γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung βάσει του οποίου θα έπαυε να δέχεται ως ενέχυρο (collateral) ομόλογα των κρατών – μελών που βρίσκονται σε διαδικασία «διάσωσης». Δηλαδή της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και πριν απ’ όλους της Ελλάδας.
Η διάψευση ωστόσο επ’ ουδενί δεν σηματοδοτεί μια επιστροφή στην κανονικότητα. Ούτε η γνωστή γερμανική εφημερίδα, από τις ναυαρχίδες της ευρωπαϊκής δημοσιογραφίας, δημοσιεύει ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ούτε από την γερμανική κεντρική τράπεζα συνηθίζεται να εκπορεύονται φήμες που μετά από λίγες μέρες απλώς διαψεύδονται ως ανυπόστατες.
Η ίδια η είδηση προκάλεσε σοκ για πολλούς λόγους. Αρχικά γιατί ήταν ο πιο ασφαλής προάγγελος της χρεοκοπίας που έρχεται η οποία θα είναι απείρως πιο επώδυνη για όλους. Η πρόσφατη (και επιτυχημένη κατά την ελληνική κυβέρνηση) ολοκλήρωση του προγράμματος ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα ομόλογα που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο) άλλαξε άρδην την σύνθεση των πιστωτών του ελληνικού δημοσίου με ένα ποσοστό πολύ άνω των δύο τρίτων να κατέχεται πλέον από τον λεγόμενο επίσημο (official) τομέα. Δηλαδή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τις κεντρικές τράπεζες και τα κράτη μέλη της ευρωζώνης που επέλεξαν να αναλάβουν το χρέος των ιδιωτών πιστωτών, προωθώντας την πιο δαπανηρή κρατικοποίηση των τελευταίων δεκαετιών. Γίνεται επομένως εμφανές ότι η επόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους (η αναγγελία της οποίας είναι θέμα χρόνου όπως βεβαιώνουν οι αποκλίσεις του κρατικού προϋπολογισμού από το πρώτο κιόλας δίμηνο του 2012 ως αποτέλεσμα της ύφεσης) θα έχει ως θύματα τους κατόχους ελληνικών ομολόγων που προαναφέραμε. Η κίνηση επομένως της Μπούντεσμπανκ, που στη συνέχεια διαψεύστηκε, αποσκοπούσε να την θωρακίσει απέναντι στο νέο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, ώστε να μην υποστεί ζημιές.
Κατά δεύτερο, το γεγονός ότι μαζί με την Ελλάδα τσουβαλιάζονται Πορτογαλία και Ιρλανδία, (ακολουθώντας κατά γράμμα την οδηγία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που εκδόθηκε στις 21 Μαρτίου ανάβοντας το πράσινο φως για την απόρριψη των ομολόγων όσων χωρών είναι σε διαδικασία «διάσωσης») δείχνει ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στον «άτακτο μαθητή», την Ελλάδα, αλλά στην ίδια την μέθοδο της διδασκαλίας. Κι επίσης στον παιδαγωγό. Με άλλα λόγια, ότι αργά ή γρήγορα τόσο η Πορτογαλία όσο και η Ιρλανδία θα ακολουθήσουν κι αυτές τον οδυνηρό δρόμο της Ελλάδας, με νέο δάνειο «διάσωσης» και πολύ πιθανά αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους τους. Γι’ αυτό οι Γερμανοί δεν θέλουν στο χαρτοφυλάκιο τα ομόλογά τους.
Τέλος, η αρχική απόφαση της γερμανικής κεντρικής τράπεζας να μην δέχεται ως ενέχυρο τα ομόλογα των υπό διάσωση χωρών, θα όξυνε στο έπακρο τις ήδη ασφυκτικές και πολυεπίπεδες πιέσεις που υφίστανται αυτές οι χώρες. Πρώτα και κύρια στις τιμές των ομολόγων τους. Από τη στιγμή που η Μπούντεσμπανκ τα απέρριπτε θα ξεκίναγε ένας νέος γύρος μείωσης των τιμών τους. Για δε τα ελληνικά, κι αναφερόμαστε στα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν προς αντικατάσταση των «κουρεμένων», θα πήγαιναν ακόμη πιο χαμηλά από το 20% επίπεδο στο οποίο ήδη ανταλλάσσονται. Πιο κάτω όμως είναι η …πλήρης ανυποληψία. Αυτή η καθοδική πίεση θα δυσχέραινε απότομα και τις προσπάθειες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών που ήδη βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο. Ο κίνδυνος εκτροχιασμού αυτής της λεπτής διαδικασίας είναι που επέβαλλε κατά την άποψή μας και τις δεύτερες σκέψεις στους επιτελείς της γερμανικής κεντρικής τράπεζας. Το μήνυμα ωστόσο, για τους νέους αυστηρότερους όρους που θέτει η Γερμανία είχε ήδη σταλεί…
sofokleous10.gr
