Είναι όμως έτσι;
Ιδού ένα ρητορικό ερώτημα.
Η παρορμητικότητα βεβαίως που διέπει τους νέους είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη του θράσους και των αναίτιων αντιδράσεων από την πλευρά τους.
Η λεγόμενη ήβη είναι η πίο δύσκολη ηλικιακή φάση του ανθρώπου και επομένως η ταχύτατη ανάπτυξη ορμονών δημιουργεί έναν εκνευρισμό και μια απολύτως δικαιολογημένη σύγχυση.
Ό νέος έχει την διάθεση να επιβάλλει την γνώμη του χρησιμοποιώντας συνήθως το θράσος.
Δηλαδή απαντώντας στους άλλους με νεύρα,με θυμό αλλά και με εκφράσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν παρεξηγήσεις ανάμεσα στις σχέσεις που έχει αναπτύξει.
Συνεπώς το θράσος είναι η έμμεση επιβολή της άποψης μας.
Τώρα όσον αφορά το θέμα της ανευθυνότητας απορρέει κυρίως από την ανεμελιά και την ξεγνοιασιά που προϋποθέτει η νεαρή ηλικία.Το ότι εμείς οι νέοι δεν έχουμε βγει κατά το κοινώς λεγόμενο ΄΄στην κοινωνία΄΄ ή ακόμα πιο λαϊκά στην ΄΄πιάτσα΄΄ είναι καθοριστικός παράγοντας που ρυθμίζει το θέμα της ανευθυνότητας.
Ο νέος πέρα από τα μαθήματα δεν έχει επιπλέον ευθύνες και γιαυτό μερικές φορές το πως διαχειρίζεται ένας νέος μια κατάσταση ή ένα πρόβλημα που έχει προκύψει δημιουργεί πολλά ερωτηματικά στους ενήλικες οι οποίοι με την σειρά τους τους καταλογίζουν ανευθυνότητα ή και πολλές φορές αναισθησία.
Για το θέμα της ανηθικότητας σχεδόν όλες οι θεωρίες είναι λανθασμένες.Αφενός ως ελαφρυντικό μπορεί να θεωρούμε ότι εμείς οι έφηβοι παρασυρόμαστε πολλές φορές από τα πάθη της ζωής και της κοινωνίας.
Είναι τέτοια η περίοδος στην οποία ο έφηβος δεν έχει αποσαφηνίσει ακόμα μέσα τους την έννοια των αξιών και του ήθους.
Ο χαρακτηρισμός της ανηθικότητας ανακύπτει μέσα από το ότι εμείς οι νέοι δεν έχουμε κατά κάποιο τρόπο χαλιναγωγήσει τα πάθη μας αλλά και ιδιαίτερα τις επιθυμίες μας για τις οποίες προκείμενου να τις πραγματοποιήσουμε δεν διστάζουμε μερικές φορές να θέσουμε τον εαυτό μας εκτός ορίων και κόκκινων γραμμών.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε οι νέοι αλλά και οι ενήλικες ότι ο έφηβος δεν διαθέτει καν ήθος συνεπώς δεν είναι ανήθικος.
Διότι απλά η νεαρή ηλικία μας έχει δημιουργήσει την ανάγκη σύστασης και δημιουργίας μερικών προσωπικών κανόνων.
Προσέξτε όχι ήθος αλλά κανόνες.
Εμείς οι νέοι έχουμε αρχές και κανόνες που σεβόμαστε και τηρούμε αλλά δεν έχουμε ακόμη διαμορφώσει ήθος.
Το ήθος είναι μια πολύ μεγάλη υποκειμενική συζήτηση που ίσως να έχει απασχολήσει την επιστημονική ψυχολογική κοινότητα.
Το ήθος είναι ένα αναμφισβήτητα σημαντικό εφόδιο το οποίο εδραιώνεται μετά το πέρας της ήβης αλλά και της νεότητας.
Δυστυχώς μερικές φορές δεν εδραιώνεται ποτέ με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει κάποτε ότι βάσισε ολόκληρη την ζωή του σε αυταπάτες και προσμονές για την κατάκτηση του ήθους.
Γράφει ο Λευτέρης Φράτης
892fm.blogspot.com
