Η μολυσματική τέρμινθος είναι νόσος που επίσης οφείλεται σε ιό, ο οποίος ανήκει στους pox ιούς. Έχει χρόνο επώασης 2-7 εβδομάδες.
Αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα στους ενήλικες, με κύρια εντόπιση το εφήβαιο και τα έξω γεννητικά όργανα. Μπορεί όμως να παρατηρηθούν και βλάβες τερμίνθου σε πρόσωπο, λαιμό και άλλες περιοχές (μηροί ,γλουτοί κλπ). Στα παιδιά δεν είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενο το νόσημα και μεταδίδεται με...
στενή επαφή (π.χ παιχνίδι) από άλλα παιδιά και στη συνέχεια με αυτοενοφθαλμισμό (από την αρχική βλάβη δημιουργούνται νέες).
Κλινικά, οι βλάβες της τερμίνθου μοιάζουν με μικρές μαργαριταροειδείς βλατίδες, μεγέθους 3-6 χιλιοστών, με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα παχύρευστο υλικό, το σωμάτιο της τερμίνθου. Τις περισσότερες φορές εκλαμβάνονται από τους ασθενείς ως θυλακικά στοιχεία (σπυράκια),τα οποία σταδιακά πολλαπλασιάζονται. Συνήθως παρατηρούνται 10-20 βλάβες, αλλά σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα μπορεί να παρατηρηθούν πολύ περισσότερες. Η μολυσματική τέρμινθος είναι νόσημα που αυτοιάται μέσα σε μερικούς μήνες, ωστόσο θεραπεύουμε τις βλάβες για να περιορίσουμε την εξάπλωσή τους στο ίδιο ή άλλα άτομα.
Η θεραπεία συνίσταται σε αφαίρεση των βλαβών και σύνθλιψή τους με χειρουργική λαβίδα ή κοχλιάριο και στη συνέχεια εφαρμογή βάμματος ιωδίου. Άλλες μέθοδοι είναι η αντιμετώπιση των βλαβών με κρυοθεραπεία, με διαθερμοπηξία, με κρέμα ιμικουιμόδης, ή με κυτταροστατικές ουσίες (ποδοφυλλίνη και ποδοφυλοτοξίνη).
iatronet.gr
Ποιες είναι οι επιλογές θεραπείας για μολυσματικής τέρμινθου.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, μολυσματικής τέρμινθου θεραπεύει πλήρως χωρίς θεραπεία εντός 6 να 12 μήνες, και μερικές φορές περισσότερο. Αν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως η λοίμωξη μπορεί να διαρκέσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ενήλικες με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε μεγαλύτερες περιόδους της λοίμωξης.
Οι περισσότεροι γιατροί συνιστούν θεραπεία λόγω μολυσματικής τέρμινθου μεταδίδεται εύκολα και γρήγορα, ιδίως για τους ενηλίκους. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την απομάκρυνση ή την έκρηξη του βλατίδες από:
Η συμπίεση των Μαλακίων – αυτό είναι συνήθως το πρώτο είδος της θεραπείας. Ο στόχος είναι να εξαλειφθούν τα pus-όπως πυρήνα στο κέντρο της κάθε Μαλακίων. Αυτό μπορεί να γίνει από γιατρό, νοσοκόμα ή ο ασθενής ο ίδιος. Ένας επαγγελματίας υγείας τυπικά χρησιμοποιεί μια μικρή λαβίδα ή τσιμπιδάκι. Οι ασθενείς μπορεί να προτιμούν να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους.
Η συμπίεση του παιδιού σας Mollusca σας ή μετά από ένα λουτρό είναι ευκολότερο, καθώς το δέρμα είναι πιο μαλακό, στη συνέχεια,. Είναι σημαντικό να πλένετε τα χέρια σας πριν και μετά. Γάντια μιας χρήσεως πρέπει να φοράτε. Τα γάντια και το περιεχόμενο των Μαλακίων (τα οποία περιέχουν τον ιό) πρέπει να απορρίπτονται με προσοχή. Αν λαβίδα χρησιμοποιούνται θα πρέπει να είναι καλά αποστειρώνονται μετά, είτε με αντισηπτικό διάλυμα ή βραστό νερό.
