Οι διαχειριστές των hedge funds δεν θα μπορούσαν να υποστηρίζουν τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία.
Να όμως που πολλά hedge funds άρχισαν να προεξοφλούν νίκη του Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο, σε συνδυασμό με επιδείνωση του επενδυτικού αισθήματος για το αξιόχρεο της Γαλλίας στις αγορές ομολόγων.
Πράγματι τα στοιχήματα των hedge funds ενάντια στα ομόλογα των κρατών του ευρωπαϊκού πυρήνα – όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Γερμανίας και της Ολλανδίας – αντιπροσωπεύουν ένα νέο, βαθύτερο επίπεδο καθοδικού αισθήματος για τις προοπτικές του ενιαίου νομίσματος.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2011 είχαμε τα δύο κύματα φτηνής μακροχρόνιας ρευστότητας (LTRO) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που στήριξαν τις τράπεζες και τις αγορές και οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση του δανεισμού. Αλλά η επιρροή της LTRO αμφισβητείται πλέον από τους διαχειριστές των funds.
« Όσο περισσότερο το πρόβλημα των ισοζυγίων πληρωμών στην Ευρωζώνη παραμένει δίχως λύση, τόσο λιγότερο η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ρευστότητα», σημείωσε την περασμένη βδομάδα ο Μπρέβαν Χάουαρντ, διαχειριστής του μεγαλύτερου μάκρο ευρωπαϊκού hedge fund σε σημείωμα προς τους επενδυτές του. Παρά ταύτα ο Χάουαρντ δεν είναι κανένας από τους θεωρούμενους ως γκουρού των funds που έχουν αρχίσει να στοιχηματίζουν ευθέως ότι τα προβλήματα της Ευρώπης έχουν γίνει τόσο βαθιά ώστε να είναι βέβαιο ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα την πάνε σε μια πραγματικά σοβαρή κρίση, σε ολική δηλαδή κρίση στην Ευρωζώνη.
Ο γκουρού των funds που ποντάρει ενάντια στο ευρώ είναι ο δισεκατομμυριούχος Τζον Πόλσον, που μάλλον απολαμβάνει τη φήμη του στην αγορά ως εκείνου που έχει κερδίσει αλλά και έχει χάσει τα περισσότερα χρήματα για τους πελάτες του από κάθε άλλον διαχειριστή στην ιστορία του κλάδου.
Πριν δύο βδομάδες ο Τζον Πόλσον ανακοίνωσε στους επενδυτές του ότι προβλέπει σημαντική επιδείνωση της ευρωπαϊκής κρίσης. Το επίκεντρο της κρίσης θα είναι βέβαια η Ισπανία, όμως είναι τα κράτη του πυρήνα και μάλιστα η ίδια η Γερμανία, ενάντια στην οποία τοποθετήθηκε ο Πόλσον.
Το στοίχημα που ο Πόλσον αλλά και άλλοι χετζφαντάδες βάζουν είναι ότι σε σχέση με την περιφέρεια, όπου έγκεινται σήμερα τα άμεσα προβλήματα της Ευρωζώνης, είναι τα ομόλογα του πυρήνα που είναι λάθος αποτιμημένα. Όπως είναι γνωστό, την περασμένη Πέμπτη ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor’s οδήγησε τις αποδόσεις του 10ετούς ισπανικού ομολόγου αναφοράς περί το 6%, ωστόσο τα γερμανικά ομόλογα δεν επηρεάστηκαν καθόλου. Οι διαχειριστές των funds πιστεύουν ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη και πως όταν τα προβλήματα των ισπανικών τραπεζών προσλάβουν μεγαλύτερη οξύτητα – πιθανότατα υποχρεώνοντας την Ευρώπη σε μια διάσωση της ισπανικής κυβέρνησης – θα πληγούν και τα γερμανικά ομόλογα.
Μέρος της έλξης του στοιχήματος έγκειται στην ασυμμετρία του. Πώς το εξηγεί αυτό ένας χετζφαντάς: «Το πρόβλημα των συναλλαγών στα κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης τα δύο τελευταία χρόνια δεν ήταν ότι κάναμε λάθη, ήταν ότι είχαμε υψηλή μεταβλητότητα λόγω των κινήσεων της ΕΚΤ. Οι κινήσεις της ΕΚΤ, ας πούμε οι αγορές ομολόγων από τη δευτερογενή και η φτηνή τριετής ρευστότητα, αλλάζουν το αίσθημα στην αγορά αλλά όχι τα θεμελιώδη. Η έλξη του στοιχήματος ενάντια στα ομόλογα του πυρήνα έχει να κάνει ακριβώς με το ότι επηρεάζονται λιγότερο από τις θετικές διακυμάνσεις του επενδυτικού αισθήματος».
