Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι για να βγούμε από μια τόσο βαθιά κρίση, νομοτελειακά θα περάσουμε από φάσεις αστάθειας με απρόβλεπτες συνέπειες.
Σε μια τέτοια περίπτωση, η μόνη λύση είναι ισχυρή μονοκομματική κυβέρνηση ή κυβέρνηση συνεργασίας. Το πρώτο δημοσκοπικά δεν είναι πιθανό, το δεύτερο είναι περισσότερο πιθανό, είναι ρεαλιστικό.
Την περίοδο που διανύσαμε, η κυβέρνηση συνεργασίας αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από χρήσιμη, παρότι δεν υπάρχει στα πολιτικά πράγματα κουλτούρα συνεργασίας, με αποτέλεσμα να αναδειχτούν πολλά προβλήματα. Παρόλα αυτά το πείραμα δοκιμάστηκε και πέτυχε. Θα είναι τεράστιο πολιτικό λάθος να μη συνεχιστεί και μετά τις εκλογές. Πράγματι, όπως έλεγα και σε προηγούμενο άρθρο, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την πολυτέλεια να οραματιζόμαστε το τέλειο, θα πρέπει όλοι να βάλουμε νερό στο κρασί μας, γιατί περνάμε μια περιστασιακή αυτοκαταστροφική φάση.
Απευθύνομαι στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ . Είναι αλήθεια ότι το κόμμα μας πίκρανε, μην το βάζουμε όμως κάτω, μην το αμφισβητούμε, τώρα μας έχει ανάγκη, τώρα κινδυνεύει η Δημοκρατία, τώρα περισσότερο από ποτέ, να ψηφίσουμε σύμφωνα με την ιδεολογία μας και όχι από εκδίκηση και θυμό.
Αν το συναίσθημα είναι κατάλληλο για την καταστροφή, είναι εντελώς ακατάλληλο για να κτιστεί κάτι καινούργιο. Αυτό που μας ενώνει εμάς τους «αγανακτισμένους» είναι ο φόβος, η ανασφάλεια και η οργή. Και αυτό που μας λείπει είναι η σκέψη και ίσως η γνώση της Ιστορίας.
Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης υπονομεύτηκε από την οικονομική κρίση και ανεργία αλλά και από τα δύο άκρα. Είναι αλήθεια ότι τα εκρηκτικά ποσοστά ανεργίας απειλούν όχι μόνο τους νέους, αλλά διευρύνουν τη βάση της αμφισβήτησης απέναντι στο υπάρχον σύστημα και διαμορφώνουν προϋποθέσεις μιας γενικευμένης αντισυστημικής ψήφου.
Το μόνο που μπορεί να προσφέρει αυτή η αγανάκτηση είναι να προλειάνει το έδαφος για συνθήκες κοινωνικού μίσους που θα μας οδηγήσουν σε διχασμό. Πίσω από τις κάλπες ζωντανεύουν εφιάλτες εθνικής καταστροφής. Το αυτονόητο πρέπει να επανέλθει στη ζωή μας και το κυριότερο στα μυαλά μας. Πρέπει να ξανα-αγαπήσουμε τη χώρα μας.
Εγκαταλείποντας το κόμμα μας, οδηγούμε την Ελλάδα σε δύσβατα και κακοτράχαλα μονοπάτια με αβέβαιο προορισμό. Το χάος τότε θα είναι προ των πυλών, δηλαδή γενίκευση των συνθηκών αναρχίας και βίας στους δρόμους, που θα δώσουν την αφορμή που ζητούν κάποιοι να εκδιωχθεί η χώρα από το ευρώ και την Ε.Ε.
Ας αποφύγουμε αυτούς τους κινδύνους. Προτιμότερο να περάσουμε δύσκολα και από πολλές αναταράξεις, αρκεί να μην πέσουμε στο γκρεμό. Η πιστή εφαρμογή της δανειακής σύμβασης παρότι προβλέπει επώδυνα μέτρα, είναι η λύση. Και μόνο μια ισχυρή κυβέρνηση συνεργασίας, με ισχυρό το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να την εφαρμόσει επιτυχώς. Ας μην ξεχνάμε πως η 6η Μαΐου, ημέρα των εκλογών, συμπίπτει με την Κυριακή του Παραλύτου.