Οι γιατροί συμβουλεύουν να πιέζουμε ένα μικρό αριθμό σε έναν χρόνο, καθώς η διαδικασία μπορεί να είναι επώδυνο. Μόλις το περιεχόμενο ενός Μαλακίων έχουν αφαιρεθεί οπότε λογικά θα επουλωθούν σε μία έως τέσσερις εβδομάδες.
Απόξεση – το βλατίδα είναι ξύνεται με μακριά curet (ή ξέστρο); ένα κουτάλι σχήμα μέσο με αιχμηρό άκρο. Ο ασθενής μπορεί να δοθεί ένα τοπικό αναισθητικό εκ των προτέρων.
Κρυοθεραπεία – το βλατίδα είναι κατεψυγμένο με πίεση υγρό σπρέι, συνήθως υγρό άζωτο ή υποξείδιο του αζώτου, και στη συνέχεια εκ νέου αποψυχθούν. Κρυοθεραπεία σημαίνει κυριολεκτικά “κρυοθεραπεία”. Κάθε βλάβη έχει παγώσει για διάστημα έως δέκα δευτερόλεπτα, ή έως ότου ένα στρώμα του πάγου μορφές πάνω στο δέρμα τόπου και των γύρω. Μερικές φορές χρειάζονται αρκετές συνεδρίες.
Διαθερμία – θερμαινόμενη ηλεκτρική συσκευή καίει Μαλακίων. Ο ασθενής είναι σε τοπική αναισθησία εκ των προτέρων.
Η θεραπεία με laser – έντονος, στενές δέσμες φωτός που χρησιμοποιούνται.
Χημική επεξεργασία – το ντιπ γιατρός ένα αιχμηρό εργαλείο μεταλλικό είτε σε podophyllin ή των φαινολών και, στη συνέχεια, τσιμπήματα κάθε Mollusca, οι οποίοι τελικά ξεχείλισαν και αδειάσετε το περιεχόμενό τους. Αυτή η θεραπεία μπορεί να προκαλέσει ουλές και λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη.
Συνεργαζόμενος δερματίτιδα ή έκζεμα θεραπεία – σε σπάνιες περιπτώσεις μολυσματικής τέρμινθου ο ασθενής μπορεί να αναπτύξουν δερματίτιδα ή έκζεμα γύρω από το βλατίδες. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει OTC (over-the-counter, δεν απαιτείται ιατρική συνταγή) 1% υδροκορτιζόνη κρέμες ή αλοιφές για την φαγούρα που προκαλείται από δερματίτιδα. Μερικές φορές μια συνταγή επίκαιρο στεροειδών μπορεί να χρησιμοποιείται. Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν αυτά τα φάρμακα με τους τομείς της δερματίτιδας και να μην το βλατίδες.
Η θεραπεία για ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα – αυτό θα γίνει από ειδικό. Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες; συμπεριλαμβανομένου του τρόπου προοδευτική και εκτεταμένες το μολυσματικής τέρμινθου είναι, καθώς και τι προκαλεί εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς.
Μόλις το νεοπλασίες έχουν φύγει, ο ιός έχει φύγει και δεν μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Μολυσματική τέρμινθος δεν είναι σαν τον ιό του έρπητα, η οποία μπορεί να μείνει αδρανής στον οργανισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια να επανεμφανίζονται. Ως εκ τούτου, όταν όλα τα χτυπήματα έχουν εξαλειφθεί η λοίμωξη έχει θεραπευτεί αποτελεσματικά και δεν θα εμφανιστεί ξανά εάν το άτομο είναι ξαναμολύνεται.
Μερικές φορές μπορεί να μην είναι εύκολο να δείτε όλες τις Mollusca. Ακόμα κι αν μπορεί να φαίνεται ότι πρέπει να φύγει, υπάρχει μια πιθανότητα ότι ορισμένοι είχαν παραβλεφθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει νέα χτυπήματα από αυτοενοφθαλμισμός, παρά την προφανή απουσία τους.