πρωθυπουργού Λουντ Τζωρτζ. Είχε πει πως ο δογματικοί είναι οι γύπες, που τρέφονται από τις ιδέες, τις αρχές, όταν αυτές έχουν πεθάνει.
Και, ας μη γελιόμαστε, όλα αυτά που πιστεύαμε πριν από μερικά χρόνια, περί «Δεξιάς» και «Αριστεράς», περί «Σοσιαλισμού» και «Φιλελευθερισμού», ως έννοιες έχουν πεθάνει μπροστά στην πολυπλοκότητα των προβλημάτων. Οι μόνοι που ζουν και τρέφονται απ’ αυτές είναι οι «γύπες», οι οποίοι μας τις πετάνε «μασημένες», κι εμείς τις τρώμε.
Μας πως είναι δυνατόν, ειλικρινά αναρωτιέμαι, μετά απ’ όσα έχουν συμβεί να πιστεύουμε ότι, όλα αυτά τα «αρπακτικά» που κάνουν κύκλους πάνω απ’ τα κεφάλια μας-κυριολεκτικά πάνω απ’ το πτώμα της Ελλάδας- έχουν πρόταση για το μέλλον; Τι κάνουν όλοι αυτοί περισσότερο ή λιγότερο από το να επαναλαμβάνονται και να προτείνουν ξεπερασμένες λύσεις απ’ την ίδια τη ζωή;
Είναι πραγματικά τραγικό. Τα νέα και τα παλιά κόμματα δογματίζουν, φανατίζουν, λαϊκίζουν, δημαγωγούν, και επί της ουσίας δεν κάνουν το παραμικρό για να ανοίξουν νέους δρόμους. Αντί αυτού, ίπτανται κράζοντας και εφορμούν προκειμένου να κατασπαράξουν τα τελευταία ψήγματα συναίνεσης, σύνεσης και σωφροσύνης. Δυστυχώς…