Με τις αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων – που κινούνται αντίθετα από τις τιμές – κοντά σε ιστορικά χαμηλά όλων των εποχών, οι διαχειριστές των hedge funds μπορούν να γράψουν γερμανικά CDS, δηλαδή συμβόλαια ασφάλισης έναντι κινδύνου πτώχευσης για τους γερμανικούς τίτλους, με πολύ μικρό κόστος διατήρησής τους. Ένα στοίχημα ενάντια στη Γερμανία για παράδειγμα κοστίζει μόλις 86 μονάδες βάσης ετησίως με βάση τις σημερινές τιμές. Ακόμα και αν τα γερμανικά CDS επιστρέψουν στα επίπεδα που είχαν το Δεκέμβρη του 2010 – 121 μονάδες βάσης – θα έχουμε αλλαγή 40% στη θέση. Αντίθετα, για να υπάρξει τέτοια μεταβολή στα ισπανικά CDS απαιτείται αύξηση 188 μονάδων βάσης και να φτάσουν από εδώ που είναι σήμερα τις 660 μονάδες βάσης. Βέβαια τα ισπανικά CDS έχουν υψηλές πιθανότητες ανόδου σε περίπτωση ενός εγχειρήματος διάσωσης της Ισπανίας, είτε μόνιμου είτε προσωρινού χαρακτήρα. Αντίθετα, ελάχιστοι περιμένουν ότι οι τιμές των γερμανικών CDS θα μειωθούν περισσότερο.
Τους φόβους για τα κράτη του ευρωπαϊκού πυρήνα επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της ίδιας της ΕΚΤ. Σύμφωνα με την ΕΚΤ, ενώ ο δανεισμός στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που βρίσκονται σε ευρωπαϊκά πρόγραμμα στήριξης – στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία – έχει παραμείνει σχετικά σταθερός, ο δανεισμός των ιταλικών και ισπανικών τραπεζών έχει αυξηθεί δραστικά όπως και ο δανεισμός του τραπεζών του πυρήνα. Κι αυτός ο αυξημένος δανεισμός αυξάνει τις συνδέσεις μεταξύ των υποτιθέμενων ασφαλών κρατών και των κλυδωνιζόμενων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας – δηλαδή της Ιταλίας και της Ισπανίας.
«Τα δάνεια της ΕΚΤ βοήθησαν στη χρηματοδότηση των συσσωρευμένων ελλειμμάτων του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών που δεν διαθέτουν την ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση έναντι εκείνων που τη διαθέτουν (Γερμανία, Ολλανδία, Φιλανδία και Λουξεμβούργο)», τόνιζαν οι αναλυτές της Bundesbank σε σημείωμά τους προς τους πελάτες τους στις αρχές του μήνα.
Παρόλα αυτά, και μ’ όλη τη βεβαιότητα των διαχειριστών των funds για τις επιπτώσεις των ανισορροπιών των ισοζυγίων εξωτερικών πληρωμών, το στοίχημα ενάντια στα ομόλογα του πυρήνα ενέχει υψηλούς κινδύνους. Το στοίχημα του Τζον Πόλσον ενάντια στα γερμανικά ομόλογα από τις αρχές του χρόνου δεν πάει καλά και τα funds που σορτάρουν επιθετικά το ευρώ καταγράφουν και φέτος σοβαρές ζημιές εξαιτίας της αντοχής του ενιαίου νομίσματος – όπως είχαν καταγράψει και πέρσι. Εν γένει θα λέγαμε τα hedge funds κάηκαν άσχημα πέρσι προσπαθώντας να παίξουν με βάση τα θεμελιώδη της Ευρωζώνης, καθώς οι κεντρικές τράπεζες έριξαν τόση ρευστότητα στο σύστημα που έσωσαν την κατάσταση. Μπορεί το ίδιο να επαναληφθεί φέτος, αναρωτιούνται οι διαχειριστές τους; Ίσως ναι, ίσως όχι.
sofokleous10.gr
Να όμως που πολλά hedge funds άρχισαν να προεξοφλούν νίκη του Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο, σε συνδυασμό με επιδείνωση του επενδυτικού αισθήματος για το αξιόχρεο της Γαλλίας στις αγορές ομολόγων.
