Αγαπημένα μου παιδιά,
Επιτέλους κατάφερα να πατήσω ευρωπαϊκό έδαφος. Ο Μωχάμετ ο Τούρκος δεν έλεγε ψέματα.
Πολύ καλός άνθρωπος. Μας φιλοξένησε σπίτι του, μας έδωσε νερό και φαγητό και το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για τα σύνορα με την Ελλάδα.
- “αν μας βρούνε τι θα γίνουμε;” Τον ρώτησα.
- “μην ανησυχείς, εδώ δεν σταματάνε κανέναν, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και η μητέρα Τουρκία το ξέρει καλά αυτό” μου απάντησε. “τώρα τι θα σε κάνουν οι Έλληνες δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει, δουλειά μου είναι να σε περάσω απέναντι”
Στην Ελλάδα μεγάλη ταλαιπωρία παιδιά μου αλλά τελικά όλα πήγαν σύμφωνα με την ευχή του Αλλάχ. Μας σταμάτησαν κάποιοι άνθρωποι με στολές, μας φέρθηκαν απαίσια, μας ρωτάγανε συνέχεια από πού είμαστε και που πάμε.
Ευτυχώς ο Μωχάμετ μου είχε πει να μην πάρω διαβατήριο μαζί. Έδωσα το όνομα Φαρχάν και τους είπα πως πηγαίνουμε στην Ιταλία. «Απαγορεύεται η έξοδος από την χώρα, είστε παράνομοι» μου είπαν και μου έδωσαν να υπογράψω ένα χαρτί πως σε 30 ημέρες πρέπει να φύγω από την Ελλάδα. Όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο. Την επόμενη μέρα ήρθε λεωφορείο να μας παραλάβει και μας πήγε στην Αθήνα.
Πόσο άτυχος ήταν ο θείος σας, έπρεπε να περιμένει 3 ολόκληρες μέρες μέχρι να έρθει το δικό του λεωφορείο. Μην ακούτε τι λένε για την Ελλάδα, είναι πολύ οργανωμένοι πλέον, έχουν φτιάξει πολύ τα πράγματα.
Στην Αθήνα παιδιά μου μας περίμενε ο ίδιος ο Πέτρος που τόσα είχα ακούσει γι’ αυτόν. Μας έδωσε οδηγίες για το που θα μείνουμε, τι θα πουλάμε, που να πάμε αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Μας γνώρισε σε κάποια πολύ καλά παιδιά, το ξέρετε πως στα πανεπιστήμια εδώ μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε χωρίς να σας πειράξει κανένας; ούτε η Αστυνομία δεν μπορεί να μπει μέσα.
Δυστυχώς λίγες μέρες πριν ανακοινώθηκαν εκλογές στην Ελλάδα. Ο Πέτρος μας προειδοποίησε πως θα υπάρξουν κάποιες «σκούπες» αλλά να μην ανησυχήσουμε, απλά θα μας πιάσουν και θα μας αφήσουν πάλι ελεύθερους σε λίγες μέρες.
Είναι πολύ καλοί άνθρωποι ο Πέτρος και η παρέα του, σχεδόν κάθε μέρα κάνουν συναυλίες, πορείες και καταλήψεις για τα δικαιώματα μας. Υπάρχουν λέει κάποιοι φασίστες (δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά είναι πολύ κακό παιδιά μου) που αντιδρούν επειδή το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει γκέτο λαθρομεταναστών. Πιστεύω πως το ελληνικό κράτος φταίει γι’ αυτό επειδή τους αφήνει όλους να μπουν ελεύθερα στη χώρα τους.
Τώρα λένε κάτι για στρατόπεδα υποδοχής. Απαράδεκτο. Ευτυχώς ο Πέτρος έχει δικούς του ανθρώπους στην Βουλή και αντιδρούν. Μας είπανε να λέμε πως αν θέλουν να μας πάνε σε στρατόπεδο πρέπει να μας πληρώσουν.
Με δείξανε και τα κανάλια χθες. «Δεν θα φύγετε από την Αθήνα» με ρώτησε μια δημοσιογράφος. «Όχι!!!» απάντησα με αποφασιστικότητα, «αν θέλουν να μας μαζέψουνε εκεί πέρα να μας δίνουν 300-400-500 ευρώ το μήνα όπως κάνουν οι υπόλοιπες πολιτισμένες χώρες, Γερμανία, Γαλλία, Φρανσά…». Καλά έχω βγει τέλειος στην κάμερα, το έχω γράψει, όταν με το καλό βρεθούμε θα σας το δείξω.
Υ.γ 1 Τι ωραία που γλύτωσα από τον πόλεμο και τις κακουχίες εκεί πέρα. Υπομονή παιδιά μου, θα περάσει.
Υ.γ. 2 Μην πείτε σε κανέναν που βρήκα τα 10,000 δολάρια που ζήτησε ο Μωχάμετ για να με περάσει στην Ελλάδα.
Σας φιλώ
Ο πατέρας σας.
