Μέχρι τώρα ξέραμε το Γουαϊόμινγκ του Κάνσας από τα καουμπόικα (έργα και περιοδικά). Υπήρξε και μια ελληνική ταινία με τίτλο «Ο τσαλαπετεινός του Γουαϊόμινγκ», αλλά και πάλι η περιοχή αυτή των...
ΗΠΑ παρέμενε κάπως άγνωστη στο ελληνικό κοινό. Εξάλλου το περίφημο θέατρο Jackson Hall, που βρίσκεται στα βουνά του Γουαϊόμινγκ, εξίσου άγνωστο και απρόσιτο παραμένει για την πλειονότητα…
Τώρα όμως, αυτό το θέρετρο περιβάλλεται και από μια αχλή μυστηρίου. Διότι εκεί πρόκειται να συνεδριάσουν κορυφαίοι τραπεζίτες του κόσμου, οικονομολόγοι και λοιποί παράγοντες με τεράστια επιρροή στην πολιτική και την οικονομία. Όπως έγραψαν προχθές τα «Νέα», αυτή «η μυστική εταιρεία» θα κρίνει τις τύχες του κόσμου…
Σε μια κρίσιμη και ομιχλώδη περίοδο για την υφήλιο -με αναπάντεχες εξελίξεις, δραματικές ανατροπές και σκοτεινή προοπτική- είναι λογικό να επανέρχονται στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων οι «θεωρίες συνωμοσίας». Αυτές που αντλούν το υλικό τους από την εδραιωμένη πεποίθηση ότι τις τύχες της υφηλίου δεν τις ορίζουν οι λαοί ούτε οι εκλεγμένοι κυβερνήτες τους, αλλά μια δράκα ανθρώπων, που συνέρχεται μυστικά, αποφασίζει και εντέλλεται.
Η πεποίθηση αυτή δεν δημιουργήθηκε τυχαία. Ούτε έχει ως αφετηρία προκαταλήψεις και εμμονές, ιδεοληψίες και μανίες. Εδράζεται σε συγκεκριμένο, «απτό» υλικό, προϊόν αποκαλύψεων που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Συνήθως γίνονται από έγκυρα Μέσα Ενημέρωσης, με αδιάσειστα στοιχεία. Με μια διαφορά: σχεδόν όλες αυτές οι αποκαλύψεις πραγματοποιούνται εκ των υστέρων και όχι όταν συμβαίνουν τα μεγάλα και σπουδαία γεγονότα στα οποία αναφέρονται. Και βέβαια, κάποια σημαντικά γεγονότα, ίσως καθοριστικά για τη μοίρα του πλανήτη, μένουν εσαεί στο σκοτάδι. Ποτέ κανείς δεν θα μάθει οτιδήποτε γι’ αυτά…
Εύλογη, επομένως, η λαϊκή καχυποψία. Και αναπόφευκτες οι οργιαστικές ερμηνείες και οι κραυγαλέες υπερβολές. Όσο, μάλιστα, κάποιοι αρνούνται τις «θεωρίες συνωμοσίας» και χλευάζουν όσους τις ενστερνίζονται ή δεν τις θεωρούν εντελώς ανύπαρκτες, τόσο εμπεδώνεται η καχυποψία ότι αυτές υπάρχουν. Μια ψύχραιμη, λοιπόν, αντιμετώπιση παραπέμπει σ’ ένα μετρημένο ζύγισμα των απίθανων θεωριών που κυκλοφορούν -σε όλον τον πλανήτη και όχι μονάχα στην Ελλάδα- και των τεκμηριωμένων αποκαλύψεων. Έτσι, εκτίθενται και εκείνοι που αβασάνιστα υιοθετούν φήμες και σπερμολογίες, αλλά και οι άλλοι που υποβαθμίζουν στο επίπεδο της γραφικότητας τις «θεωρίες συνωμοσίας»…
Όμως το πρόβλημα με τη δυναμική αυτών των θεωριών, και την απήχηση τους στα λαϊκά στρώματα, είναι άλλο. Εντοπίζεται στο γεγονός ότι η ευρύτατη διάδοσή τους, με το συνακόλουθο πλέγμα ιλιγγιωδών ερμηνειών, λειτουργεί καθηλωτικά για την κοινωνία. Διότι διαμορφώνει μέσα της την πεποίθηση ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει. Ότι στην υφήλιο άρχουν κάποιες δυνάμεις με υπερφυσικό χαρακτήρα -δυνάμεις του χρήματος και της μυστικής ισχύος-, οι οποίες καθορίζουν τη μοίρα της ανθρωπότητας και δεν επιτρέπουν δραστικές αλλαγές ή κοσμογονικές επαναστάσεις.
