει.
Ένα δράμα που έχουν αρχίσει να βιώνουν και τα νησιά των Κυκλάδων, με την κορύφωση της ανεργίας, τη βύθιση της τοπικής οικονομίας, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Όλοι ζητούν να σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Να νοιώσει και πάλι ο Κυκλαδίτης και ο Έλληνας ότι η κυβέρνησή του προστατεύει την οικογενειακή περιουσία και ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να σωθεί από τη μνημονιακή λαίλαπα και ύφεση η μεσαία τάξη. Θα πρέπει να σταματήσουμε να σκύβουμε το κεφάλι σε αυτούς που με τα εκβιαστικά τους διλλήματα μας λένε ότι για να σωθούμε είμαστε αναγκασμένοι να παραδώσουμε αξίες και αρχές, αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Σε αυτούς που προσπαθούν έναν περήφανο λαό, να τον κάνουν να ντρέπεται και να μας κάνουν επαίτες.
Πριν λίγα χρόνια, εμάς τους νέους ανθρώπους, κάποιοι μας ονόμασαν γενιά του καναπέ. Σήμερα, μας κατάντησαν γενιά του Μνημονίου και καλούμαστε εμείς και τα παιδιά μας, να πληρώσουμε εγκληματικά λάθη δεκαετιών. Ακόμη και τώρα, εξακολουθούν να μας θέλουν άβουλους και ανενεργούς πολίτες.
Σε ηλικία 33 ετών και γνωρίζοντας όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα των Κυκλάδων, μέσα από το χώρο της δημοσιογραφίας τον οποίον υπηρετώ εδώ και χρόνια, αποφάσισα να ενώσω τη φωνή και τη δύναμή μου με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες», ένα Κίνημα που αποτελείται από ανθρώπους όλων των πολιτικών χώρων που δε δέχονται να συμβιβαστούν με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και ενώθηκαν για την πατρίδα τους χωρίς να υποκύπτουν στο φόβο.
Ένα Κίνημα που ξεκίνησε μέσα από το διαδίκτυο, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων που αγωνιούν, ζητούν ένα καλύτερο μέλλον και αντιστέκονται απέναντι στις απειλές, στην τρομοκρατία και το φόβο, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον και λέγοντας ένα μεγάλο «ΟΧΙ» σε αυτούς που τους ζητούν να παραδοθούν.
Αντιστέκομαι στην εθνική ταπείνωση και στις αδιέξοδες οικονομικές πολιτικές.
Τολμώ να διεκδικήσω το αυτονόητο και να παλέψω για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, ειδικά στα νησιά των Κυκλάδων, που εξακολουθούν να τα αντιμετωπίζουν ως μια άλλη ξεχασμένη Ελλάδα.
Έχουν περάσει 2 χρόνια από τον Απρίλιο του 2010 κι από τότε που η χώρα υποδουλώθηκε στην πολιτική του Μνημονίου. Το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί ούτε στο ελάχιστο και η οικονομική κρίση εξελίχθηκε σ’ ένα ανθρώπινο δράμα που καθημερινά μεγαλώνει.
Ένα δράμα που έχουν αρχίσει να βιώνουν και τα νησιά των Κυκλάδων, με την κορύφωση της ανεργίας, τη βύθιση της τοπικής οικονομίας, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Όλοι ζητούν να σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Να νοιώσει και πάλι ο Κυκλαδίτης και ο Έλληνας ότι η κυβέρνησή του προστατεύει την οικογενειακή περιουσία και ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να σωθεί από τη μνημονιακή λαίλαπα και ύφεση η μεσαία τάξη. Θα πρέπει να σταματήσουμε να σκύβουμε το κεφάλι σε αυτούς που με τα εκβιαστικά τους διλλήματα μας λένε ότι για να σωθούμε είμαστε αναγκασμένοι να παραδώσουμε αξίες και αρχές, αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Σε αυτούς που προσπαθούν έναν περήφανο λαό, να τον κάνουν να ντρέπεται και να μας κάνουν επαίτες.
Πριν λίγα χρόνια, εμάς τους νέους ανθρώπους, κάποιοι μας ονόμασαν γενιά του καναπέ. Σήμερα, μας κατάντησαν γενιά του Μνημονίου και καλούμαστε εμείς και τα παιδιά μας, να πληρώσουμε εγκληματικά λάθη δεκαετιών. Ακόμη και τώρα, εξακολουθούν να μας θέλουν άβουλους και ανενεργούς πολίτες.
Σε ηλικία 33 ετών και γνωρίζοντας όλα τα μικρά και μεγάλα ζητήματα των Κυκλάδων, μέσα από το χώρο της δημοσιογραφίας τον οποίον υπηρετώ εδώ και χρόνια, αποφάσισα να ενώσω τη φωνή και τη δύναμή μου με τους «Ανεξάρτητους Έλληνες», ένα Κίνημα που αποτελείται από ανθρώπους όλων των πολιτικών χώρων που δε δέχονται να συμβιβαστούν με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και ενώθηκαν για την πατρίδα τους χωρίς να υποκύπτουν στο φόβο.
Ένα Κίνημα που ξεκίνησε μέσα από το διαδίκτυο, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων που αγωνιούν, ζητούν ένα καλύτερο μέλλον και αντιστέκονται απέναντι στις απειλές, στην τρομοκρατία και το φόβο, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον και λέγοντας ένα μεγάλο «ΟΧΙ» σε αυτούς που τους ζητούν να παραδοθούν.
