Η εξέταση απανθρακωμένων οστών από ερευνητική ομάδα Κινέζων και Αυστραλών επιστημόνων έδειξε ότι αυτά ενδέχεται να ανήκουν σε ένα τελείως διαφορετικό είδος ανθρώπου που έζησε πριν από 11.500 χρόνια. Η αναπαράσταση που επιχείρησαν οι επιστήμονες δείχνει έναν άνθρωπο των σπηλαίων με προγναθισμό, πυκνό τρίχωμα στα φρύδια που τρεφόταν από το κυνήγι άγριων ζώων όπως τα ελάφια. Το εναλλακτικό σενάριο λέει ότι.... τα οστά που ανακαλύφθηκαν δείχνουν μια πολύ πρώιμη μετανάστευση από την Αφρική στη νοτιοανατολική Ασία. Οι επιστήμονες που εκφράζουν ενστάσεις για το πόρισμα της έρευνας υποστηρίζουν ότι πρόκειται απλώς για ανθρώπους που διαφέρουν εμφανισιακά από τα αντίστοιχα μέλη του της ίδιας περιόδου που έχουν εντοπιστεί, χωρίς να συνιστούν απαραίτητα διαφορετικό είδος. «Ανακαλύψαμε ένα νέο πληθυσμό προϊστορικών ανθρώπων με κρανίο με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, όπως αυτό των προγόνων μας που έζησαν πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια», δήλωσε ο εξελικτικός βιολόγος του πανεπιστημίου της Νότιας Ουαλίας Ντάρεν Κέρνοου. «Κοντολογίς, πρόκειται για ένα μοναδικό από ανατομικής σκοπιάς είδος μεταξύ των μελών που συνθέτουν το δένδρο της εξέλιξης της ανθρωπότητας» πρόσθεσε ο ερευνητής. Η έρευνα με τίτλο «Red Deer Cave people» δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση PLoS ONE. Κατά βάση στηρίζεται στη μελέτη λειψάνων τριών ατόμων στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας. Ανακατεμένο με τα ανθρώπινα οστά βρέθηκε το οστούν ενός τεράστιου ελαφιού, ενώ ανακαλύφθηκαν λίθινα και κεράτινα εργαλεία, που πιθανότητα χρησίμευαν ως μαγειρικά σκεύη. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι των σπηλαίων είχαν επίπεδο πρόσωπο, πλατιά μύτη, προεξέχον σαγόνι, μεγάλα δόντια και στρογγυλό κρανίο με πυκνά φρύδια και χοντρά κρανιακά οστά, ενώ ο εγκέφαλός τους ήταν μεσαίου μεγέθους. Το γεγονός ότι έχουν διαφορετικά ανατομικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τους μοντέρνους ανθρώπους είτε τους σημερινούς είτε εκείνους που έζησαν στην Αφρική πριν από 150.000 χρόνια σημαίνει ότι έζησαν απομονωμένοι ή ότι ήλθαν σε πολύ περιορισμένη επαφή. Διαφορετικά, βρισκόμαστε μπροστά σε μια άγνωστη μέχρι τώρα μετανάστευση ατόμων στην Ανατολική Ασία κατά τη Λίθινη Εποχή. Άλλοι επιστήμονες όπως ο ανθρωπολόγος Έρικ Τρινκχάουζ περιγράφουν τα πορίσματα της έρευνας ως «ατυχή ερμηνεία ευρημάτων, τα οποία ανήκουν σαφέστατα σε πρώιμα μέλη του ανθρώπινου είδους όπως το γνωρίζουμε και που μοιάζουν με τους σύγχρονους κατοίκους της Μελανησίας», δηλαδή της περιοχής που εκτείνεται από τη δυτική πλευρά του Ανατολικού Ειρηνικού ως την Θάλασσα Αραφούρα, βόρεια και βορειοανατολικά της Αυστραλίας. Η σεξουαλική απόρριψη ωθεί στο αλκοόλ (και) τις αρσενικές μύγες Οι αρσενικές μύγες που απορρίπτονται από τις θηλυκές καταναλώνουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες αλκοόλ, από εκείνες που καταφέρνουν να ζευγαρώσουν, σύμφωνα με νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Science. Όπως εξηγούν στην έκθεσή τους οι επιστήμονες, το αλκοόλ διεγείρει τον εγκέφαλο της μύγας χαρίζοντας την αίσθηση της «ανταμοιβής», όπως ακριβώς αισθάνονται τα έντομα μετά από μια σεξουαλική κατάκτηση. Το μυστικό κρύβεται σε μια χημική ουσία στον εγκέφαλο της μύγας που ονομάζεται νευροπεπτίδιο Φ και ρυθμίζει τη συμπεριφορά της. Στο πλαίσιο της έρευνας, που διεξήχθη στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, ο Δρ. Shohat-Ophir και οι ερευνητές του διεξήγαγαν ποικίλα πειράματα για να κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους κάποιες μύγες δείχνουν μεγάλη προτίμηση στο αλκοόλ. Αρχικά, οι ερευνητές έβαλαν πέντε αρσενικές μύγες σε ένα κουτί με πέντε θηλυκές παρθένες, οι οποίες ανταποκρίθηκαν στις ερωτικές επιθυμίες των αρσενικών. Έπειτα, έκλεισαν σε ένα άλλο κουτί πέντε αρσενικές μύγες με θηλυκά που είχαν ήδη ζευγαρώσει και αρνούνταν συστηματικά να «ενδώσουν» στις ορέξεις των αρσενικών. Οι επιστήμονες παρείχαν και στις δύο περιπτώσεις δύο διαφορετικά είδη τροφής: κανονική τροφή και τροφή «ποτισμένη» με αλκοόλ. Όπως προέκυψε, οι μύγες που είχαν ζευγαρώσει απέφευγαν το αλκοόλ, ενώ οι «στερημένες» μύγες το προτιμούσαν. Από τι εξαρτάται αν το σύμπαν θα διαστέλλεται για πάντα ή όχι; Αν η πυκνότητα της ύλης είναι αρκετά υψηλή, η βαρυτική έλξη θα σταματήσει τελικά τη διαστολή του σύμπαντος και θα καταρρεύσει σε μια «μεγάλη σύνθλιψη». Αυτό το είδος του σύμπαντος περιγράφεται ως ένα κλειστό σύμπαν. Αντίθετα, αν η πυκνότητα του σύμπαντος είναι μικρότερη από την κρίσιμη τιμή, το σύμπαν θα διαστέλλεται για πάντα, αφού δεν υπάρχει αρκετή πυκνότητα ύλης για να προκαλέσει τέτοια βαρυτική έλξη που να σταματήσει τη διαστολή.
