Οι Έλληνες σήμερα φαντάζουν σίγουροι για την ψήφο τους. Μιλάνε για ελλείμματα, χρέη... και δάνεια με άνεση που θα ζήλευε και ο Ρουμπινί.
Και πάντα με το ύφος της βεβαιότητας ενός ανθρώπου που είναι μέσα στα ‘’πράματα’’, ξέρει τι λέει και δεν πέφτει ποτέ έξω. Το τελικό χτύπημα της γροθιάς στο στήθος, με την φράση ‘’εγώ στο λέω ρε!’’ είναι η ανεξίτηλη σφραγίδα γνησιότητας.
Την ίδια σιγουριά έβλεπες και σε παρέες το 2009. Τότε έλεγαν ότι ο Παπανδρέου έχει θάρρος και θα κάνει σίγουρα, αν όχι όλα, τα μισά απ’ ότι υποσχέθηκε. Τρία εκατομμύρια προφήτες πήγαν στις κάλπες για να διώξουν την επάρατη δεξιά που είχε καταστρέψει τη χώρα. Ο Καραμανλής σήμερα, φαντάζει σαν όαση, σε μια κατεστραμμένη χώρα.
Οι ίδιοι προφήτες θα ξαναπάνε στις κάλπες για να διώξουν το επάρατο μνημόνιο. Κανείς δεν ρωτά τι θα υπάρχει μετά και η απάντηση είναι λίγο πολύ ‘’βλέποντας και κάνοντας’’ όπως το ‘09. Μακάρι η πλειονότητα των ξένων οικονομολόγων να κάνει λάθος αλλά το μνημόνιο πολύ σύντομα θα αποτελεί όαση αντίστοιχη του Καραμανλή σε εξαθλιωμένους πολίτες που δεν θα ξέρουν πια τι άλλο να διώξουν και θα αναρωτιούνται, ακόμα, τι πήγε στραβά.
Υ.Γ Σε όσους θέλουν να σχολιάσουν από κάτω με το επιχείρημα του δοσίλογου, του παπαγαλακίου ή του προδότη να τους πω ότι τα έχω αρπάξει από δικομματισμό, Μάνο-Ντόρα ΚΑΙ Πικραμμένο. Τώρα τριγυρίζω τον Τσίπρα και αν μου κάτσει ενδέχεται να αλλάξει το τροπάρι και να πάει αντιμνημόνιο. Τρία ευρώ η λέξη, ταρίφα, το υστερόγραφο δωρεάν.
Αυτά!
