Επιβάλλεται η νέα γενιά της χώρας μας να μάθει να σκέφτεται και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ και όχι απλά να χρησιμοποιεί το facebook.
Στο σημερινό άρθρο θα θίξω μια πτυχή που τη θεωρώ κομβικής σημασίας για το μέλλον της πατρίδας μας, όχι μόνο το εκπαιδευτικό, αλλά και το αναπτυξιακό. Είναι η αυτονόητη - σύμφωνα με την κοινή λογική, την έρευνα του ίδιου του υπουργείου (του 2011), καθώς και την Ελληνική και Διεθνή πραγματικότητα - ύπαρξη της Πληροφορικής σε ΟΛΕΣ τις τάξεις του Λυκείου, Γενικού και Τεχνολογικού.
Επειδή η ρήση του Pirandello «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», δεν ισχύει στην περίπτωσή μας, αισθάνομαι ότι είναι χρήσιμο, να δώσω (για πολλοστή φορά) έναν απλό ορισμό του τι είναι η πληροφορική (για όσους πιθανόν να μη γνωρίζουν): «Πληροφορική είναι η επιστημονική μελέτη της πληροφορίας και του πως αυτή δημιουργείται, κωδικοποιείται, μεταφέρεται, μετριέται, χρησιμοποιείται (διαχειρίζεται) και αποτιμάται». Με άλλα λόγια η πληροφορική, μεταξύ άλλων, αφορά και τη διερεύνηση διεργασιών επεξεργασίας πληροφοριών.
Επειδή πιθανόν ορισμένοι αναγνώστες δε θα γνωρίζουν ούτε τι σημαίνει ο όρος πληροφορία, θα δώσω ένα επίσης σύντομο και απλό ορισμό, «πληροφορία είναι η γνώση που υπάρχει στον ανθρώπινο εγκέφαλο, σε ηλεκτρονικά ή γραπτά αρχεία ή σε άλλα ανθρώπινα ή φυσικά δημιουργήματα». Με απλά λόγια, η έννοια της πληροφορίας είναι τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος.
Επειδή κάποιοι ίσως νομίζουν ότι πληροφορία είναι απλά η αναζήτηση μιας ή περισσοτέρων λέξεων ή φράσεων στο Google, ο Shannon (o πατέρας της θεωρίας της πληροφορίας) θα τους εξηγούσε ότι είναι κάτι πολύ συνθετότερο από αυτό. Για να εξαχθεί μια πληροφορία πρέπει να συλληφθεί και σχεδιαστεί ένας αλγόριθμος, ο Turing (ένας από τους πατέρες των αλγορίθμων) θα εξηγούσε, ότι αλγόριθμος είναι η λογική σειρά βημάτων για την επίλυση προβλημάτων, μια διαδικασία δηλαδή που βρίσκεται στον ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΚΕΨΗΣ και που απαιτεί αναλυτική όσο και συνθετική ικανότητα από τον επιλύοντα το πρόβλημα, με άλλα λόγια τον ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ.
Είναι προφανές λοιπόν ότι το να ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΛΥΝΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΣ αναλύοντας ένα πρόβλημα σε υποπροβλήματα και προσπαθώντας να δημιουργήσει μια λογική ακολουθία βημάτων είναι μια διαδικασία που είναι το κατεξοχήν αντικείμενο της πληροφορικής (μαζί με μυριάδες άλλα) και σίγουρα υπάρχει χιλιάδες χρόνια πριν την ανακάλυψη του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Είναι προφανές λοιπόν το μεγάλο εύρος αυτής της (πλέον γενικής) επιστήμης, αφού η γνώση μπορεί να υπάρχει σε τόσες πολλές μορφές αλλά και σε τόσους πολλούς φορείς. Με άλλα λόγια η απλή χρήση των υπολογιστών (που πιθανόν να έχουν λανθασμένα στο μυαλό τους κάποιοι) ΔΕΝ είναι πληροφορική.
Επίσης είναι προφανές ότι το εποπτικό μέσο υπολογιστής δεν είναι η πληροφορική, ούτε το μικροσκόπιο δεν είναι η βιολογία, ούτε το αμπερόμετρο η φυσική, ούτε ο διαβήτης η Γεωμετρία και φυσικά ούτε η κιμωλία, ο πίνακας και το αναγνωστικό η γλώσσα μας.
Αφού ξεκαθαρίστηκε τι είναι και τι δεν είναι πληροφορική, το πόσο μεγάλο εύρος έχει ως επιστήμη, αλλά και το πόσο σημαντική είναι, θα παραθέσω τα εξής επιπλέον δεδομένα:
1) Έχουμε 45 τμήματα πληροφορικής (ΑΕΙ-ΤΕΙ) και επιπλέον σε δεκάδες άλλα τμήματα διδάσκεται ως βασικό μάθημα στο πρόγραμμα σπουδών τους, που δεν μπορούν να αγνοούνται.