Πράγματι τα στοιχήματα των hedge funds ενάντια στα ομόλογα των κρατών του ευρωπαϊκού πυρήνα – όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Γερμανίας και της Ολλανδίας – αντιπροσωπεύουν ένα νέο, βαθύτερο επίπεδο καθοδικού αισθήματος για τις προοπτικές του ενιαίου νομίσματος.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2011 είχαμε τα δύο κύματα φτηνής μακροχρόνιας ρευστότητας (LTRO) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που στήριξαν τις τράπεζες και τις αγορές και οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση του δανεισμού. Αλλά η επιρροή της LTRO αμφισβητείται πλέον από τους διαχειριστές των funds.
« Όσο περισσότερο το πρόβλημα των ισοζυγίων πληρωμών στην Ευρωζώνη παραμένει δίχως λύση, τόσο λιγότερο η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ρευστότητα», σημείωσε την περασμένη βδομάδα ο Μπρέβαν Χάουαρντ, διαχειριστής του μεγαλύτερου μάκρο ευρωπαϊκού hedge fund σε σημείωμα προς τους επενδυτές του. Παρά ταύτα ο Χάουαρντ δεν είναι κανένας από τους θεωρούμενους ως γκουρού των funds που έχουν αρχίσει να στοιχηματίζουν ευθέως ότι τα προβλήματα της Ευρώπης έχουν γίνει τόσο βαθιά ώστε να είναι βέβαιο ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα την πάνε σε μια πραγματικά σοβαρή κρίση, σε ολική δηλαδή κρίση στην Ευρωζώνη.
Ο γκουρού των funds που ποντάρει ενάντια στο ευρώ είναι ο δισεκατομμυριούχος Τζον Πόλσον, που μάλλον απολαμβάνει τη φήμη του στην αγορά ως εκείνου που έχει κερδίσει αλλά και έχει χάσει τα περισσότερα χρήματα για τους πελάτες του από κάθε άλλον διαχειριστή στην ιστορία του κλάδου.
Πριν δύο βδομάδες ο Τζον Πόλσον ανακοίνωσε στους επενδυτές του ότι προβλέπει σημαντική επιδείνωση της ευρωπαϊκής κρίσης. Το επίκεντρο της κρίσης θα είναι βέβαια η Ισπανία, όμως είναι τα κράτη του πυρήνα και μάλιστα η ίδια η Γερμανία, ενάντια στην οποία τοποθετήθηκε ο Πόλσον.
Το στοίχημα που ο Πόλσον αλλά και άλλοι χετζφαντάδες βάζουν είναι ότι σε σχέση με την περιφέρεια, όπου έγκεινται σήμερα τα άμεσα προβλήματα της Ευρωζώνης, είναι τα ομόλογα του πυρήνα που είναι λάθος αποτιμημένα. Όπως είναι γνωστό, την περασμένη Πέμπτη ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor’s οδήγησε τις αποδόσεις του 10ετούς ισπανικού ομολόγου αναφοράς περί το 6%, ωστόσο τα γερμανικά ομόλογα δεν επηρεάστηκαν καθόλου. Οι διαχειριστές των funds πιστεύουν ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη και πως όταν τα προβλήματα των ισπανικών τραπεζών προσλάβουν μεγαλύτερη οξύτητα – πιθανότατα υποχρεώνοντας την Ευρώπη σε μια διάσωση της ισπανικής κυβέρνησης – θα πληγούν και τα γερμανικά ομόλογα.
Μέρος της έλξης του στοιχήματος έγκειται στην ασυμμετρία του. Πώς το εξηγεί αυτό ένας χετζφαντάς: «Το πρόβλημα των συναλλαγών στα κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης τα δύο τελευταία χρόνια δεν ήταν ότι κάναμε λάθη, ήταν ότι είχαμε υψηλή μεταβλητότητα λόγω των κινήσεων της ΕΚΤ. Οι κινήσεις της ΕΚΤ, ας πούμε οι αγορές ομολόγων από τη δευτερογενή και η φτηνή τριετής ρευστότητα, αλλάζουν το αίσθημα στην αγορά αλλά όχι τα θεμελιώδη. Η έλξη του στοιχήματος ενάντια στα ομόλογα του πυρήνα έχει να κάνει ακριβώς με το ότι επηρεάζονται λιγότερο από τις θετικές διακυμάνσεις του επενδυτικού αισθήματος».
