Πρόκειται για τον Saroo Brierley ο οποίος είχε χωριστεί από την οικογένεια του κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο προς την Καλκούτα. Είχε ηλικία πέντε ετών όταν συνέβη αυτό και τελικά κατέληξε σε ένα ορφανοτροφείο απ' όπου υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι που ζούσε στην Τασμανία.
Αν και δεν ήξερε που έμενε πριν το ταξίδι, θυμόταν πόση ώρα είχε διαρκέσει το ταξίδι. Περίπου 14 ώρες. Πολλαπλασίασε λοιπόν το χρόνο αυτό με την ταχύτητα που έχουν τα ινδικά τρένα και κατέληξε ότι το σημείο όπου έμενε θα έπρεπε να βρίσκεται σε μια ακτίνα περίπου 1.200 χιλιομέτρων από την Καλκούτα.
Άρχισε να ψάχνει λοιπόν και κατάληξε στην Khandwa, μια ινδική πόλη που έχει την απόσταση αυτή από την Καλκούτα. Χρησιμοποιώντας την υπηρεσία, εντόπισε κάποια σημεία τα οποία θυμόταν από μικρός και συγκεκριμένα έναν καταρράκτη στον οποίο έπαιζε.
Επισκεπτόμενος την Khandwa άρχισε να ζητάει πληροφορίες και γρήγορα εντόπισε τη μητέρα του. Έμαθε μάλιστα ότι ο αδελφός του είχε πεθάνει ένα μήνα αφού εκείνος είχε χαθεί σε ατύχημα με τρένο. Μάλλον ο συγκεκριμένος τρόπος μεταφοράς δεν είναι πολύ τυχερός για την οικογένεια...