2) Υπάρχει μια (επιστημονικά εγκυρότατη) έρευνα του ίδιου του υπουργείου παιδείας (του 2011), όπου η πληροφορική είναι ένα από τα 4 μαθήματα που πρέπει να διδάσκονται στο Λύκειο (μαζί με τα Νέα Ελληνικά, την Ιστορία και τα Μαθηματικά), που δεν μπορεί να αγνοείται.
3) Την ισχύουσα ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα (24 στις 28 πλέον, χώρες της ευρωπαικής ένωσης έχουν ως αυτόνομο μάθημα την πληροφορική στην αντίστοιχη Λυκειακή βαθμίδα, ενώ από το 2008: ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Αυτραλία, Ιαπωνία, ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΩΡΕΣ μαθημάτων πληροφορικής ακριβώς στη βαθμίδα του Λυκείου), που, επίσης, δεν μπορεί να αγνοείται και αυτή η πραγματικότητα.
Ούτε καν ως αστείο, μπορώ να φανταστώ ένα Λύκειο που το 2013 δε θα υπάρχει το μάθημα πληροφορικής σε ΟΛΕΣ τις τάξεις του Λυκείου και ότι δε θα εξετάζεται πανελλαδικά για την εισαγωγή στις αντίστοιχες σχολές της θετικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι απολύτως σαφές ότι η αναγκαιότητα του ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα αποτελεί ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ χωρίς δεύτερη σκέψη και οπωσδήποτε απείρως μεγαλύτερη από άλλα μαθήματα που (εκνευριστικά άστοχα) εμφανίζονται στις επαναλαμβανόμενες «διαρροές;» στον τύπο. Επίσης είναι άκρως σουρρεαλιστικό ένα τεχνολογικό Λύκειο χωρίς ειδικότητα Πληροφορικής στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Η υποχρεωτικότητα της πληροφορικής στη Λυκειακή βαθμίδα, σε πολύ πιο αναβαθμισμένο (από το σημερινό) επίπεδο είναι πασιφανέστατη, από όποια σκοπιά και να το δει κανείς. Κανείς λογικός άνθρωπος δε μπορεί να παραβλέψει τα παραπάνω. Αγαπητοί κύριοι ας σοβαρευτούμε και ας αναλογιστούμε το βάρος της ευθύνης των αποφάσεων.
Κλείνω με την ιδιαιτερότητα της Ελληνικής διάστασης. Ίσως να μην το γνωρίζετε, αλλά οι περισσότερες διεθνείς διακρίσεις μας σε διεθνές επιστημονικό επίπεδο προέρχονται από το χώρο της πληροφορικής. Ως εκπαιδευτικός, ως ερευνητής και ως τ. Γενικός Γραμματέας του φορέα που ασχολείται με τη συμμετοχή και διοργάνωση Ολυμπιάδων πληροφορικής κ.λ.π., είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι το νοητικό δυναμικό του Έλληνα «κουμπώνει» με αυτή τη ρημάδα την επιστήμη της Πληροφορικής. Όπως αναφέρει και ο Δερτούζος: «ο Λαός μας και η πληροφορική έχουν καλή προοπτική παντρειάς».
Ναι κύριοι, θέλουμε η νέα γενιά της χώρας μας να μάθει να σκέφτεται και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ και όχι απλά να χρησιμοποιεί το facebook. Πλάϊ στη ναυτιλία και τον τουρισμό ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προστεθεί και η πληροφορική, αν θέλουμε να έχουμε μέλλον στον «γενναίο νέο κόσμο». Σκεφτείτε το καλά, αγνοήστε μικροσυντεχνίες, μικροσυσχετισμούς και κοπτοραπτικές ωρωλογίων προγραμμάτων της τελευταίας στιγμής, αγνοήστε το συντηρητικό και οπισθοδρομικό παρελθόν, πετάξτε τα άχρηστα «παπαγαλίστικα βαρίδια» (που στα διάφορα «διαρρέοντα;» σχέδια αντί να απαληφθούν πλήρως - αν είναι δυνατόν - ενισχύονται) και ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Η ιστορία θα σας κρίνει - και όχι μόνο αυτή.
Εν κατακλείδι πόσο δύσκολο είναι ο μαθητής που θα μπει στην πληροφορική να δίνει πληροφορική και ο μαθητής που θέλει να μπει π.χ. στο χημικό να δίνει χημεία; ένα απλό διαζευκτικό ή είναι το θέμα (ή Επιστήμη Υπολογιστών), θα δείτε ότι με αυτό τον τρόπο βγαίνουν και τα πολυπόθητα νούμερα σας. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε το αυτονόητο.
* Ο Κυριάκος Πατριαρχέας είναι Διδάκτωρ της σχολής Θετικών Επιστημών και τεχνολογίας του ΕΑΠ, ερευνητής, συγγραφέας, Διευθυντής Γενικού Λυκείου.
