ζωής. Για την ώρα πάντως ο πρόεδρος της Ν.Δ. ανεβαίνει τον Γολγοθά του περιτριγυρισμένος από αυτούς που του... «καταληστεύουν» το κόμμα ψηφοθηρικά και του στερούν την πρωθυπουργία. Αυτούς που, κατά τη γνώμη του, τον πούλησαν για τριάντα αργύρια - ίσως και παραπάνω - και τον έφεραν στη θέση να αναμένει... ανάσταση νεκρών.
Η αλήθεια είναι ότι, μέρα με τη μέρα, αντί τα πράγματα να στρώνουν στη Ν.Δ., πάνε από το κακό στο χειρότερο. Η συσπείρωση του κόμματος μέχρι στιγμής δεν είναι η αναμενόμενη, ενώ τα διλήμματα που τέθηκαν μέχρι τώρα δεν βρήκαν καμία ανταπόκριση.
Έτσι, για την ώρα φαίνεται ότι ο Σαμαράς εγκαταλείπει το... καταστροφολογικό σύνθημα «Αυτοδυναμία ή αποσταθεροποίηση» και προχωρά σε μία παλιά του άποψη: «Αυτοδυναμία ή ξανά εκλογές». Την άποψη αυτήν είχε διατυπώσει πρώτη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης, όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει εάν δεν αποκτήσει την περιβόητη αυτοδυναμία.
«Ξανά στις κάλπες» είχε πει με έμμεσο τρόπο, προκειμένου να πείσει και τους πιο δύσπιστους δεξιούς ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στο κόμμα τους. Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν οκτώ μήνες και δυστυχώς για τη χώρα τα πράγματα πήγαν ακόμα χειρότερα, αφού υπήρξαν και άλλα μνημόνια και άλλα μέτρα και μεγαλύτερη ανεργία και πείνα και αδιέξοδα.
Λαϊκή εντολή
Χειρότερα όμως πήγαν τα πράγματα και για τη Ν.Δ., αφού με την αλλαγή της στάσης της στα μνημόνια ανέδειξε το κόμμα Καμμένου αλλά και την ακραία Δεξιά. Σε μια ύστατη προσπάθεια να συσπειρώσει τους δεξιούς ψηφοφόρους ο Σαμαράς σε τηλεοπτική συνέντευξή του στις αρχές της εβδομάδας επέμεινε στην «ανάγκη να προκύψει νικητής με αυτοδυναμία στις επικείμενες εκλογές», ζητώντας μάλιστα λαϊκή εντολή που θα του «λύσει τα χέρια» να προχωρήσει στις αλλαγές που θέλει να κάνει.
«Θέλω την εντολή του λαού, όχι την ανοχή του ΠΑΣΟΚ, είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι, σε περίπτωση συγκυβέρνησης, «δεν θα μπορέσω ούτε τις συντεχνίες να χτυπήσω, που είναι εν πολλοίς συντεχνίες του ΠΑΣΟΚ, ούτε να περάσει εξεταστική επιτροπή, ούτε να κάνω τη μεγάλη αλλαγή στη λαθρομετανάστευση όπως τη θέλω εγώ με ένα ΠΑΣΟΚ της Υπατίας».
Απαντώντας μάλιστα στο ενδεχόμενο συγκυβέρνησης και στο εάν θα τεθεί όρος να μην είναι εκείνος πρωθυπουργός, ο Σαμαράς τόνισε ότι «σε κάθε περίπτωση πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος». Πρόβαλε πάντως ιδιαίτερα την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο κυβέρνησης συνεργασίας με το επιχείρημα πως αυτό θα στερούσε από την επόμενη ηγεσία την απαραίτητη ισχύ να προχωρήσει σε «γρήγορες και ισχυρές αποφάσεις».
Το στίγμα
Μέσα από αυτές τις απόψεις ο πρόεδρος της Ν.Δ. έδωσε ουσιαστικά το στίγμα της προεκλογικής του εκστρατείας, αλλά και του πώς θα κινηθεί την επομένη των εκλογών. Η στρατηγική που θα ακολουθήσει για να συσπειρώσει το δεξιό ακροατήριο στηρίζεται σε τρεις άξονες.
