αρκεί να συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις με πρώτη και βασικότερη την εκλογή τουλάχιστον 120 βουλευτών.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα για να μπορέσει ο αρχηγός του
πρώτου κόμματος να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή δεν απαιτείται το
μισό συν ένα επί του συνόλου των 300 βουλευτών, αλλά το μισό συν ένα των
παρόντων στη Βουλή βουλευτών που όμως δεν μπορεί είναι μικρότερος από
τα 2/5 του συνολικού αριθμού των βουλευτών , δηλαδή 120 βουλευτές.
Με απλά λόγια αν στη Βουλή κατά την ψηφοφορία για την
παροχή ψήφου εμπιστοσύνης βρίσκονται και οι 300 βουλευτές, τότε
απαιτείται η ψήφος 151 βουλευτών( το μισό των παρόντων 300 συν 1). Αν
στη Βουλή βρίσκονται 240 βουλευτές τότε για την παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης απαιτούνται 121 βουλευτές(και πάλι το μισό ττων παρόντων
240 συν 1). Αν βρίσκονται 210 βουλευτές όμως, δεν απαιτείται η ψήφος του
μισού αριθμού των παρότνων συν 1 ( 105+1=106) αλλά 120 βουλευτών που
είναι τα 2/5 του συνολικού αριθμού των βουλευτών.
Αυτή είναι η πολυσυζητημένη περίπτωση της «ψήφου
ανοχής», προς την κυβέρνηση. Δηλαδή, εάν το δεύτερο κόμμα ή όποιο άλλο
κόμμα δηλώσει δημοσίως ή γνωστοποιήσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι
δεν θα συμμετάσχει στην κοινοβουλευτική διαδικασία για την παροχή ψήφου
εμπιστοσύνης στο πρώτο κόμμα που αναδείχθηκε από τις εκλογές και τα
νούμερα βγαίνουν σύμφωνα με τα προαναφερθέντα , τότε μπορεί να
σχηματισθεί κυβέρνηση ακόμη και με 120 βουλευτές!
Ωστόσο, μια τέτοια κυβέρνηση, θεωρείται βέβαιο ότι δεν
μπορεί να μακροημερεύσει, καθώς θα χρειάζεται πάντα την ανοχή του
κόμματος που εμμέσως την στήριξε με την αποχή του, όταν πρέπει να
νομοθετήσει.