Επιτέλους κατάφερα να πατήσω ευρωπαϊκό έδαφος. Ο Μωχάμετ ο Τούρκος δεν έλεγε ψέματα.
Πολύ καλός άνθρωπος. Μας φιλοξένησε σπίτι του, μας έδωσε νερό και φαγητό και το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για τα σύνορα με την Ελλάδα.
- “αν μας βρούνε τι θα γίνουμε;” Τον ρώτησα.
- “μην ανησυχείς, εδώ δεν σταματάνε κανέναν, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και η μητέρα Τουρκία το ξέρει καλά αυτό” μου απάντησε. “τώρα τι θα σε κάνουν οι Έλληνες δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει, δουλειά μου είναι να σε περάσω απέναντι”
Στην Ελλάδα μεγάλη ταλαιπωρία παιδιά μου αλλά τελικά όλα πήγαν σύμφωνα με την ευχή του Αλλάχ. Μας σταμάτησαν κάποιοι άνθρωποι με στολές, μας φέρθηκαν απαίσια, μας ρωτάγανε συνέχεια από πού είμαστε και που πάμε.
Ευτυχώς ο Μωχάμετ μου είχε πει να μην πάρω διαβατήριο μαζί. Έδωσα το όνομα Φαρχάν και τους είπα πως πηγαίνουμε στην Ιταλία. «Απαγορεύεται η έξοδος από την χώρα, είστε παράνομοι» μου είπαν και μου έδωσαν να υπογράψω ένα χαρτί πως σε 30 ημέρες πρέπει να φύγω από την Ελλάδα. Όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο. Την επόμενη μέρα ήρθε λεωφορείο να μας παραλάβει και μας πήγε στην Αθήνα.
Πόσο άτυχος ήταν ο θείος σας, έπρεπε να περιμένει 3 ολόκληρες μέρες μέχρι να έρθει το δικό του λεωφορείο. Μην ακούτε τι λένε για την Ελλάδα, είναι πολύ οργανωμένοι πλέον, έχουν φτιάξει πολύ τα πράγματα.
Στην Αθήνα παιδιά μου μας περίμενε ο ίδιος ο Πέτρος που τόσα είχα ακούσει γι’ αυτόν. Μας έδωσε οδηγίες για το που θα μείνουμε, τι θα πουλάμε, που να πάμε αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Μας γνώρισε σε κάποια πολύ καλά παιδιά, το ξέρετε πως στα πανεπιστήμια εδώ μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε χωρίς να σας πειράξει κανένας; ούτε η Αστυνομία δεν μπορεί να μπει μέσα.
Δυστυχώς λίγες μέρες πριν ανακοινώθηκαν εκλογές στην Ελλάδα. Ο Πέτρος μας προειδοποίησε πως θα υπάρξουν κάποιες «σκούπες» αλλά να μην ανησυχήσουμε, απλά θα μας πιάσουν και θα μας αφήσουν πάλι ελεύθερους σε λίγες μέρες.
Είναι πολύ καλοί άνθρωποι ο Πέτρος και η παρέα του, σχεδόν κάθε μέρα κάνουν συναυλίες, πορείες και καταλήψεις για τα δικαιώματα μας. Υπάρχουν λέει κάποιοι φασίστες (δεν ξέρω τι είναι αυτό αλλά είναι πολύ κακό παιδιά μου) που αντιδρούν επειδή το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει γκέτο λαθρομεταναστών. Πιστεύω πως το ελληνικό κράτος φταίει γι’ αυτό επειδή τους αφήνει όλους να μπουν ελεύθερα στη χώρα τους.
Τώρα λένε κάτι για στρατόπεδα υποδοχής. Απαράδεκτο. Ευτυχώς ο Πέτρος έχει δικούς του ανθρώπους στην Βουλή και αντιδρούν. Μας είπανε να λέμε πως αν θέλουν να μας πάνε σε στρατόπεδο πρέπει να μας πληρώσουν.
Με δείξανε και τα κανάλια χθες. «Δεν θα φύγετε από την Αθήνα» με ρώτησε μια δημοσιογράφος. «Όχι!!!» απάντησα με αποφασιστικότητα, «αν θέλουν να μας μαζέψουνε εκεί πέρα να μας δίνουν 300-400-500 ευρώ το μήνα όπως κάνουν οι υπόλοιπες πολιτισμένες χώρες, Γερμανία, Γαλλία, Φρανσά…». Καλά έχω βγει τέλειος στην κάμερα, το έχω γράψει, όταν με το καλό βρεθούμε θα σας το δείξω.
Υ.γ 1 Τι ωραία που γλύτωσα από τον πόλεμο και τις κακουχίες εκεί πέρα. Υπομονή παιδιά μου, θα περάσει.
Υ.γ. 2 Μην πείτε σε κανέναν που βρήκα τα 10,000 δολάρια που ζήτησε ο Μωχάμετ για να με περάσει στην Ελλάδα.
Σας φιλώ
Ο πατέρας σας.
κάθε ομοιότητα με πράγματα, ονόματα μέρη και καταστάσεις είναι εντελώς αυθόρμητη και όχι συμπτωματική.
egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com