Γράφει ο Χριστόφορος Α. Μίχου, Τομεάρχης Κέρκυρας Ν.Δ
Πάμε μια βόλτα στον Αμβρακικό, σ΄αυτό το μοναδικό οικολογικό κομμάτι της γης, ιδανικό καταφύγιο για την ανάπτυξη πλούσιας ορνιθοπανίδας και ιχθυοπανίδας, που δυστυχώς αργοπεθαίνει μέρα με τη μέρα... Θα δεις ότι πρέπει να αναδειχτεί η τεράστια οικολογική και τουριστική αξία του. Μπορούμε να τον κάνουμε να ταϊζει όλη την Ήπειρο. Υπάρχει ο τρόπος, δώσε μας τη δυνατότητα.
Πάμε μια βόλτα στα ορεινά, να δεις πως χρειάζεται να ενισχύσεις την επιχειρηματικότητα σε τουριστικές μονάδες, στην κτηνοτροφία, το οδικό δίκτυο και να δώσεις σημασία στον πληθυσμό που «ψωμοζεί» αλλά επιμένει, εκεί, στο δύσκολο ξεχείμασμα… Γιατί τα Τζουμέρκα δεν είναι τα κακοτράχαλα βουνά που ξέρεις, είναι τα Τζουμερκοχώρια που επιμένουν να ζήσουν και που κανείς δεν φρόντισε να γίνουν γνωστά στον κόσμο.
Στη λίμνη θα δυσκολευτώ να σε πάω, γιατί δεν έχει παραλίμνιο δρόμο με προσβάσεις έως το νερό. Θα δεις ότι χρειάζεται να αναπτύξουμε τον φυσικό πλούτο της λίμνης και του ποταμιού, να γίνει προορισμός παγκόσμιου ενδιαφέροντος και θα σε μαγέψει το απίστευτα όμορφο φυσικό κάλλος...
Έλα να σε πάω να θαυμάσεις και τις όμορφες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, που άνθρωποι με περίσσιο φιλότιμο έφτιαξαν και ανέδειξαν. Θα σε πάω στο υπέροχο νέο μουσείο Σαμαρά, αλλά και σ΄ όλους τους αρχαιολογικούς χώρους, στα μοναδικά βυζαντινά μνημεία. Ξέρεις, οι καινούριοι (ελπίζω) οικονομικοί σύμμαχοι οι Ρώσοι, θέλουν πολύ τον εκκλησιαστικό τουρισμό. Έλα να τον αναδείξουμε!
Θα σε πάω να δεις τις εκκλησιές, τους πολιτιστικούς θησαυρούς μας, αλλά υποσχέσου ότι θα κάνεις την Άρτα γνωστή όχι μόνο στο Πανελλήνιο, αλλά σε όλο τον κόσμο... Τα υπόλοιπα άστα σε μας, έχουμε τον τρόπο, δώσε μας τη δυνατότητα.
Η συνέχεια στο ίδιο κλίμα Σαμαρά. Θα σε πάω σ΄έναν θαυμάσιο τόπο γερόντων, όπου είμαι βέβαιος θα σ΄ άρεσε να περνάς τα στερνά σου σε τέτοιο περιβάλλον.
Θα πάω να σου δείξω το γηροκομείο της Άρτας, γιατί εδώ στην Άρτα όπως είπα, έχουμε και την καλή μας πλευρά, που είναι αποτέλεσμα των φιλότιμων προσπαθειών κάποιων, έστω λίγων.
Θα σου δείξω την προσπάθεια και το έργο της εκκλησίας Σαμαρά, γιατί ξέρω ότι πιστεύεις στο ρόλο της εκκλησίας.
Μετά θα σε πάω στα κλεισμένα εργοστάσια Σαμαρά... Μόλις τα δεις, θα κάτσουμε να λογαριάσουμε μαζί πόσες οικογένειες ζούσαν δουλεύοντας σ΄αυτά... Αλλά να λογαριάσουμε και πόσες οικογένειες διέθεταν την παραγωγή δίπλα από το χωράφι τους...
Θα πάμε στον κάμπο, να δεις την παραγωγή σάπια κάτω από τα δέντρα και τα χέρσα χωράφια. Ξέρω θα σε στενοχωρήσει η εικόνα… Γι΄αυτό θα μας δώσεις τη δυνατότητα να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα και στον τόπο μας, κι εμείς Σαμαρά να είσαι βέβαιος, θα κάνουμε θαύματα.
