Το μικρό ήταν τότε μόλις ενός μήνα, ζύγιζε μόλις ενάμιση κιλό, ήταν εξαιρετικά αφυδατωμένο, το κορμάκι του το κατέτρωγε η ψώρα… και σαν μην έφταναν όλα αυτά είχε κομμένα και τα δύο αυτάκια του! Σύμφωνα με την κτηνίατρο, που το εξέτασε, τα αυτάκια του πρέπει να κόπηκαν (μάλλον με ψαλίδι), όταν ήταν μόλις 10 ημερών καθώς οι πληγές είχαν πια επουλωθεί!
Το θηλυκό κουτάβι έμεινε κάποιες μέρες στην κτηνιατρείο και ξεκίνησε αμέσως θρεπτική διατροφή με μπιμπερό και εντατική θεραπεία με μικρές δόσεις αντιβίωσης και Vetermek. Η κατάσταση του ήταν κρίσιμη αλλά σταδιακά συνήλθε και φυσικά άρχιζε να βγάζει νέο υγιές τρίχωμα.
Οι πληγές από τη προχωρημένη ψώρα έκλεισαν και τα δερματικά προβλήματα υποχώρησαν, αν και παραμένει αφυδατωμένη παρ’ όλη τη σωστή διατροφή εξαιτίας της έλλειψης του τόσο θρεπτικού μητρικού γάλακτος.
Γιατί συμπεριφερόμαστε έτσι στα ζώα;
Ποιος άνθρωπος μπόρεσε να κάνει τέτοιο κακό και να κόψει τα αφτιά σε αυτό το πλάσμα;
Ποιος άντεξε να υποβάλει αυτό το μωρό σε τέτοια βάναυση κακοποίηση;
Τι είδους άνθρωποι είμαστε όλοι εμείς, που περηφανευόμαστε τόσο για την ανωτερότητα του πολιτισμού μας και το σπουδαίο παρελθόν των προγόνων μας, ενώ αποδεικνύουμε καθημερινά ότι είμαστε πιο άθλιοι από τους χειρότερους του ανθρώπινού είδους;
Πως είναι δυνατόν τέτοια εγκλήματα να γίνονται καθημερινά και παντού στην ελληνική επικράτεια;
Ποιος μας δίδαξε, ότι στα ζώα αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά;
Ποιος μας υπέδειξε, ότι είμαστε να μόνα γήινα πλάσματα, που έχουν δικαιώματα;
Πόσο πιο χαμηλά μπορούμε να πέσουμε;
Όποιος μπορεί να βοηθήσει τον Φιλοζωικό Σύλλογο Γιαννιτσών «Εθελοντές για την Προστασία των Ζώων» (ΑΡ.Π. 288/212/8-7-2011) για να καλυφθούν τα έξοδα και αυτού του κουταβιού και δεκάδων άλλων τα οποία φροντίζουν εθελοντές του, μπορεί να στείλει μήνυμα στο email: sillogoszoofilongiannitson@gmail.com.