1. Κατ’ αρχάς θα προτάξουν ότι ψήφος προς τα μικρά κόμματα της Δεξιάς είναι ψήφος στο ΠΑΣΟΚ. Όπως γίνεται αντιληπτό, στη Συγγρού αποφάσισαν να αφήσουν την αφ’ υψηλού αντιμετώπιση του κόμματος του Π. Καμμένου αλλά και της Χρυσής Αυγής και να περάσουν στην αντεπίθεση. «Η ψήφος προς αυτά τα κόμματα είναι μία επικίνδυνη ψήφος» θα πει ο Σαμαράς. «Η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση».
Ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα επιμείνει ακόμα στο ποιος μπορεί να εφαρμόσει αυτά που λέει, ενώ θα δώσει το βάρος του στα θέματα της ασφάλειας και της παράνομης μετανάστευσης. Θα επιμείνει στην «αγάπη του για την πατρίδα» και θα αναφερθεί στους λόγους για τους οποίους έμεινε εκτός πολιτικής περίπου 12 χρόνια.
2. Θα προσπαθήσει να ταυτίσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο με τον προκάτοχό του Γ. Παπανδρέου επισημαίνοντας ότι και αυτός έχει μερίδιο ευθύνης για την καταστροφική πορεία που ακολούθησε η χώρα από το 2010 και μετά.
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε στο ερώτημα εάν θα συνεργαζόταν με τον Βενιζέλο στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας του κόμματός του: «Μπαίνω στο γήπεδο για τη νίκη και όχι για την ισοπαλία ή την ήττα.
Εκβιασμός είναι να υποχρεωθούμε να συγκυβερνήσουμε με το ΠΑΣΟΚ. Δεν έχω τίποτα με τον Βενιζέλο, δεν εμπιστεύομαι το ΠΑΣΟΚ» είπε.
3. Ο τελευταίος και σημαντικότερος άξονας πάνω στον οποίο θα κινηθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα έχει να κάνει με τη μνημονιακή και αντιμνημονιακή αντίληψη. Ο Σαμαράς θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν μπορεί να υπάρχει πλέον αυτός ο διαχωρισμός από τη στιγμή που στη χώρα βρίσκεται το ΔΝΤ και θα τονίσει ότι σημασία έχει πλέον η επόμενη μέρα.
«Η χώρα βρίσκεται ήδη στο μνημόνιο από το 2010 με απόφαση του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος δεν ρώτησε τον ελληνικό λαό» είπε ο Σαμαράς στην ομιλία του στο Αιγάλεω και προέταξε τους τρόπους που προτείνει το κόμμα του για να βγει η χώρα από την κρίση. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. όλο το επόμενο διάστημα «θα προσπαθήσει να δώσει ελπίδα στους ψηφοφόρους μιλώντας τους για ανάπτυξη, για προσέλκυση επενδυτών και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας» λένε τα γαλάζια στελέχη.
Φοβούνται την οργή
Οι στενοί συνεργάτες του Σαμαρά και οι επικοινωνιολόγοι της Συγγρού μιλούν πλέον για μια πολύ δύσκολη εκλογική μάχη και επιμένουν ότι η μοναδική περίπτωση να αντιστραφεί εν μέρει το κλίμα είναι η εμψύχωση του κόσμου, ο οποίος βρίσκεται σε αδιέξοδο, μέσα από διαδικασίες και προτάσεις που μπορούν να του δημιουργήσουν το αίσθημα της ελπίδας.
Από την άλλη, αξιολογούν ως ιδιαίτερα επικίνδυνο το γεγονός ότι υπάρχει συσσωρευμένη οργή, η οποία κάπου θα πρέπει να διοχετευθεί. Φοβούνται δηλαδή ιδιαίτερα... το σύνδρομο του οργισμένου ψηφοφόρου, αφού, όπως λένε, «πολύ δύσκολα θα ανοίξει τα αυτιά του για να ακούσει καθαρό πολιτικό λόγο που θα δίνει προοπτική στη χώρα». Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά λοιπόν, τα στελέχη της Συγγρού ετοιμάζονται για μια δύσκολη επόμενη μέρα μετά τις εκλογές, γεμάτη διλήμματα και δύσκολες αποφάσεις, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι Ευρωπαίοι και άλλοι δανειστές ούτε έχουν χρόνο για χάσιμο ούτε επιθυμούν μια δύσκολη περίοδο ακυβερνησίας ή αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων...
