Στις 9 σήμερα το πρωί ο ήχος ενός πυροβολισμού τάραξε τον γρήγορο βηματισμό των περαστικών της Πλατείας Συντάγματος που πήγαιναν στις δουλειές τους. Ένας ηλικιωμένος άντρας, λέγοντας 'Φεύγω για να μην αφήσω χρέη στα παιδιά μου'...
και σηκώνοντας το βάρος μιας ρημαγμένης κοινωνίας, αποφάσισε να βάλει τελος στη ζωή του με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Όχι στο σπίτι του, αλλά εκεί, στην Πλατεία Συντάγματος. Στο παρτέρι, κοντά στην είσοδο του μετρό. Λίγα μέτρα από τη Βουλή των Ελλήνων.
Συμβολική πράξη που μας φορτίζει συναισθηματικά όλους μας, πράξη απελπισίας και απόγνωσης, πράξη που σίγουρα μας κάνει να σκεφτούμε '' ήταν απλά θέμα χρόνου ''.
Χθες μόλις, άλλη μια ηλικιωμένη γυναίκα αυτοκτόνησε, όταν είδε ότι της μείωσαν την σύνταξη. Και το '' αυτιστικό '' κράτος- δολοφόνος παίζει ακόμα με τροπολογίες, νομοσχέδια και προεκλογικές υποσχέσεις, ετοιμάζοντας νέα μέτρα. Κάποιοι προφανώς ζουν σε άλλη χώρα, δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την Ελλάδα που έφτιαξαν.
Και συνεχίζουν ναρκωμένοι το τρισάθλιο έργο τους. Τα λόγια της παρθενικής ομιλίας της Άννας Βαγενά στην Βουλή ηχούν ακόμα στα αυτιά μας, Όπως ακριβώς ο πυροβολισμός που μας ξύπνησε σήμερα το πρωί όλους μας. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ένας ήχος που πρέπει να τον θυμόμαστε όλοι, εκεί, μέσα στο παραβάν, μπροστά στην κάλπη...