Κάτσε Σαμαρά και το βράδυ, θα σε πάω στα στέκια των νεολαίων. Να κουβεντιάσεις με τα παιδιά που στα χέρια τους κρατούν το τίποτα, ζώντας στο έλεος της αδιαφορίας των πολιτικών, που τους κόντυναν τους ορίζοντες και σκοτάδιασαν τα όνειρά τους για το μέλλον. Θα σε κεράσουν έναν πιόμα και θα δυσκολευτούν να σου μιλήσουν, γιατί δεν εμπιστεύονται πια κανέναν. Θα σε κοιτάξουν όμως βαθιά στα μάτια με παράπονο και συνάμα με αγανάκτηση… Τότε θα καταλάβεις γιατί πρέπει να αλλάξεις εντελώς πολιτικές και κόμμα, από λογότυπο και έδρα όπως έκανες, μέχρι πρόσωπα και όνομα αν χρειαστεί. Φταίει και το κόμμα μας, δηλαδή οι άνθρωποί σου Σαμαρά και το ξέρουμε όλοι μας. Άλλαξέ τους... Κι όσο για τους κατ΄εργολαβία πολιτευτές ή βουλευτές, ξέρω, καταστατικά δεν έχεις δικαίωμα να τους πετάξεις… Μη σε νοιάζει όμως, τους την έχει στημένη ο κόσμος.
Θα σε πάω Σαμαρά και στα στέκια της τρίτης ηλικίας, αλλά εκεί θα σε αφήσω μόνο σου... Εγώ δυσκολεύομαι να τους κοιτάξω στα μάτια, γιατί τους τα πήραν όλα, πήραν τον ιδρώτα μιας ζωής και δεν ελπίζουν σε τίποτα.
Θα σε πάω μια βόλτα και στην αγορά, όπου θα δεις πολλά άδεια μαγαζιά και θα δυσκολευτείς να βρεις έμπορο που να βγάζει πέρα τις υποχρεώσεις του. Θα σε περάσω σ΄όλα τα δρομάκια… Εκεί δύσκολα θα δεις άνθρωπο χαρούμενο σε μπαλκόνι… Εδώ Σαμαρά οι άνθρωποι έχουν φιλότιμο, θα μας κεράσουν καφέ, θα δεις πως είναι να ζεις με το τίποτα και πως είναι το βλέμμα του ανθρώπου που ζει εκλιπαρώντας την ελπίδα... Μη τους τη στερήσεις Πρόεδρε.
Σ΄αυτά τα βλέμματα Σαμαρά είμαι σίγουρος, δε μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος. Κι αν τύχαινες σε μέρα γιορτής, θα σε παραξένευαν οι λίγες σημαίες στα μπαλκόνια, γιατί μας έκαναν να ντρεπόμαστε για τη σημαία μας, να μη νοιώθουμε πατριώτες, έχει λίγη σημασία αν είσαι Έλληνας… Σημασία έχει να γίνεις ζωντόβολο της παγκοσμιοποίησης!
Εκεί μας φέραν Σαμαρά... Εσύ καλείσαι να βρεις τον τρόπο να κάνεις τον Έλληνα να νιώσει περήφανος Έλληνας, να σέβεται τους άλλους λαούς, ώστε να απαιτεί τον σεβασμό τους. Να κάνεις να ριζώσει ξανά η πατριωτική σκέψη στα μυαλά όλων, να βλέπουμε τη σημαία και να νιώθουμε δέος κι όχι να κοιτάμε αδιάφορα ένα κομμάτι γαλανόλευκο πανί.
Μόνο έτσι Σαμαρά θα πάρει η Ελλάδα τη θέση που της ανήκει στο παγκόσμιο στερέωμα, να γίνει και πάλι κέντρο πολιτιστικό της γης και κέντρο Ακαδημιών του κόσμου, όπως το ονειρεύεσαι και το έχεις πει.
Μετά θα πάμε στα στέκια των μεταναστών, από γέφυρα μεριά και παραπέρα. Να δεις την εξαθλίωση αλλά και τον κίνδυνο. Όσο για τον φόβο και την ανασφάλεια… η Άρτα δεν είναι πόλη άλλης χώρας…
Τέλος, θα σε κατευοδώσουμε εγκάρδια Σαμαρά και μετά την εκλογή σου, θα περιμένω τη δική σου κουβέντα και ενδιαφέρον για την Άρτα.
Φίλε Σαμαρά μη μας απογοητεύσεις, δεν έχει άλλη ελπίδα η Άρτα, η Ελλάδα μας και το ξέρεις.
Για όλα αυτά λοιπόν, εγώ θα σου πω μόνο τούτο:
"Δώς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσω"… κουβέντα σοφή του Αρχιμήδη.
Να μας πιστέψεις όπως σε πιστεύουμε κι εμείς.
Κι όπως σε ακούμε να μας ακούσεις Σαμαρά.
