Ο δράστης προηγουμένως είχε αποδράσει από περιπολικό, αφαιρώντας μάλιστα το πιστόλι ενός από τους αστυνομικούς που τον συνόδευαν, ενώ στη συνέχεια κράτησε ομήρους και οδηγούς διερχόμενων αυτοκινήτων.
Οι συγγενείς του άτυχου οδηγού του ΟΑΣΘ από την πρώτη στιγμή υποστήριζαν ότι ο θάνατος του 59χρονου οφείλεται αποκλειστικά σε παράνομες παραλείψεις των αστυνομικών οργάνων, οι οποίοι δεν έλαβαν τα κατάλληλα μέτρα, που προβλέπονται ρητώς από τις σχετικές διατάξεις, ώστε να αποτρέψουν την απόδραση του κρατουμένου, ενώ, μετά την απόδρασή του, δεν ενήργησαν κατά την αποστολή τους, ώστε να τον συλλάβουν εγκαίρως πριν διαπράξει και άλλες εγκληματικές πράξεις, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ασφάλεια και τις ζωές ανύποπτων πολιτών.
«Τα αστυνομικά όργανα έχουν ως αποστολή, μεταξύ άλλων, την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και την προστασία των ατομικών ελευθεριών των πολιτών, όπως της ζωής και της περιουσίας τους και, ως εκ τούτου, η προσβολή των δικαιωμάτων αυτών από τρίτους ένεκα πράξεων ή παραλείψεων των αστυνομικών οργάνων κατά την ενάσκηση της δημόσιας εξουσίας τους, είναι δυνατό να στοιχειοθετήσει υποχρέωση του Δημοσίου προς αποζημίωση», επισημαίνεται στην απόφαση και στη συνέχεια περιγράφονται τα τραγικά λάθη των αστυνομικών δυνάμεων ως εξής:
- Για τους αστυνομικούς που τον συνόδευαν επισημαίνονται πράξεις και παραλείψεις, όπως η μη δέσμευσή του με χειροπέδες, η τοποθέτησή του στο πίσω κάθισμα του περιπολικού χωρίς να κάθεται συνοδός για να τον επιβλέπει, η πλημμελής φύλαξη του υπηρεσιακού περιστρόφου, οι οποίες συνιστούν πειθαρχικά αλλά και ποινικά αδικήματα.
- Η καταδίωξη που ακολούθησε χαρακτηρίζεται «προεχόντως αμελής», καθώς, όπως αναφέρεται, «δεν ελήφθη υπόψη η ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση ενός τοξικομανούς».
- Οπως επισημαίνεται στην απόφαση, κατά τη διάρκεια της καταδίωξης οι «αστυνομικοί είχαν την ευκαιρία να τον ακινητοποιήσουν ρίχνοντας τις προβλεπόμενες βολές». «Απλώς του φώναζαν να παραδοθεί και πυροβολούσαν για εκφοβισμό και όχι για ακινητοποίηση, όπως είχαν υποχρέωση με βάση τις διατάξεις του ν. 3169/2003, λόγω του ότι επρόκειτο για οπλισμένο κακοποιό που είχε αποδράσει, είχε διαπράξει απαγωγή και ομηρία και σωρεία άλλων αδικημάτων», σημειώνεται μεταξύ άλλων.
- Επίσης υπογραμμίζεται ότι «τα αστυνομικά όργανα δεν ενήργησαν κατά τρόπο ώστε να μην επιτείνουν τον κίνδυνο ζωής που διέτρεχε ο οδηγός». Οπως επισημαίνεται, η ασφάλεια του ομήρου «παρότι προείχε της συλλήψεως του δράστη, δεν προστατεύθηκε κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο (διακριτική καταδίωξη, μεσολάβηση ειδικών διαπραγματευτών αστυνομικών κ.λπ.)».
Από την πλευρά του το Δημόσιο υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι μετά την αναφορά της απόδρασης, το κέντρο της Αμεσης Δράσης κινητοποίησε το σύνολο των διαθέσιμων αστυνομικών δυνάμεων, ώστε να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατό ο εγκλωβισμός και η σύλληψη του δράστη και ταυτόχρονα η προστασία των πολιτών. Επίσης ισχυρίστηκε ότι από την απόδραση του δράστη μέχρι και την είσοδό του στο λεωφορείο μεσολάβησαν τυχαία γεγονότα, τα οποία διέκοψαν την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των πράξεων και παραλείψεων των αστυνομικών που τον συνόδευαν.
seleo.gr