Με τις αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων – που κινούνται αντίθετα από τις τιμές – κοντά σε ιστορικά χαμηλά όλων των εποχών, οι διαχειριστές των hedge funds μπορούν να γράψουν γερμανικά CDS, δηλαδή συμβόλαια ασφάλισης έναντι κινδύνου πτώχευσης για τους γερμανικούς τίτλους, με πολύ μικρό κόστος διατήρησής τους. Ένα στοίχημα ενάντια στη Γερμανία για παράδειγμα κοστίζει μόλις 86 μονάδες βάσης ετησίως με βάση τις σημερινές τιμές. Ακόμα και αν τα γερμανικά CDS επιστρέψουν στα επίπεδα που είχαν το Δεκέμβρη του 2010 – 121 μονάδες βάσης – θα έχουμε αλλαγή 40% στη θέση. Αντίθετα, για να υπάρξει τέτοια μεταβολή στα ισπανικά CDS απαιτείται αύξηση 188 μονάδων βάσης και να φτάσουν από εδώ που είναι σήμερα τις 660 μονάδες βάσης. Βέβαια τα ισπανικά CDS έχουν υψηλές πιθανότητες ανόδου σε περίπτωση ενός εγχειρήματος διάσωσης της Ισπανίας, είτε μόνιμου είτε προσωρινού χαρακτήρα. Αντίθετα, ελάχιστοι περιμένουν ότι οι τιμές των γερμανικών CDS θα μειωθούν περισσότερο.
Τους φόβους για τα κράτη του ευρωπαϊκού πυρήνα επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της ίδιας της ΕΚΤ. Σύμφωνα με την ΕΚΤ, ενώ ο δανεισμός στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που βρίσκονται σε ευρωπαϊκά πρόγραμμα στήριξης – στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία – έχει παραμείνει σχετικά σταθερός, ο δανεισμός των ιταλικών και ισπανικών τραπεζών έχει αυξηθεί δραστικά όπως και ο δανεισμός του τραπεζών του πυρήνα. Κι αυτός ο αυξημένος δανεισμός αυξάνει τις συνδέσεις μεταξύ των υποτιθέμενων ασφαλών κρατών και των κλυδωνιζόμενων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας – δηλαδή της Ιταλίας και της Ισπανίας.
«Τα δάνεια της ΕΚΤ βοήθησαν στη χρηματοδότηση των συσσωρευμένων ελλειμμάτων του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών που δεν διαθέτουν την ανώτατη πιστοληπτική αξιολόγηση έναντι εκείνων που τη διαθέτουν (Γερμανία, Ολλανδία, Φιλανδία και Λουξεμβούργο)», τόνιζαν οι αναλυτές της Bundesbank σε σημείωμά τους προς τους πελάτες τους στις αρχές του μήνα.
Παρόλα αυτά, και μ’ όλη τη βεβαιότητα των διαχειριστών των funds για τις επιπτώσεις των ανισορροπιών των ισοζυγίων εξωτερικών πληρωμών, το στοίχημα ενάντια στα ομόλογα του πυρήνα ενέχει υψηλούς κινδύνους. Το στοίχημα του Τζον Πόλσον ενάντια στα γερμανικά ομόλογα από τις αρχές του χρόνου δεν πάει καλά και τα funds που σορτάρουν επιθετικά το ευρώ καταγράφουν και φέτος σοβαρές ζημιές εξαιτίας της αντοχής του ενιαίου νομίσματος – όπως είχαν καταγράψει και πέρσι. Εν γένει θα λέγαμε τα hedge funds κάηκαν άσχημα πέρσι προσπαθώντας να παίξουν με βάση τα θεμελιώδη της Ευρωζώνης, καθώς οι κεντρικές τράπεζες έριξαν τόση ρευστότητα στο σύστημα που έσωσαν την κατάσταση. Μπορεί το ίδιο να επαναληφθεί φέτος, αναρωτιούνται οι διαχειριστές τους; Ίσως ναι, ίσως όχι.
sofokleous10.gr