Η πεποίθηση αυτή, δηλαδή, διαμορφώνει και ιδρύει μια συνθήκη παράδοσης, αδρανοποιώντας ουσιαστικά την κοινωνία, η οποία φαίνεται να παραδίδεται φαταλιστικά στην προδιαγεγραμμένη μοίρα της. Και όμως: αν ρίξει κανείς μια ματιά στην εξέλιξη των κοινωνιών, θα διαπιστώσει ότι οι δραστικές αλλαγές που έχουν επισυμβεί -όχι όλες- είναι αποτέλεσμα μια έμψυχης κοινωνικής δυναμικής, η οποία θρυμματίζει παγιωμένες καταστάσεις και οικοδομεί καινούργιες παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις από τις κατεστημένες δυνάμεις της κάθε εποχής.
Προχθές αποκαλύφθηκε ότι οι δυνάμεις των αντικαθεστωτικών της Λιβύης δεν απαρτίζονται μονάχα από λαϊκούς αγωνιστές και αντάρτες που πήραν τα όπλα εναντίον του Καντάφι. Ανάμεσά τους είχαν καθοριστικό ρόλο -και έδρασαν αποτελεσματικά- μυστικές υπηρεσίες και επίλεκτες στρατιωτικές ομάδες δυτικών χωρών (κυρίως των ΗΠΑ και της Βρετανίας). Αυτό αποκαλύφθηκε νωρίς. Αλλά πλειστά όσα -γεγονότα, συνεννοήσεις κτλ- είτε θα αποκαλυφθούν αργότερα ή θα μείνουν μυστικά εσαεί…
Το παράδειγμα αυτό -ένα από χιλιάδες ανάλογα του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος- σαρκώνει και στηρίζει πειστικά την εξής αναντίρρητη παραδοχή: όσα γνωρίζουμε από αυτά που συμβαίνουν στη διεθνή σκηνή -αλλά και στη χώρα μας- είναι ελάχιστα. Πίσω τους κρύβονται αβυσσαλέες παρασκηνιακές συγκρούσεις, μυστικές συνεννοήσεις, προβοκάτσιες, επεξεργασμένα σχέδια, κρυφές συμφωνίες και άλλα ομοειδή… Απλώς, ο κόσμος τα μαθαίνει αργότερα ή δεν τα πληροφορείται ποτέ.
Όμως η άκριτη υιοθέτηση μύθων για παγκόσμια διακυβέρνηση και μυστικές λέσχες που ορίζουν τη μοίρα του κόσμου, πέραν της καθηλωτικής για την κοινωνία λειτουργία τους, αποδεικνύεται βλαπτική και για έναν ακόμη λόγο: όταν κινείσαι, έστω καταγγελτικά, στη σφαίρα του μύθου, παρακάμπτεις μια απτή πραγματικότητα. Τη λειτουργία ενός συγκεκριμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Επομένως, υποτιμάς -ή δεν ψάχνεις για- τις δυνατότητες να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά…
Εκεί, λοιπόν, στο Γουαϊόμινγκ, η «μυστική εταιρεία» θα συνεδριάσει για τις τύχες του κόσμου. Αλλά ο Μπερνάκι και οι λοιποί τραπεζίτες, οι οικονομολόγοι που θα μετάσχουν και οι λοιποί παράγοντες είναι του κόσμου τούτου. Με αρμοδιότητες και ρόλο. Με εντολοδόχους τους πρωθυπουργούς και τους κυβερνήτες των χωρών. Δηλαδή, με ανθρώπους που εξαρτώνται από τη δική μας ψήφο, τη δική μας γροθιά…
ΥΓ: Ουδέν το μυστηριώδες συμβαίνει στην ελληνική πολιτική σκηνή και στην οικονομία της χώρας. Συγκεκριμένοι άνθρωποι, με συγκεκριμένες επιλογές -νομιμοποιημένοι από τις επιλογές της πλειονότητας- οδηγούν τη χώρα στην κόλαση… Οι «τσαλαπετεινοί» του Γουαϊόμινγκ παίζουν τον ρόλο τους. Αλλά η μοίρα μας είναι στα δικά μας χέρια…
thesecretrealtruth.blogspot.com
