Την Πέμπτη, εγώ και άλλοι ακτιβιστές πήραμε μέρος στην ειρηνική, μη βίαιη δράση απέναντι στη μηχανότρατα ALBERTA ΙΙ, που ψάρευε μέσα στο προτεινόμενο από την Greenpeace θαλάσσιο καταφύγιο. Ζητήσαμε από τον καπετάνιο μέσω ασυρμάτου να σταματήσει την καταστροφή και να γίνει μέρος της λύσης: να στηρίξει την πρόταση για τη δημιουργία θαλάσσιου καταφύγιου στην περιοχή. Ο καπετάνιος αρνήθηκε και παραμείναμε μέχρι και τη στιγμή που σήκωσε τα δίχτυα και βγήκε από τα όρια του καταφύγιου.
Επιστρέψαμε στην Πάρο και εκεί μας περίμεναν οι Λιμενικές Αρχές Πάρου. Δεν φύγαμε, δεν κρυφτήκαμε και μάλιστα δεχτήκαμε να πάμε οικειοθελώς στο τμήμα. Ο καπετάνιος της μηχανότρατας, στο αίτημα μας απάντησε με μήνυση εναντίον 4 ακτιβιστών μας.
Τα παιδιά κρατούνται εδώ και 45 ώρες, υπό άθλιες συνθήκες. Έχουν κοιμηθεί ελάχιστα και μεταφέρθηκαν χθες με χειροπέδες (!) από την Πάρο στη Σύρο, λες και είναι οι χειρότεροι εγκληματίες!
Ο ακτιβισμός ΔΕΝ είναι έγκλημα! Έγκλημα είναι να σαρώνεις τις θάλασσές ΜΑΣ από κάθε μορφή ζωής. Έγκλημα είναι να πετάς κάθε χρόνο 15.000 τόνους ψάρια πίσω στη θάλασσα νεκρά, γιατί δεν έχουν μεγάλη εμπορική αξία και δεν θα σου αποφέρουν πολλά έσοδα. Έγκλημα είναι να βάζεις σε κίνδυνο όχι μόνο το μέλλον χιλιάδων μικρών ψαράδων που είναι στα όρια της ανεργίας, αλλά και το ίδιο το δικό σου επάγγελμα, αφού σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν ψάρια να ψαρέψεις.
Όλη η υπόλοιπη ομάδα, δεν φύγαμε ποτέ και παραμένουμε κοντά στους ακτιβιστές μας που έχουν δείξει απίστευτη δύναμη μέχρι στιγμής, παρά τις δυσκολίες.
greenpeace.org
